احمد بابایی و محمود اکرافی‌فر، شاعران آیینی در پی تهاجم وحشیانه رژیم ظالم و دیوصفت صهیونیستی به بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد، کلیساها، پناهگاه‌ها و کودکان مظلوم و بی‌دفاع غزه غزل‌هایی سرودند که در عصر شعر «اسم شب، صبح است» خوانده شد. این اشعار را در ادامه می‌خوانید: 

«چقدر خاطره از گرگ و میش باید خواند

چقدر مرثیه در سوگ خویش باید خواند

چگونه شرح کنم بی‌قراری خود را

شهادت است گواه این همه تشهد را

چقدر نکبت تلمود را نگاه کنیم

چقدر مویه به اطفال بی‌پناه کنیم

چقدر با دل خون آرزوی صبر کنیم؟

برای کودک لب‌تشنه فکر قبر کنیم

چه داغ‌ها که دمیده درون پیله ما

بگو که خواب حرام است بر قبیله ما

بگو که قبله جان در جنون گذشتن ماست

طواف از دل دریا خون گذشتن ماست...» 

سروده احمد بابایی

***

سکسکه سیاست

سرگیجه سربازان را بیشتر می‌کند

حالا خیابان‌ها جنازه بالا می‌آورند

و کودکان دست‌های بی‌گناهی خود را

حالا توفان نفت ترانه‌های مدیترانه را می‌بلعد

سروده محمود اکرامی‌فر