گروه فرهنگی: دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امروز می‌توان سریال‌های جذاب ساخت و در عین حال ارزش‌های اسلامی و اخلاقی را حفظ کرد. حتی در حوزه موسیقی نیز بسیاری از ابهامات وجود دارد که هنوز حل نشده است. به نظر بنده بسیاری از مباحات موسیقی را حرام کرده‌ایم. هیچ یک از دستگاه‌ها و سازهای موسیقی ما غنای لهوی ندارد. متاسفانه ما در حق برخی مباحث سینما، موسیقی، صنایع دستی و... اجحاف کرده‌ایم.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحسین خسروپناه در نشست مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان‌های تابعه و نهادهای وابسته با رویکرد تبیین منویات مقام معظم رهبری در حوزه فرهنگ که در محل تالار رودکی تهران برگزار شد گفت: باید بدانیم جامعه ما تا چه حد از فرهنگ‌های بیگانه تاثیر می‌پذیرد. زمانی که از نظریه فرهنگ سخن می‌گوییم زمانی آن را فیلسوفانه و زمانی دیگر جامعه‌شناسانه بیان می‌کنیم.‌ گاهی اینگونه عنوان می‌کنیم که فرهنگ جامعه عبارت از بینش مبتنی بر ایمان، منش مبتنی بر فضیلت و کنش مبتنی بر عقلانیت است که از این موضوع با عنوان فرهنگ بایسته یاد می‌کنیم ‌که این مبحث نظریه فرهنگی فیلسوفانه است. وی اظهار کرد: گاهی اوقات به دنبال ارائه تعریف جامعه‌شناختی از فرهنگ هستیم. متأسفانه در برخی نوشته‌ها بسیاری از رذیلت‌ها را به ایرانیان نسبت داده‌اند. 

خسروپناه با اشاره به اینکه نسبت دادن نگاه منفی به ایرانیان از سوی مستشرقان به زمان شاه عباس دوم بازمی‌گردد، گفت: این مساله اما در زمان پهلوی اول گسترده‌تر شد و کتاب‌های بعد از انقلابی که از سوی برخی ارائه شد نیز به این مساله دامن زد، البته قصد نداریم مجموعه فضائل را به ایرانیان نسبت دهیم و از مشکلات چیزی نگوییم اما بسیاری از تحقیقات و نوشته‌ها در این زمینه یک‌سویه است. 

وی افزود: این نوشته‌ها را بویژه در 2 قرن اخیر آنچنان به ما القا کرده‌اند که ایرانیان نمی‌توانند هیچ‌گونه فعالیت و توسعه‌ای داشته باشند، لذا زمانی که توسعه‌ای در ایران رخ می‌دهد، دنیا تعجب می‌کند. آنچه برخی جامعه‌شناسان درباره فرهنگ ایرانیان دارند، فرهنگ ذلیلانه است اما ما اعتقاد داریم فرهنگ مردم ایران فرهنگ قدرتمندانه  است. موضوعی که پس از نظریه فرهنگی ارائه می‌شود، نظریه حکمرانی فرهنگ است. دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه یادآور شد: در حکمرانی فرهنگی یعنی در سیاست‌گذاری و تنظیم‌گری، هر قدر مشارکت ذی‌نفعان و  نخبگان وجود داشته باشد، حکمرانی موفق‌تر خواهد بود. امروز تعاریف فراوانی بویژه از سوی غربی‌ها در رابطه با حکمرانی وجود دارد.‌ سبک‌های حکمرانی که در غرب مطرح است، هرمی، بنگاهی و شبکه‌ای است. حکمرانی هرمی حکمرانی‌ای است که از سوی مسؤولان از بالا به پایین ارائه می‌شود. حکمرانی بنگاهی این است ‌که قدرتمندانی که قدرت هنری در بخش‌های مختلف دست آنهاست، مسائل را پیش ببرند. وی افزود: حکمرانی شبکه‌ای نیز به معنای مشارکت‌ همگانی در حوزه‌های مختلف فرهنگی است که این حکمرانی بهترین نوع حکمرانی است. نظریه اسلام در این زمینه حکمرانی ولایی است که در آن «ولی» محور و قطب جامعه است‌. محوریت یعنی ذی‌نفعان، مردم و نخبگان دور ولی هستند که این حکمرانی به حکمرانی شبکه‌ای نزدیک‌تر است. ما در حکمرانی فرهنگی باید مشارکت حداکثری ذی‌نفعان و نخبگان را داشته باشیم‌. البته ممکن است اختلافاتی در این زمینه میان نخبگان و ... وجود داشته باشد که طبیعی است.

خسروپناه با بیان اینکه ما در حوزه اقتصاد نیز مردم‌سالاری داریم، گفت: باید کاری کنیم که مدل حکمرانی فرهنگی شبکه‌ای ولایی شکل گیرد که این بهترین نوع حکمرانی است. اینکه تصمیمات ما در حوزه تصدی‌گری مبتنی بر مدل حکمرانی فرهنگی نباشد، نقص است‌. پس از تبیین نظریه فلسفی و جامعه‌شناختی و حکمرانی حوزه فرهنگ باید بدانیم که در حوزه فرهنگ باید مراقب باشیم تا گرفتار سیاست‌زدگی نشویم. ‌حکمرانی فرهنگی سیاست‌گذاری لازم دارد اما زمانی که گرفتار سیاست‌بازی شد، فرهنگ آسیب خواهد دید.  دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: مقام معظم رهبری مباحث کاملا علمی و آکادمیک در حوزه فرهنگ دارند. در حوزه فرهنگ گفت‌وگو بسیار مهم است و اصحاب هنر باید با یکدیگر در تمام رشته‌های هنری گفت‌وگو کنند. برای مثال در عرصه سریال‌های خانگی امروز ترویج مصرف دخانیات و مشروبات الکلی و قماربازی خانواده‌ها را تضعیف می‌کند که یکی ‌از خطوط قرمز ما در فیلم‌ها و سریال‌ها، خانواده است. متاسفانه در اغلب سریال‌ها به قتل و جنایت و... می‌پردازند. وی تصریح کرد، امروز می‌توان سریالی جذاب ساخت و در عین حال ارزش‌های اسلامی و اخلاقی را حفظ کرد. لذا به برپایی گعده‌های گفت‌وگو در این زمینه نیازمندیم.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در پایان درباره موسیقی نیز خاطرنشان کرد: در حوزه موسیقی نیز بسیاری از ابهامات وجود دارد که هنوز حل نشده است. به نظر بنده بسیاری از مباحات موسیقی را حرام کرده‌ایم. هیچ یک از دستگاه‌ها و سازهای موسیقی ما غنای لهوی ندارد. متاسفانه ما در حق برخی مباحث سینما، موسیقی، صنایع دستی و... اجحاف کرده‌ایم. ایران نخستین کشور در دنیا در تنوع صنایع دستی است. متاسفانه این ظرفیت هنری تجسمی و صنایع دستی دارای پشتوانه حکمت را به دنیا نشان نداده‌ایم.