مرتضی پورصمدی، پشت دوربین ابدی شد

مرتضی پورصمدی، مستندساز و فیلمبردار سینما و تلویزیون کشورمان دیروز در 70 سالگی در صحنه فیلمبرداری یک سریال درگذشت. وی برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری بیست و هفتمین جشنواره فجر و جایزه بهترین فیلمبرداری از جشنواره‌های رشد، کودک و سینماحقیقت بود، همچنین پورصمدی را با آثار مستندش همچون «حوردورق» «نقش و نقشه‌برداری» و مجموعه تلویزیونی «کودکان سرزمین ایران» به یاد می‌آورند. وی در فیلمبرداری آثار سینمایی گیلانه، دایره زنگی، اقلیما، هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند، هویت، روایت سه‌گانه (اپیزود رخشان بنی‌اعتماد) و یک گزارش واقعی، همچنین سریال‌های مزد ترس، مدار صفر درجه و حیرانی نقش داشته است. مرتضی پورصمدی متولد ۱۳۳۱ در همدان و فارغ‌التحصیل رشته فیلمبرداری از مدرسه عالی تلویزیون و سینما بود. وی در ۳ حوزه فیلم‌های مستند، فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی مدیر فیلمبرداری بود و در برگزاری نمایشگاه عکس نیز دستی بر آتش داشت. بهرام بدخشانی، همکار پورصمدی با تایید خبر درگذشت این سینماگر، ضمن تایید اینکه وی سابقه عوارضی شبیه سکته قلبی داشته است به ایسنا گفت: «۱۱ شهریور مرتضی پورصمدی سر صحنه سریال شبکه خانگی «گناه یک فرشته» به کارگردانی حامد عنقا بود که حالش بد می‌شود و متاسفانه پس از انتقال به بیمارستان با وجود تلاش پزشکان از دنیا می‌رود».

***

مداحی میثم مطیعی در مسیر نجف به کربلا

مراسم عزاداری هیات آیین حسینی در عمود ۲۰۲ مسیر نجف با سخنرانی حجت‌الاسلام زندیه و مداحی میثم مطیعی از پنجشنبه ۹ شهریور آغاز شده و تا دوشنبه ادامه خواهد یافت. به گزارش فارس، مطیعی در یکی از شب‌های این مراسم ابتدا نوحه‌ای با موضوع عشق و ارادت به زیارت سیدالشهدا و کربلا خواند که بخشی از متن آن به شرح زیر است:

دنیا با عشق کربلا، چه دنیاییه/ نوحه‌اش عجب نواییه/ عشقش چه ماجراییه/ آقای مهربون ما، چه آقاییه/ بدم المظلوم، یا‌الله یاالله/ من و شیب خصیب/ من و خد تریب.

او مراسم نوحه‌خوانی ویژه خود را نیز با زمزمه مشهور سرخی هر غروب پایان بخشید.

***

مقدم‌دوست: 

ایمان در سینمای ایران کمرنگ شد

نویسنده و کارگردان متعهد  سینمای کشورمان در یک برنامه زنده تلویزیونی از کم‌رنگ شدن «ایمان» و گم شدن جایگاه مناسک در سینمای ایران انتقاد کرد. هادی مقدم‌دوست جمعه شب دهم شهریورماه در میز گفت‌وگوی ویژه سی‌ویکمین قسمت از برنامه «نقد سینما» که از شبکه ۴ سیما پخش می‌شود، حاضر شد. وی درباره سختی‌های پرداختن به مقوله ایمان در سینما گفت: «خود مناسک هم می‌تواند شخصیت باشد؛ شخصیت به معنای اینکه مناسک را بشناسیم. در سینما عموما جایگاه مناسک را در انتهای فیلم می‌دانیم اما اگر آن را در ابتدا یا بدنه داستان بیاوریم، در واقع با مناسک همچون یک شخصیت ارتباط گرفته‌ایم. رابطه یعنی شخصیت‌پردازی و شخصیت‌شناسی مؤمنان با مناسک که ضمن رسیدن به هدف مطلوب باید همراهی هم وجود داشته باشد. افرادی که ایمان را درک کرده‌اند، با مناسک رابطه مستمر دارند و با آن همراهی می‌کنند».

وی ادامه داد: «خود جنس ایمان و دغدغه سینماگران هر ۲ در کم شدن موضوع ایمان در سینما موثرند. حتی اگر سینماگر دغدغه داشته باشد، دشواری راه ممکن است او را منصرف کند، زیرا عموما این ترس وجود دارد که به معنی ایمان لطمه می‌زند».

کارگردان «سر به مهر» درباره نپرداختن به مساله راهپیمایی اربعین در سینما نیز به بیان دیدگاهش پرداخت و گفت: «باید رفت و تجربه کرد. اگر فیلمسازی بخواهد روایت مناسکی را بسازد، باید بتواند حقایق را با ورود به آن کشف کند؛ در واقع تجربه زیسته داشته باشد و به دیده‌ها و شنیده‌ها اکتفا نکند. این امر باعث می‌شود فیلمساز یا نویسنده موضع واقعی انتخاب کند».

مقدم‌دوست همچنین درباره پرهیز آثار هنری از نمایش نماز و روزه گفت: «نگرانی‌های مختلف اعم از احساس ناتوانی باعث این پرهیز شده اما دلیل اصلی آن عدم شناخت صفات مناسک است. وقتی برخورد خلاق با مناسک وجود داشته باشد، باعث ایجاد ایده خوب می‌شود. من معتقدم عدم نمایش مناسک حذف یک واقعیت و کم‌کاری در شناخت شخصیت آن است».