رسوایی دنباله‌دار     

 گروه‌های اپوزیسیون از ماه‌ها قبل تلاش همه‌جانبه خود را به کار بستند تا با تحریک مردم ایران، آشوب‌های زن، زندگی، آزادی را در سالروز اغتشاشات 1401 از سر بگیرند. با این حال آنچه در روزهای شنبه (25 شهریور) و یکشنبه (دیروز) شاهدش بودیم، بی‌اعتنایی محض مردم ایران نسبت به تقلای اپوزیسیون بود. این بی‌اعتنایی که ناشی از بی‌اعتباری گروه‌های ضدایرانی در جامعه ایرانی است، اپوزیسیون را به این نتیجه رسانده که دیگر حنایش برای داخل کشور رنگی ندارد. جریان ضدایرانی، همزمان با فراخوان‌هایی که برای تحریک مردم داخل کشور به ایجاد آشوب و اغتشاش صادر می‌کرد، در حال تدارک برگزاری تجمع‌های ضدایرانی در کشورهای مختلف بود. در همین رابطه می‌توان به انواع فراخوان‌هایی اشاره کرد که هر یک از گروه‌های اپوزیسیون، از منافقین و سلطنت‌طلبان گرفته تا حامد اسماعیلیون و تجزیه‌طلبان برای 25 شهریور صادر ‌کردند. استرالیا، آمریکا، اسپانیا، آلمان، بلژیک، کانادا، نیوزیلند، ایرلند، فرانسه، سوئد، لوکزامبورگ، ایتالیا، نروژ، ژاپن، اتریش، شیلی، فنلاند، اسپانیا، دانمارک و ترکیه از جمله کشورهای مشخص شده از سوی اپوزیسیون برای برپایی تجمع‌های ضدایرانی بودند. با این حال تجمعات محدودی که صرفا در چند شهر اروپایی با مشارکت همه گروه‌های ضدایرانی برگزار شد، نشان داد علاوه بر داخل کشور، اپوزیسیون در اروپا و آمریکا هم اعتبار خود را از دست داده است. حضور پرچم‌های گوناگون و ناشناس از احزاب و گروهک‌های تجزیه‌طلب و زد و خورد بین طرفداران سلطنت و چپگراها یا رفتارهای عجیب و غریب همچون برافراشتن پرچم ساواک فصل مشترک این تجمعات بود. اما نکته قابل توجهی که باید در ارتباط با تجمعات محدود روز شنبه ضدانقلاب مورد اشاره قرار گیرد، حضور گروه‌هایی مثل تجزیه‌طلبان و سلطنت‌طلبان در کنار یکدیگر بود. سلطنت‌طلبان در حالی شعار ایران‌دوستی و وطن‌پرستی می‌دهند که در تجمعات خود دوشادوش تجزیه‌طلبانی که به دنبال تکه تکه کردن ایران هستند، علیه جمهوری اسلامی شعار دادند. اگرچه چنین صحنه‌هایی در جریان اغتشاشات سال گذشته نیز بارها تکرار و مشاهده شد.