گروه سیاسی: دولت‌ها و مقامات غربی هر قدر در روزهای اغتشاشات ایران تلاش کردند یک چهره حامی حقوق بشر و زندگی از خود به نمایش بگذارند، در هفته‌های اخیر خوی ضدانسانی خود را نشان دادند. یک ماه از آغاز حملات رژیم صهیونیستی به غزه می‌گذرد؛ حملات بی‌سابقه‌ای که تا امروز بدون وقفه ادامه یافته است. صهیونیست‌ها بیش از 30 هزار تن بمب روی سر مردم غزه ریخته‌اند که منجر به شهادت بیش از 10 هزار نفر از مردم بی‌گناه فلسطین شده است که بیش از نیمی از این تعداد را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. همه اینها در حالی رخ داده است که دولت‌های غربی نه‌تنها نظاره‌گر توحش صهیونیست‌ها‌ هستند که حتی به حمایت از جنایات این رژیم تروریست در نسل‌کشی فلسطینی‌ها هم پرداخته‌اند.

* از اغتشاشات ایران تا جنایات اسرائیل

در روزهای پایانی شهریور 1401، مرگ مهسا امینی در بیمارستان، به دستاویزی برای عملی کردن پروژه ناامنی در ایران تبدیل شد. در همان روزهای ابتدایی پس از مرگ مهسا امینی، تصاویر دوربین‌های مدار بسته پلیس، گزارشات پزشکی قانونی، اسناد پزشکی و سوابق بیماری مهسا امینی که توسط پدرش کتمان شده بود، منتشر شد و دلالت بر این داشت که مهسا امینی بدون هیچ برخورد فیزیکی و ضرب و شتمی از سوی نیروی انتظامی و به دلیل سابقه بیماری‌اش جان خود را از دست داده است. حقیقت در همان روزهای اول روشن شد اما جریان موسوم به زن، زندگی، آزادی و کارفرمایانش دنبال حقیقت نبودند؛ پروژه آشوب در ایران شروع شده بود. همزمان با ایجاد آشوب در داخل کشور، پروژه به انزوا کشاندن جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین‌المللی هم پیش می‌رفت. از مقامات کشورهای غربی گرفته تا عمال رسانه‌ای جریان آشوب، همه تلاش داشتند ایران را به عنوان یک کشور ضدحقوق بشر و آشوبگران ضدامنیت ملی کشورمان را حامیان زن و زندگی معرفی کنند. در همین رابطه شاهد برخی اقدامات نمادین هم بودیم، از جمله «گیسبران» مقامات زن غربی با همراهی حامیان آشوب در ایران، یکی از این اقدامات بود. «حاجا لحبیب» وزیر خارجه بلژیک و تعدادی دیگر از زنان شناخته‌شده غربی با بریدن گیس‌های‌شان، خود را عزادار مهسا امینی اعلام کردند.  عبیر السهلانی قانونگذار سوئدی نیز هنگام سخنرانی در جلسه اتحادیه اروپایی، با شعار حمایت از زنان ایرانی، موهای خود را برید. 

همه این بازیگری‌ها برای فوت دختری بود که نه زیر بمباران، نه با ضرب گلوله، جان خود را از دست داده بود.

حالا یک سال از اوج روزهای اغتشاشات در ایران می‌گذرد. امروز نه در ایران که در نقطه‌ای دیگر از دنیا، روزانه صدها نفر از کودکان و زنان زیر بمب‌ها و سلاح‌های آمریکایی و اروپایی جان خود را از دست می‌دهند. در محافل غربی نه از شعارهای حقوق بشری خبری است و نه کسی صحبت از لزوم صلح می‌کند. حاجا لحبیب گیس خود را نمی‌برد و شعار زن و زندگی سر داده نمی‌شود. صدای مظلومیت فلسطینی‌ها به وسعت جهان شنیده می‌شود اما دولت‌های غربی دیگر نگران زندگی و آزادی زنان نیستند. همین موضوع باعث شده مردم آمریکا و کشورهای اروپایی برای بازخواست دولت‌های‌شان دست به کار شوند؛ بازخواستی که در تجمعات و راهپیمایی‌های اعتراضی متعدد در آمریکا و سراسر اروپا نمایان شده است؛ تجمعاتی که ضمن اعلام حمایت از مردم بی‌دفاع فلسطین و اعلام انزجار از رژیم صهیونیستی، یک درخواست دارد؛ توقف پشتیبانی غرب از رژیم اشغالگر فلسطین. حقیقت این است که صلح، حقوق بشر، انسان‌دوستی، آزادی بیان و تکریم حقوق زنان و کودکان، همه مفاهیمی است که در یک ماه اخیر، بارها و بارها از سوی غربی‌ها به مسلخ رفته و سلاخی شده است.

اساسا هر قدر رژیم کودک‌کش صهیونیست با انسانیت و تمدن نسبتی داشته باشد، به همان میزان هم آمریکا و دولت‌های اروپایی صلح‌طلب و حامی حقوق بشر هستند.

* کمک نظامی غرب به صهیونیست‌ها

حمایت آمریکا و اروپایی‌ها از اسرائیل محدود به بیانیه و اظهار نظر نیست. پس از انجام عملیات پیچیده توفان الاقصی توسط نیروهای مقاومت فلسطین در سرزمین‌های اشغالی، برخی کشورهای اروپایی در کنار آمریکا، آمادگی خود برای ارسال کمک‌های نظامی به اسرائیل برای کشتار مردم فلسطین را اعلام کردند. آمریکا تنها چند ساعت پس از حمله حماس به اسرائیل ناوها و جنگنده‌های خود را به منطقه فرستاد تا در صورت نیاز بتواند به رژیم صهیونیستی کمک نظامی کند. نیروهای عملیات ویژه آمریکا درحال کمک‌رسانی اطلاعاتی به ارتش صهیونیست‌ هستند. ایالات‌متحده همچنین محموله‌هایی از مهمات و جنگنده‌های رهگیر را نیز برای کشتار مردم فلسطین به اسرائیل تحویل داده است.

در همان روزهای ابتدایی آغاز جنایات اسرائیل، دولت آلمان نیز آمادگی خود را برای کمک نظامی به اسرائیل، به کاردار نظامی سفارت رژیم صهیونیستی در برلین اعلام کرد.

همان زمان روزنامه آلمانی راینشرپست درباره پیشنهادهای رهبران احزاب مختلف در آلمان برای کمک به اسرائیل نوشت: «اسرائیل تاکنون تقاضای هیچ کمکی از آلمان نکرده است اما اگر تقاضا کند واکنش آلمان چه خواهد بود؟ روزنامه آلمانی در پاسخ به این سوال نوشت: سیاستمداران متخصص امور دفاعی از احزاب سوسیال‌- دموکرات، دموکرات آزاد و اتحاد دموکرات- مسیحی از  اساس با کمک نظامی آلمان به اسرائیل موافقند.

به گزارش تسنیم، فرانسوی‌ها هم از همان روزهای ابتدایی پس از عملیات توفان الاقصی با 5 ماهواره تجاری روی باریکه غزه متمرکز شده‌اند و روزانه به طور میانگین بین یک تا 2 بار تمام باریکه غزه و اطراف آن را با استفاده از سنجنده‌های پیشرفته این ماهواره‌ها تصویربرداری، پایش و سپس در اختیار صهیونیست‌ها قرار می‌دهند.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه نیز خود در سفر به سرزمین‌های اشغالی که در روزهای ابتدایی آبان انجام شد، بر همبستگی پاریس با رژیم صهیونیستی در جنگ و جنایت علیه غزه تأکید کرد و گفت: «اسرائیل در جنگ با تروریسم تنها نیست». مکرون سپس ادامه داد: «هر آنچه در توان داریم را برای ابقای امنیت و ثبات اسرائیل انجام می‌دهیم. رئیس‌جمهور فرانسه بدون اشاره به کشتار کودکان و زنان فلسطینی در حملات پی‌درپی صهیونیست‌ها به نوار غزه به رئیس رژیم صهیونیستی گفت: «من اینجا هستم تا همبستگی با اسرائیل را ابراز کنم و اینکه شما در جنگ با تروریسم(!) تنها نیستید». بلژیک، کشور حاجا لحبیب که در حمایت از جریان تروریستی زن، زندگی، آزادی در ایران گیس خود را بریده بود نیز از دیگر کشورهای اروپایی است که اقدام به ارسال کمک‌های نظامی به اسرائیل می‌کند. به طوری که هفته گذشته اتحادیه‌های حمل‌و‌نقل بلژیک با صدور بیانیه‌ای از اعضای خود خواستند از بارگیری و تخلیه تجهیزات نظامی که برای جنگ علیه فلسطینی‌ها به رژیم صهیونیستی صادر می‌شود، خودداری کنند. در بخشی از این بیانیه آمده است: در حالی که در فلسطین نسل‌کشی جریان دارد، کارکنان چندین فرودگاه شاهد انتقال سلاح به مقصد منطقه جنگی بوده‌اند.

آنها همچنین خواستار آتش‌بس فوری در غزه شده و از دولت بلژیک خواستند انتقال تسلیحات از طریق فرودگاه‌های این کشور را قبول نکند.