باربد بهراد: یک روز به کشتی حسن یزدانی و دیوید تیلور در فینال وزن 86 کیلوگرم مانده بود و گزارشگر شبکه 3 در حال صحبت درباره کشتی امیرمحمد یزدانی بود. او همانند همه ما حواسش آنقدر معطوف به حسن بود که در یک دقیقه چندین مرتبه به اشتباه عوض نام امیرمحمد یزدانی نام حسن را بر زبان آورد. نه اینکه آن مجری حواسش پرت شده باشد، یک ملت مانند او ذهن‌شان درگیر حسن یزدانی بود چرا که داستان کاپیتان تیم‌ ملی کشتی آزاد ایران با دیگران متفاوت است. او همین حالا هم پرافتخار‌ترین کشتی‌گیر تاریخ این مرز و بوم است. در 28 سالگی به جایی رسیده که بعید است به این زودی‌ها کشتی‌گیری را نزدیک خودش ببیند. اما حکایت محبوبیت حسن فقط به خاطر مدال‌هایش نیست. او از همان ابتدا با دیگران متفاوت بود؛ رفتار توأم با فروتنی دائمی خارج و درون تشک و مهم‌تر از آن نوع کشتی‌هایی که هر بیننده‌ای را شیفته‌‌اش می‌کرد. 

شاید در رقابت 2 نفره با دیوید تیلور او نتوانست برنده تاریخی این دوئل باشد اما کسی یزدانی را به‌خاطر رقابت با این ابرکشتی‌گیر آمریکایی قضاوت نمی‌کند. حسن یزدانی سال 2017 یعنی 6 سال قبل در 22 سالگی از سوی اتحادیه جهانی کشتی به عنوان بهترین کشتی‌گیر سال جهان انتخاب شد. او بزرگی را پیش از آنکه دیوید تیلور برای خود نامی دست و پا کند،  شروع کرده بود. در 21 سالگی در ریو موفق به کسب مدال طلای المپیک شد. برای پی بردن به بزرگی و عظمت کاری که حسن یزدانی تا همین امروز انجام داده است، فقط کافی است به آخرین مصاحبه دیوید تیلور توجه کنید. این کشتی‌گیر آمریکایی صراحتا گفت اگر من نبودم، تا 10 سال حسن یزدانی همه مدال‌های طلا را درو می‌کرد. رقابت این دو دقیقا به‌مثابه جدال مسی و رونالدو در اوج فوتبال‌شان است. تا امروز متاسفانه از 6 رقابت انجام شده این تیلور بوده که 5 بر یک پیش افتاده اما هنوز کار به پایان نرسیده و بدون‌شک، در چند سال آینده این رقابت ادامه‌دار خواهد بود. یادمان نرود حسن یزدانی 4 سال از تیلور کوچک‌تر است و بدون شک حفظ آمادگی بالای بدنی برای کشتی‌گیران مسن به این سادگی‌ها نخواهد بود. 

حسن یزدانی به عنوان پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ ما، هنوز مسیر قابل توجهی را پیش رو دارد. سال بعد در المپیک پاریس باز هم شاهد رودررویی این دو خواهیم بود و بدون‌شک در صورت برنده شدن یزدانی در آن رقابت، تاریخ تنها مدال‌های طلای المپیک را به یاد خواهد آورد. یعنی یک فرصت بکر برای یزدانی ما باقی‌مانده تا با شکست تیلور در المپیک 2024 پاریس، انتقام واقعی المپیک قبل را بگیرد. یک سال فرصت پیش روی او و کادر فنی تیم ‌ملی کشتی باقی‌مانده تا با راهکارهای دیگری شکست تیلور را تمرین کنند. شکست دادن تیلور غیرممکن نیست، چرا که یزدانی 2 سال قبل در نروژ موفق به انجام این مهم شد. باز هم قادر به تکرار این کار است به شرط آنکه از آخرین شکست مأیوس نشود، تسلیم نشود و تصور نکند شکست دادن تیلور ممکن نیست. بی‌شک دیوید تیلور مانند جردن باروس، دیگر کشتی‌گیر آمریکایی، از بهترین‌های تاریخ این رشته به حساب می‌آید. تیلور در چند سال گذشته تنها و تنها یکبار در مسابقات جهانی شکست خورده و آن هم توسط همین حسن یزدانی ما بوده است. بدون تردید فاصله سنی این دو موجب می‌شود هرچه جلو برویم، کفه ترازو به نفع حسن یزدانی باشد. آنچه 2 شب قبل در بلگراد از دیوید تیلور دیدیم، یک آمادگی بدنی فوق بشری و آرمانی بود که قطعا حفظ آن تا المپیک و بعدش به این سادگی‌ها نخواهد بود.

حالا وقت مأیوس شدن نیست و باید بی‌توجه به 2 شکست قبل، روز را از نو آغاز کرد. شدت تمرینات را افزایش داد تا سال بعد این موقع در آوردگاه بزرگ المپیک، بشود همه شکست‌های قبل را با طلای پاریس پاک کرد. دیوید تیلور 2 شب قبل در مصاحبه‌ای خود را بهترین کشتی‌گیر همه ادوار تاریخ معرفی کرد. پس بهتر است یک سال تمام حسن یزدانی این ادعای تیلور را آویزه گوشش کند تا در پاریس به او ثابت کند در دومین المپیک این 2 چه کسی صاحب مدال طلا می‌شود.   

انتقادهایی که به پژمان درستکار وارد نیست

برخی بی‌توجه به وضعیت و نوع آمادگی دیوید تیلور، کوچ پژمان درستکار را دلیل شکست یزدانی می‌دانند اما اگر در همه مسابقات چند سال گذشته این 2 کشتی‌گیر به یک روش مبارزه می‌کردند و تیلور همواره از یک راه او را می‌برد، می‌شد این حرف را درست دانست. در 3 سال اخیر بعد از المپیک 2020 این دو کشتی‌گیر در وضعیت‌های مختلف رودرروی هم صف‌آرایی کرده‌اند. تیلور بدون‌شک در علم تغذیه و بدنسازی وضعیت بهتری را تجربه می‌کند اما از حیث فنی فاصله این دو به گونه‌ای نیست که اشتباه کوچ را بشود در شکست‌ها دخیل دانست. روش‌های مختلفی در سال‌های قبل تجربه شده و تیلور خود به این مهم اذعان کرده که بزرگ‌ترین مشکلش این بوده که حسن یزدانی مرتب روش‌های مختلف را به کار می‌گیرد و همین موجب سختی کار او شده است. از سوی دیگر همین پژمان درستکار مربی امثال امیرحسین زارع هم هست؛ کشتی‌گیری که در وزن خود فاصله بسیاری با دیگران ایجاد کرده است. سوای مباحث فنی باید این مهم را هم در نظر گرفت که درستکار با جمع کردن حواشی و اجازه ندادن به حاشیه‌آفرینان، جو مطلوبی را در اردوی تیم‌ ملی کشتی در مسابقات جهانی فراهم کرده است. اگر تجربه درستکار و روش درست مواجهه او با خبرنگاران مغرض و برنامه‌دار و رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور نبود، شاید اتفاقات نامطلوبی برای کشتی‌گیران کشورمان رخ می‌داد. درستکار بخوبی همه چیز را مدیریت کرده و اجازه نمی‌دهد آنهایی که منتظر گرفتن ماهی از آب گل‌آلود هستند به خواسته‌شان برسند. هنوز یک رقابت بزرگ و تاریخی باقی مانده و شاید بعد از مسابقات المپیک 2024 پاریس بشود نمره نهایی را برای این کادر در نظر گرفت. اگرچه همین حالا هم آنها نمره قبولی گرفته‌اند.