هونام حقانی: تولید سریال‌های تلویزیونی مناسبتی اگر با داستان‌پردازی درست و دقیق همراه باشد، حتما می‌تواند هم مخاطب را سرگرم کند و هم اعتقادات او را ارج نهد. حالا اگر سریال‌های تاریخی‌ای تولید شوند که در عین روایت برهه‌ای از اتفاقات تاریخی، سراغ رگه‌های آیینی هم بروند، مخاطب لذت بیشتری از آنها خواهد برد. سریال‌هایی مانند امام علی(ع)، مختارنامه، تنهاترین سردار و ولایت عشق، سریال‌هایی هستند که به طور مستقیم شخصیت‌های دینی را مورد توجه قرار داده‌اند ولی سریال‌هایی مثل «رحیل» هم هستند که در کنار روایت داستان اصلی خود، به سمت و سوی تصویرسازی آیین‌های عاشورایی و از جمله تعزیه و شبیه‌خوانی رفته‌اند. سریال رحیل که از شبکه 3 سیما روی آنتن رفته، یک سریال تاریخی، حادثه‌ای، عاشقانه، اجتماعی، مذهبی و زن‌محور است که حرف‌هایی تازه برای گفتن دارد؛ حرف‌هایی از جنس عشق و ایمان و مهر و لطف الهی و انسانی که در نمایشی تازه از جدال بزرگ خیر و شر و کفر و ایمان در پناه پرچم دین و اعتقاد، بر قاب سیمای رسانه ملی هنرمندانه و متعهدانه نقش بسته است. اگرچه در نگاه اول، شاید فضای گزینش‌شده قجر برای روایت داستان‌های شور و عشق و ایمان‌آفرین سریال «رحیل»، برای برخی مخاطبان که پیش‌تر و بار‌ها اینگونه داستان‌ها را در بستر دوران تلخ و سیاه قاجار در تلویزیون دیده‌اند اندکی بی‌خرق عادت باشد اما خیلی زود متوجه می‌شویم رامین عباسی‌زاده، طراح و تهیه‌کننده این سریال بخوبی بر دوره گذار از قجر به پهلوی تمرکز کرده و داستانی فرازمانی را روایت کرده که بیشتر از خلق و خوی بالادست بر مناسبات پایین‌دست جامعه و اعمال آنها بویژه خرافه‌پرستی به عنوان عنصری در جهت از دست رفتن اعتقادات حقیقی تمرکز داشته است و همین روایت داستان در دوران گذار از قاجار به پهلوی است که دایره‌ای تازه و کمتر دیده شده از اتفاقات را در برابر مخاطب قرار می‌دهد. مضمون و محتوای شاخص سریال «رحیل» که با داستان و فیلمنامه‌ای مناسب و شخصیت‌پردازی‌های باورپذیر و کارگردانی متفکرانه و سنجیده و بازی‌های خوب بزرگانی مثل ثریا قاسمی، کاظم هژیرآزاد، فرخ نعمتی و همراهی نسیم ادبی، اندیشه فولادوند، زنده‌یاد حسام محمودی، حمیدرضا آذرنگ و جوانانی مثل گیتا راد، علی عباسی‌زاده و ریحانه رضی همسو شده، از مجموعه تلویزیونی «رحیل»، اثری جذاب، بامحتوا و مخاطب‌پسند ساخته است. امتیاز‌های هنری و محتوایی این سریال بویژه در حیطه تولید بدون بریز و بپاش یک سریال تاریخی خوش آب و رنگ و با تکیه بر 3 گروه مختلف تولید - نظیر آنچه در سریال‌های مطرح دنیا شاهدیم - و در عین حال قرارگیری یک نظارت واحد بر هر 3 گروه از طریق شکل‌گیری یک اتاق فکر به مدیریت رامین عباسی‌زاده که تجربه‌های فراوان در سریال‌سازی با درون‌مایه‌های مختلف دارد، نشان می‌دهد که می‌شود و می‌توان حرف‌های تازه و هنرمندانه برای مخاطبان امروز هنر، سینما و سیما داشت و با احترام به فرهنگ، باور‌ها و سلیقه‌ها و پسند‌های مردم، آثار تاثیرگذار ساخت و خانواده‌ها را همراه جوانان و نوجوانان به تماشای آنها دعوت کرد. سریال «رحیل» بخوبی در کنار داستان پرتعقیب و گریز خود به معرفی یک شاعر آیینی به نام «عمان سامانی» پرداخته و برخی از ابیات جانگداز او در رثای امام حسین(ع) را دستمایه خلق تیتراژ زیبا کرده تا مخاطب با طی کردن یک داستان پراوج و فرود با یکی از شخصیت‌های ادبیات آیینی ایران‌زمین آشنا شود.