مهدی بختیاری: بنا بر اعلام مقامات ۲ طرف درگیری (چه مقامات فلسطینی و حماس و چه مقامات رژیم صهیونیستی) بیش از 200 نفر از اشغالگران سرزمین فلسطین در طول نبرد «توفان الاقصی» (عمدتا در همان روز اول) به دست نیروهای حماس و دیگر گروه‌های مقاومت اسلامی اسیر شده‌اند و هیچ اطلاعی از وضعیت آنها و محل نگهداری‌شان وجود ندارد. این شاید برای اسرائیلی‌ها به اندازه غافلگیری بزرگ در ابتدای نبرد و ورود زمینی مبارزان به اراضی اشغالی ترسناک باشد؛ اتفاقی که سخنگوی ارتش صهیونیستی هم آن را وضعیتی پیچیده‌تر از جنگ یوم کیپور می‌داند. در جنگ یوم کیپور در سال 1973، ده‌ها تن از سربازان اسرائیلی به اسارت ۲ ارتش مصر و سوریه درآمدند و بی‌خبری از وضعیت اسرا و فشار خردکننده ساکنان سرزمین‌های اشغالی از بزرگ‌ترین ضربات به دولت وقت صهیونیستی بود که توان بسیار زیادی از آنها گرفت. از آنجا که صهیونیست‌ها هیچ‌گاه (به‌جز جنگ‌های کلاسیک با کشورهای عربی) درگیر نبرد زمینی با گروه‌های مقاومت نبودند (عمده درگیری‌ها شامل پرتاب راکت از غزه به سرزمین‌های اشغالی می‌شد) لذا اسیر کمتری می‌دادند اما در همان موارد معدود هم مجبور شدند امتیازات زیادی برای آزادی اسرای خود بدهند. برای مثال ژوئن سال 2006 نیروهای حماس یک سرباز اسرائیلی به نام «گیلعاد شالیط» را در مرز غزه به اسارت گرفتند. ارتش اسرائیل به مدت 5 سال زمین و زمان را به هم دوخت تا اسیر خود را آزاد کند اما موفق نشد تا اینکه نهایتا سال 2011 مجبور شد در قبال آزادی وی، 1027 زندانی فلسطینی را آزاد کند که در میان آنها افرادی نظیر «یحیی سنوار» (نماینده حماس در غزه و یکی از کابوس‌های سال‌های اخیر اسرائیل) هم بودند.

تاکتیک اسیرگیری برای آزادی زندانیان، یکی از موثرترین راهکارهای مورد استفاده از سوی گروه‌های مقاومت فلسطینی بوده و بسیاری از رهبران این گروه‌ها نظیر شهید «شیخ احمد یاسین» به همین شیوه آزاد شدند.

این تاکتیک بویژه در زمان فعلی که راست‌گراهای افراطی حاضر در دولت نتانیاهو نظیر «ایتامار بن گویر» به‌دنبال سخت‌تر کردن شرایط برای زندانیان فلسطینی (که همین الان در بدترین شرایط به سر می‌برند) هستند، بیش از پیش در دستور کار قرار دارد و یقینا یکی از اهداف اصلی در عملیات توفان الاقصی و اسیرگیری از میان اشغالگران همین تلاش برای آزادی هزاران زندانی فلسطینی از زندان‌های اسرائیل است. تعداد بالای اسرای اسرائیلی در دستان حماس منجر به فشار مضاعف به دولت نتانیاهو شده است، به طوری که به گفته ارتش اسرائیل، به بحران بی‌اعتمادی نسبت به دولت در میان خانواده‌های اسرائیلی تبدیل شده؛ بحرانی که همین الان هم در میانه جنگ خودش را نشان داده است. در تجمع روزهای گذشته خانواده‌های اسرای اسرائیلی در مقابل دفتر نتانیاهو، پلاکاردهایی دیده شد که معترضان خواهان تبادل اسرا و آزادی نزدیکان‌شان به شکل فوری بودند. این یعنی فشار ساکنان سرزمین‌های اشغالی و بویژه خانواده‌های اسرا از همین الان شروع شده و این فشار در روزهای آینده بیشتر هم خواهد شد. این در حالی است که ارتش اسرائیل به گفته مقامات این رژیم آماده نبرد زمینی گسترده در غزه می‌شود و یکی از اهداف این عملیات نیز آزادسازی اسرا اعلام شده، با این حال هنوز مقامات این رژیم تصمیم نهایی را برای ورود زمینی به نوار غزه نگرفته‌اند، چراکه می‌دانند در این صورت تلفات بیشتری به آنها وارد خواهد شد و ارتش اسرائیل مجبور می‌شود مانند سال 2014 بار دیگر بدون هیچ دستاوردی از غزه عقب‌نشینی کند. اتفاقات آینده هرچه باشد - چه صهیونیست‌ها وارد غزه شوند چه نشوند - چند بحران پس از جنگ، گریبان نتانیاهو را خواهد گرفت که یکی از آنها برخورد و بازخواست به دلیل غافلگیری اولیه خواهد بود اما مهم‌ترین آنها همین موضوع اسراست؛ موضوعی که حتما حماس برای استفاده از آن به عنوان یک اهرم فشار موثر در امتیازگیری از اسرائیل برنامه‌ریزی کرده است.