مالک شیخی: «آرامش» به‌عنوان بزرگ‌ترین گمشده‌ بشر امروز، از موضوعاتی است که متفکران و نویسندگان بزرگی را به تولید آثار مختلف در این حوزه علاقه‌مند کرده است.

2 نفر از نویسندگانی که کتاب‌های‌شان در کشور ما دارای سمپات‌های متعصب است، «پائولو کوئلیو» نویسنده برزیلی با کتاب‌های معروفی مانند «کیمیاگر»، «ورونیکا» و... است و متفکر دیگری که در حوزه «آرامش» کتاب‌های متعددی دارد، «تیچ نات هان» راهب بودایی با کتاب‌هایی مانند «نیلوفر و مرداب» و «مدیتیشن» است؛ کتاب‌هایی که به‌خاطر گستره دسترسی در هر کتابفروشی می‌توان آنها را یافت.

«تیچ نات هان» معتقد است یکی از روش‌های مدیتیشن و به دست آوردن آرامش، «پیاده‌روی» است. تیچ نات هان تمرکز بر گام‌هایی که در پیاده‌روی برمی‌داریم را موجب فراهم شدن آرامش درونی می‌داند که تحمل رنج‌های انسانی را تسهیل می‌کند.

پائولو کوئلیو نیز که در ایران سمپات‌های متعصبی برای نگارش کتاب معروف «کیمیاگر» دارد، پیش از نگارش آن، کتابی را با عنوان «زائر کوم پوستل» دارد که این کتاب به بیان تجربه عرفانی پائولو کوئلیو در جاده سانتیاگو می‌پردازد. این مسیر یکی از 3 جاده مقدس مسیحیان است که اعتقاد دارند با گذر از هر کدام از این جاده‌ها نیرویی جادویی، فردی را که این جاده را پیاده‌روی کرده در بر می‌گیرد. در پیاده‌روی جاده سانتیاگو، کوئلیو تجربیاتی عمیق چه از لحاظ عرفانی و چه از لحاظ فلسفی را به خواننده منتقل می‌کند که آن را حاصل مدیتیشن پیاده‌روی در این مسیر می‌داند.

در کشور ما اما این روزها که برخی می‌خواهند با نقد پیاده‌روی اربعین، با به کار بستن نظریات شبه‌روشنفکرانه، از نمد آشفته‌بازار رسانه‌ای برای خود کلاهی ببافند تا خود را انتلکتوئل معرفی کنند، این اشاره کوتاه نگاهی متفاوت به راهپیمایی اربعین نه به‌عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی مسالمت‌آمیز در کره زمین، بلکه از منظر روانشناسی داشته است و با اشاره به ادله‌ متفکران غیرمسلمان و بعضاً آتئیست (خداناباور)، متذکر می‌شود راهپیمایی اربعین در مسیر کربلا حتی اگر از منظر غیرایدئولوژیک نیز تحلیل شود، باز هم به مسیر آرامش و تعالی انسانی منجر خواهد شد. آنگونه که کوئلیو و نات هان نیز به این روش اذعان داشته‌اند. هرچند درک لذت حضور در شعاع اتمسفر حضرت اباعبدالله علیه‌السلام یک امر شهودی است و تا کسی آن را تجربه نکرده باشد قابلیت ادراکش را نیز در قالب کلمات ندارد.

این را هم لازم است متذکر شویم که برخی نقدهای وارده به شیوه اجرایی مراسم اربعین می‌تواند با بهبودهایی برای اجرای بهتر همراه باشد اما هر منتقد منصفی قطعا معترف است که خطای سالک را به پای مسلک نمی‌نویسند.