گروه بین‌الملل: در پی اعتراض مهاجران آفریقایی در قلب تل‌آویو 121 تظاهرات‌کننده و 27 پلیس زخمی شدند که وضعیت 14 نفر از معترضان به دولت نتانیاهو وخیم گزارش شده است. درگیری‌های دیروز در تل‌آویو میان پلیس رژیم صهیونیستی و معترضان پناهجوی اهل اریتره دست‌کم 121 زخمی بر جا گذاشته که حال 14 نفر از آنها وخیم گزارش شده است. به نقل از روزنامه تایمز اسرائیل، منابع بیمارستانی در تل‌آویو گزارش دادند ۱۳ معترض بر اثر اصابت گلوله در وضعیت وخیم به سر می‌برند و باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند. ۲۷ نفر از زخمی‌ها هم از نیروهای صهیونیست هستند که جراحت‌های سطحی دارند.

پلیس رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای اعلام کرد معترضان مقابل سفارت اریتره که قصد داشت فستیوالی را برگزار کند، تجمع کردند و سپس درگیری‌ها شروع شده و نیروها اقدام به شلیک تیر هوایی کردند. بر اساس این بیانیه، افسران صهیونیست که احساس می‌کردند جان‌شان در خطر است، دست به شلیک زدند! روزنامه هاآرتص گزارش داد نیروهای صهیونیست برای سرکوب معترضان به شلیک گاز اشک‌آور و نارنجک صوتی متوسل شدند. این درگیری میان موافقان و مخالفان دولت اریتره و نیروهای صهیونیست رخ داده است.

رهبر یکی از گروه‌های جامعه اریتره گفت قبلا از پلیس خواسته بودند این مراسم را لغو کند اما آنها به حرف‌شان گوش ندادند. درگیری‌های مشابه میان گروه‌های رقیب اریتره‌ای در سرزمین‌های اشغالی پیش‌تر هم رخ داده بود. بر اساس گزارش شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی، حدود ۲۵ هزار اریتره‌ای ساکن اراضی اشغالی هستند. این درگیری مقابل سفارت اریتره در تل‌آویو آغاز شد و نیروهای پلیس برای متفرق کردن تظاهرات‌کنندگان از گلوله جنگی استفاده کردند. این ماجرا از آنجا آغاز شد که عده‌ای از شهرک‌نشینان اریتره‌ای مخالف نظام حاکم کشورشان در اعتراض به مراسمی که سفارت اریتره در خیابان «یاد هاروتز» تل‌آویو برگزار کرده بود، به خیابان‌ها آمدند.

لحظاتی بعد این تظاهرات به درگیری شدید با نیروهای پلیس رژیم صهیونیستی کشیده شد و تظاهرات‌کنندگان با سنگ، چوب و کیسه‌های زباله به نیروهای صهیونیست حمله کردند. تظاهرات‌کنندگان پس از عبور از موانع پلیس، شیشه ساختمان‌ها و خودروها بویژه خودروهای پلیس در خیابان یاد هاروتز را شکستند و وسایل یک باشگاه را به آتش کشیدند.

تظاهرات‌کنندگان خشمگین تاکید داشتند رژیم صهیونیستی با بستن ورودی‌های خیابان یاد هاروتز از «دیکتاتور اریتره» حمایت می‌کند. روابط سیاسی رژیم صهیونیستی و اریتره سال 1993 زمانی آغاز شد که اسیاس افورکی، رئیس‌جمهور اریتره جهت مداوا عازم تل‌آویو شد. در حقیقت بعد از اطلاع سفیر آمریکا در اریتره از شرایط بدنی افورکی، به وی پیشنهاد داد برای مداوا عازم تل‌آویو شود و جهت جلوگیری از تغییر نظر وی، یک فروند هواپیمای آمریکایی را در اختیارش قرار داد.

به فاصله یک هفته بعد از بهبود افورکی و مراجعت از تل‌آویو، روابط ۲ طرف آغاز و اسرائیل موفق شد اجازه حضور کارشناسان نظامی خود در جزیره استراتژیک داهلاک را به دست آورد. سپس موافقتنامه‌ای نظامی بین ۲ طرف امضا شد که بر اساس آن آموزش و تسلیح ارتش اریتره که در جریان جنگ با اتیوپی دچار مشکلات فراوانی شده بود، بر عهده ارتش رژیم صهیونیستی قرار گرفت. ارتش اریتره به پشتوانه این توافقنامه توانست با حمایت و پشتیبانی کارشناسان موساد در سال 1996 جزایر حنیش را  از تصرف ارتش یمن خارج کند. اسرائیل بعد از این موفقیت ارتش اریتره، از مقامات این کشور درخواست کرد اجازه تاسیس پایگاه نظامی در جزیره فاتما نیز به آن داده شود که با موافقت افورکی به این مهم نایل شد. با استقرار نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی در ۲ جزیره مهم تنگه باب‌المندب، اسرائیل توانست احاطه کاملی بر چگونگی ورود و خروج کشتی‌های کشورهای عربی بویژه مصر، سودان، یمن و عربستان پیدا کند.

از سوی دیگر نیروهای موساد با حضور در نوار مرزی مشترک با سودان، بارها و بارها از طریق مرزهای اریتره وارد خاک این کشور شده و به انجام عملیات‌های مختلف اعم از جاسوسی، ترور، بمب‌گذاری و... علیه دولت البشیر اقدام کردند. اسیاس افورکی اواسط دهه 1990 به طور رسمی به اراضی اشغالی سفر کرد و با شیمون پرز، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، مذاکراتی را جهت همکاری‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی انجام داد. این سفر با واکنش منفی اکثر کشورهای عربی از جمله عربستان مواجه شد. سال 2012 به دنبال افزایش حضور جمهوری اسلامی ایران در منطقه شاخ و شمال آفریقا و بعد از عبور رزم‌ناو ارتش جمهوری اسلامی از دریای سرخ و کانال سوئز، رژیم صهیونیستی که بشدت از ناحیه جمهوری اسلامی احساس خطر  می‌کرد، با یک قرارداد چند میلیون دلاری اجازه تاسیس یک پایگاه هوایی نظامی در جزیره داهلاک و یک پایگاه استراق سمع در جزیره مصوع را از دولت اریتره به دست آورد تا به خیال خام خود بتواند مانع حضور کشتی‌های جنگی ایران در این منطقه استراتژیک شود.

کابینه نتانیاهو قصد دارد با حمایت از دولت اریتره، روند عادی‌سازی این رژیم در کشورهای آفریقایی را دنبال کند که در دولت لاپید به بن‌بست خورده بود. رژیم صهیونیستی جولای گذشته نیز «اسماعیل خالدی» را به عنوان سفیر این رژیم در اریتره تعیین کرد اما دولت آن کشور با آن موافقت نکرد. «ایتمار آیچنر» نویسنده سیاسی اسرائیلی روزنامه یدیعوت آحارانوت پیش از این در گزارشی نوشته بود: «تا آوریل 2020 افسر امنیتی این سفارتخانه، تنها نماینده اسرائیل در اریتره بود و از نظر سیاسی مدت زمانی طولانی، هیچ هواپیمایی در فرودگاه «بن گورین» فرود نیامده که حامل مسؤولان برجسته اریتره باشد؛ اسرائیل ۳ ملک خالی در این کشور آفریقایی دارد و آنها مقر این سفارتخانه، منزل این سفیر و اقامتگاه راننده هستند و در این سفارتخانه کارگران داخلی از جمله نگهبانان امنیتی وجود دارند که بیشتر آنها به استثنای تعداد کمی از نگهبانان در منازل‌شان نشسته‌اند. صرف‌نظر از اینکه دلایل مخالفت دولت و ملت اریتره با رژیم صهیونیستی چیست، تعطیلی سفارت این رژیم در اریتره منافع آن را در شاخ آفریقا به خطر می‌اندازد. در عین حال، الگوی رفتاری اریتره می‌تواند به الگویی برای دیگر کشورها و ملت‌ها تبدیل شود تا با مخالفت گسترده از عادی‌سازی و توسعه روابط دولت‌های سازشکار خود با رژیم صهیونیستی جلوگیری کنند».