گروه فرهنگ و هنر: باریکه کوچک غزه این روزها به پهنای تمام جغرافیای انسانیت مورد توجه افکار عمومی جهان قرار گرفته است. مردمی که سال‌هاست در وطن خود طعم اسارت را می‌چشند و ساکن بزرگ‌ترین زندان روباز جهانند، حالا در معرض جنایتکارانه‌ترین حملات نظامی قرار دارند. باران بمب و موشک، نقطه به نقطه شهر را با خاک یکسان، کودکان را از زندگی جدا  و انسان‌ها را شریک غم یکدیگر می‌کند. با قطع آب روی اهالی غزه، ممانعت از ورود دارو، سوخت و غذا این روزهای غزه بیشتر از هر چیز به صحنه یک نسل‌کشی تمام‌عیار تبدیل شده است. رژیم غاصب و درنده‌خوی صهیونیستی با حمایت قدرت‌های غربی می‌خواهد تمام رکوردهای جنایت علیه بشریت را در این تنگه باریک به نام خود ثبت کند. صهیونیست‌ها حالا پس از شکستن رکورد کودک‌کشی، به دنبال ثبت رکورد حمله به خبرنگاران هستند. تعداد بالای خبرنگارانی که در 2 هفته گذشته هدف بمباران ارتش اشغالگر قرار گرفته‌اند، خود برش کوتاهی از شرح جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه است.

احتمالا سال‌های بعد یکی از وجوهی که همه تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه را با آن به خاطر آورند، تعداد بالای خبرنگاران و عکاسانی است که در 2 هفته گذشته به شهادت رسیده‌اند؛ شهادتی که شمایل یک تراژدی را نیز به خود گرفته است. حالا خبرنگاران نیز پا به پای مردمی که زنده مانده‌اند هر کدام گزینه بالقوه بعدی برای قرار گرفتن در تیررس بمباران‌های صهیونیست‌ها هستند؛ آنچنان که در روزهای اخیر توجه به آخرین قاب ثبت شده از سوی خبرنگارانی که به شهادت رسیده‌اند در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. خبرنگاران دیگر ناظرانی بیرون از میدان نیستند تا در حصاری امن به روایت جنگ بپردازند، بلکه خود تبدیل به بخشی از سوژه انسانی جنگ شده‌اند. آنها همانند دیگر اهالی غزه با کمبود اقلام ضروری دست و پنجه نرم می‌کنند، هیچ مکانی را برای خود امن نمی‌یابند و حتی در تصاویر منتشر شده مشخص می‌شود با چه مشقتی دوربین و موبایل‌های خود را شارژ می‌کنند. از این منظر ژورنالیسم جنگی در غزه در حال ورق زدن برگی از تاریخ است که تاکنون هیچ بدیلی از آن تجربه نشده است. خبرنگاران با عبور از تمام حصارهایی که آنها را از سوژه‌های‌شان جدا می‌کند، خود تبدیل به بخشی از سوژه شده‌اند. اگر اهالی غزه بی‌دفاع جان می‌دهند تا شاید به گواه تصاویر غرق در خون‌شان مظلومیت وطن خویش را ثابت کنند، خبرنگاران نیز جان خود را بر کف دست گرفته‌اند تا با هر عددی که به تعداد شهدای اطلاع‌رسانی اضافه می‌شود، جهان را از آنچه بر اهالی غزه می‌گذرد آگاه کنند.

* تکرار روزانه تراژدی شیرین ابوعاقله

بر اساس اسامی منتشر شده تاکنون حداقل 18 خبرنگار و تصویربردار در تهاجم 2 هفته گذشته رژیم صهیونیستی به فلسطین جان باخته‌اند. محمد فایز ابومطر، سعید الطویل، محمد صبح، هشام النوجه، محمد الصالحی، محمد جرغون، احمد شهاب، حسام مبارک، محمد بلوشا، عصام بهار، سلام میما، اسعد شاملخ، ابراهیم محمد لافی، خلیل ابوعثره، سمیع النادی، عبدالهادی حبیب، یوسف ماهر دواس و رشدی السراج خبرنگاران شهید شده‌اند. عصام عبدالله، فیلمبردار رویترز نیز هفته گذشته در جریان حمله توپخانه‌ای صهیونیست‌ها به جنوب لبنان جان باخت.

این آمار تکان‌دهنده در شرایطی است که هیچ‌کدام از مجامع رسانه‌ای فعال در غرب واکنش قاطعی نسبت به جنایت صهیونیست‌ها از خود نشان نداده است.

رژیم اشغالگر قدس که هیچ خط قرمزی در جنایت و نسل‌کشی برای خود تعریف نکرده است، سال گذشته نیز «شیرین ابوعاقله» خبرنگار مشهور الجزیره را به ضرب گلوله به شهادت رساند.

میل زائدالوصف اشغالگران برای هدف قرار دادن خبرنگاران اما تا حدی قابل درک است؛ در شرایطی که رژیم صهیونیستی تمام مجاری ممکن برای ارتباط با غزه را مسدود کرده است، این خبرنگاران حاضر در میدان هستند که موفق شده‌اند با مخابره اخبار و تصاویر جنایات صهیونیست‌ها و وضعیت بغرنج بازماندگان، روایت ثابت رسانه‌های قدرتمند را بی‌اعتبار کنند. شبکه‌های خبری غربی در این 2 هفته تمام اهتمام خود را معطوف به ثبت این روایت کرده بودند که صهیونیست‌ها قربانیان گروه‌های مقاومت هستند. با این حال آنچه بر غزه گذشت، باعث شد افکار عمومی جهان مقابل روایت پرتکرار این رسانه‌ها قرار بگیرد و بیشتر شهرهای جهان به صحنه اعتراضات گسترده علیه نسل‌کشی اشغالگران تبدیل شود.

* باز هم استاندارد دوگانه شبکه‌های اجتماعی

به موازات ترور خبرنگاران از سوی رژیم صهیونیستی، شبکه‌های اجتماعی نیز با تحمیل انواع محدودیت‌ها به صفحات و اشخاصی که مشغول مخابره کردن وضعیت فاجعه‌بار غزه بودند، بار دیگر استاندارد دوگانه غرب درباره آزادی رسانه‌ها را به اثبات رساندند. در این 2 هفته شبکه‌های اجتماعی اینستاگرام و ایکس (توئیتر سابق) صفحات متعددی را به علت پوشش جنایت صهیونیست‌ها مسدود یا محدود کردند؛ تا جایی که بعضی کاربران اینستاگرام در پی انتشار محتوایی با مضمون جنایات صهیونیست‌ها با محدودیت بی‌سابقه‌ای در نمایش مطالب‌شان مواجه شدند.

با تمام این محدودیت‌ها اما صفحات خبرنگاران و تصویربرداران حاضر در غزه مهم‌ترین مرجع رسانه‌ای در انتشار واقعیات غزه به حساب می‌آید. برای نمونه صفحه «معتز عزایزه» را می‌توان به عنوان یک آرشیو غنی و مستند از جنایات این روزهای ارتش رژیم صهیونیستی برای آیندگان بایگانی کرد. این عکاس، راوی رنج‌هایی است که این روزها بر مردم غزه بویژه کودکان مظلومش می‌رود. هیچ تضمینی وجود ندارد که هر قاب ثبت شده در صفحه «معتز عزایزه» را آخرین قاب ثبت شده از سوی این عکاس بدانیم. آنچنان که عکاسان زیادی در روزهای گذشته به فاصله چند ساعت پس از انتشار تصاویر جنایات صهیونیست‌ها خود تبدیل به هدف بعدی این جانیان شدند.