با اعتراض چین و بررسی اتفاقی که در ماده 56 F پرتاب نیزه بانوان افتاد، کمیته برگزاری بازی‌های پارآسیایی هانگژو، مدال طلا و نقره هاشمیه متقیان و زینب مرادی را پس گرفت. در نخستین رقابت دوومیدانی‌کاران ایران در بازی‌های پارآسیایی هانگژو، 2 مدال طلا و نقره برای کاروان فرزندان ایران به دست آمد اما با توجه به اعتراض کشور چین مبنی بر دیر رسیدن ورزشکاران ایرانی به محل «کال روم» و پس از بررسی کمیته برگزاری بازی‌ها، این دو از جدول رده‌بندی حذف شدند. البته به علت همین اتفاق روز گذشته مراسم اهدای مدال این ماده برگزار نشد اما حکم قهرمانی به ورزشکاران داده شد. سعید سلگی، معاون ورزش قهرمانی کمیته ملی پارالمپیک با تایید این خبر از اعتراض ایران به این تصمیم خبر داد و گفت: «با اعتراض کشورهای دیگر مبنی بر اینکه ورزشکاران ایرانی چند دقیقه‌ دیرتر به کال روم رسیده‌اند، 2 مدال خانم‌ها متقیان و مرادی پس گرفته شد. با اعلام این موضوع از سوی کمیته برگزاری، ما اعتراض رسمی خود را هم به کمیته برگزاری بازی‌ها و هم فدراسیون جهانی پارادوومیدانی اعلام کردیم. اعتراض ما بر این پایه است که اگر تخلفی شده، چطور سرداور مسابقات، اجازه حضور نمایندگان ایران را در محل برگزاری مسابقه داده است؟ سرداور حضور این دو ورزشکار را تایید کرده و با مجوز او ورزشکاران ایران مسابقه داده‌اند. در حالی ‌که اگر تخلفی وجود داشته، نباید اجازه حضور می‌دادند. وقتی ورزشکاران ما در مسابقه حاضر شده‌اند و حکم قهرمانی هم دریافت کرده‌اند، یعنی از نظر سرداور مسابقات مشکلی وجود نداشته است». سلگی در پاسخ به این سوال که مشخص است کدام تیم‌ها نسبت به این موضوع معترض بوده‌اند، گفت: «کمیته برگزاری بازی‌ها این موضوع را به ما اعلام نکرد اما با توجه به اینکه چین به مدال برنز رسیده، به احتمال بسیار زیاد، چینی‌ها در طرح این اعتراض و پیگیری مصمم‌تر بوده‌اند».

* واکنش متقیان به عجیب‌ترین اتفاق هانگژو

هاشمیه متقیان به پس گرفتن مدال طلایش از سوی کمیته برگزاری بازی‌های پارآسیایی واکنش نشان داد. این ورزشکار که مدت‌ها خوشحالی‌اش در بازی‌های پارالمپیک هم در تیتراژ برنامه‌های ورزشی استفاده می‌شد، روی صفحه شخصی‌اش به این اتفاق عجیب واکنش نشان داد: «سکوت آدمیزاد بوی دلخوری می‌دهد، پرحرفی‌اش بوی دلتنگی. من می‌گویم وای به حال آدم دلخور. نه می‌تواند سکوت کند و نه می‌تواند حرف دلش را به زبان بیاورد. دلم به درد آمده که این نوشته را برای‌تان می‌نویسم اما جای دردآورش اینجاست که حکم قهرمانی‌ را صادر کردند و به من تحویل دادند ولی اعتراض چین به یک دقیقه تأخیر آمدنم به کال‌روم بود و در حالی که سرداور مسابقات اوکی داده بود و مسابقه انجام شده بود، کاری که  انجام دادند، غیرقانونی بود. من تمام تلاشم را کردم که دل همه شما عزیزان را شاد کنم. یک شب‌هایی بود که فقط خدا می‌داند چگونه صبح شد. نه می‌بخشم و نه فراموش می‌کنم. خدایا حکمتت را شکر. ممنونم از تک‌تک همه شما بابت پیام‌های محبت‌آمیزتان. و کلام آخر اینکه از وزارت ورزش، کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و توانیابان می‌خواهم پیگیر حقم باشند تا پایمال نشود».