گروه سیاسی: همزمان با وقوع مشکلات مالی و اقتصادی در سرزمین‌های اشغالی، مالکان بهایی شبکه فارسی‌زبان «منوتو» نیز از تعطیلی این رسانه ضدایرانی در نیمه بهمن امسال خبر دادند. کیوان و مرجان عباسی مالکان شبکه تلویزیونی منوتو با صدور بیانیه‌ای خطاب به کارمندان و مخاطبان این شبکه نوشتند: «تداوم بی‌ثباتی سیاسی و نابسامانی اقتصادی در منطقه، ادامه این مدل تلویزیون تجاری را ناممکن کرد و ما را از رشد، گسترش و درآمدزایی در این صنعت در حال تحول ناتوان ساخت. طی همه این سال‌ها ایده‌های متفاوتی را برای کسب درآمد به کار بردیم اما متاسفانه تا به امروز هیچ یک نتیجه‌بخش نبوده‌اند». عمده این بیانیه مربوط به روش‌هایی است که مدیران منوتو سعی کرده‌اند در 14 سال فعالیت این شبکه، از طریق آن درآمدزایی کنند و در نهایت با این جمع‌بندی که موفق نشده‌اند شبکه را به درآمد مورد نظر برسانند، تعطیلی شبکه را اعلام کرده‌اند و گفته‌اند در حال در میان گذاشتن ماجرا با کارمندان‌شان هستند.

اگرچه مدیران بهایی این شبکه در بیانیه اخیر خود اعلام نکردند در طول سال‌های گذشته، درآمد شبکه‌شان  از کجا تامین می‌شد که حالا با مشکل مالی روبه‌رو هستند و تصمیم به تعطیلی گرفته‌اند اما نگاهی به فعالیت‌های منوتو در سال‌های اخیر می‌تواند پاسخ این سوال را بدهد. تلویزیون فارسی زبان منوتو از مهرماه سال 89 به صورت رسمی فعالیت‌‌های خود را به عنوان یک شبکه ماهواره‌ای، در لندن پایتخت انگلیس آغاز کرد. فعالیت‌های این شبکه بهایی از همان ابتدا، به صورت ویژه روی تطهیر و روتوش چهره دیکتاتوری سلطنت پهلوی و سیاه‌نمایی وضعیت کنونی ایران با حاکمیت جمهوری اسلامی متمرکز شد اما در چند سال گذشته علاوه بر تطهیر پهلوی، یک وظیفه دیگر نیز برای این شبکه سلطنت‌طلب تعریف شد؛ تحریک مردم ایران به آشوب و اغتشاش.

اغتشاشاتی که سال گذشته به بهانه مرگ مهسا امینی در کشور به راه افتاد، هدف ویژه‌ای را دنبال می‌کرد. «تجزیه‌طلبی» پروژه‌ای بود که از سوی جریان تروریستی زن، زندگی، آزادی پیگیری می‌شد. به همین خاطر، اغلب شبکه‌های فارسی زبان ضدایرانی نیز فعالیت‌های خود را بر تئوریزه کردن این پروژه ضدامنیت ملی برای مردم ایران متمرکز کردند اما در میان این رسانه‌ها، شبکه تروریستی ایران اینترنشنال و منوتو با شدت هرچه بیشتری روی لزوم تجزیه ایران مانور می‌دادند. دعوت از چهره‌ها و نمایندگان گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب و تریبون دادن به آنها، از جمله اقداماتی بود که از سوی این رسانه‌ها در راستای عادی‌سازی تجزیه‌طلبی در ایران انجام شد.

مطرح کردن نام دلقک مضحکی به نام رضا پهلوی به عنوان جایگزین جمهوری اسلامی و پوشش گسترده پویش ناکام «وکالت» به نفع دیکتاتورزاده پهلوی نیز دیگر اقدامی بود که شبکه ماهواره‌ای منوتو بنا بر وظیفه ذاتی‌اش آن را دنبال می‌کرد.

* ریشه مشکل مالی منوتو کجاست؟

اساس تاسیس و راه‌اندازی شبکه فارسی زبان منوتو پروژه‌ای برای عملیات روانی علیه جامعه ایرانی بود. این شبکه بهایی از ابتدا تا سال‌های اخیر توسط سرویس‌ اطلاعاتی - جاسوسی انگلیس تامین مالی می‌شد اما با آغاز اغتشاشات صهیونیستی زن، زندگی، آزادی، مثل اغلب رسانه‌های ضدایرانی دیگر از جمله اینترنشنال مجبور شد به خدمت اسرائیل درآید. بنا بر بیانیه‌های تبیینی نهادهای امنیتی کشورمان و البته اذعان مقامات صهیونیست، اغتشاشات 1401، یک پروژه اسرائیلی علیه ایران بود. در همین رابطه می‌توان به تیم‌های متعدد خرابکار و تروریستی اشاره کرد که چه در جریان اغتشاشات سال قبل و چه در روزهای منتهی به سالروز اغتشاشات در روزهای پایانی شهریور، از سوی موساد مامور بر هم زدن امنیت ملی ایران شده بودند. شبکه ماهواره‌ای منوتو نیز در کنار دیگر رسانه‌های ضدایرانی به عنوان بخشی از جریان رسانه‌ای وابسته به اسرائیل، فعالیت‌هایش را علیه جمهوری اسلامی ایران گسترش داد اما شرایط آنطور که صهیونیست‌ها انتظارش را می‌کشیدند رقم نخورد و با شکست اغتشاشات، جبهه ضدایرانی در پیشبرد پروژه براندازی و تجزیه‌طلبی ناکام ماند، همچنین تلاش‌ها و فراخوان‌های گسترده جریان ضدایرانی برای از سرگیری اغتشاشات در سالمرگ مهسا امینی نیز با شکست مطلق مواجه شد تا رژیم صهیونیستی نیز خود را در به‌کارگیری شبکه‌های فارسی‌زبان علیه ایران، ناکام ببیند.

پس از عملیات خیره‌کننده و پیچیده توفان الاقصی در سرزمین‌های اشغالی که هلاکت بیش از هزار و ۶۰۰ نفر از نظامیان و شهرک‌نشینان صهیونیست را رقم زد، دستور کار جدیدی برای رسانه‌های فارسی‌زبان وابسته به اسرائیل تعریف شد. رسانه‌هایی مثل اینترنشنال و منوتو این بار به جای فعالیت تهاجمی علیه ایران، مأمور به دفاع از حیثیت بر باد رفته رژیم صهیونیستی شدند. دروغ‌پردازی علیه مردم فلسطین، معرفی حماس و گروه‌های مقاومت به عنوان گروه‌های تروریست، در کنار تطهیر چهره ضدبشری صهیونیست‌ها و مظلوم‌سازی از اشغالگران فلسطین، وظیفه‌ای بود که در ابتدای ماجرا به این رسانه‌های فارسی زبان محول شد اما این بار هم شرایط طبق خواست صهیونیست‌ها پیش نرفت.

با شروع حملات وحشیانه ارتش رژیم صهیونیستی به غزه، پروژه تطهیر این رژیم تروریست نیز عملا به محاق رفت. نزدیک به 40 روز از آغاز حملات دیوانه‌وار صهیونیست‌ها به غزه که تاکنون نیز ادامه دارد و منجر به شهادت بیش از 11 هزار نفر از مردم فلسطین شده، می‌گذرد. در طول این مدت، مردم سراسر جهان با برپایی تجمعات و راهپیمایی‌های متعدد ضمن محکومیت جنایات رژیم آپارتاید صهیونیستی، حمایت‌شان از مردم بی‌دفاع فلسطین را اعلام کردند. انگلیس، اسپانیا، ایتالیا، فرانسه، سوییس، آلمان، دانمارک و حتی آمریکا در هفته‌های گذشته شاهد تجمعات بی‌سابقه مردم علیه رژیم صهیونیستی بوده‌اند. همه این موارد حاکی از آن است که اسرائیل در حوزه رسانه و اثرگذاری بر افکار‌عمومی دنیا، قافیه را باخته است. 

در چنین شرایطی موضوعی که صهیونیست‌ها را آزار می‌دهد و آنها را نگران کرده، عواقب اقتصادی حملات اسرائیل به غزه است. در همین رابطه خبرگزاری بلومبرگ گزارش داد اسرائیل در تامین همزمان هزینه‌های جنگ غزه و برآورده کردن خواسته‌های کابینه افراطی نتانیاهو، دچار مشکل شده است.

بنا بر این گزارش، جنگ غزه روزانه ۲۶۰ میلیون دلار هزینه روی دست صهیونیست‌ها می‌گذارد. به گزارش بلومبرگ، جنگ غزه بیش از تخمین‌های اسرائیل هزینه داشته و بودجه عمومی را در تنگنا قرار داده است اما آنچه موجب نارضایتی ساکنان سرزمین‌های اشغالی شده و بازارهای مالی اسرائیل را درگیر کرده، تخصیص بودجه‌های جنجالی به جریان‌های راست افراطی است. بلومبرگ همچنین گزارش داد که کسری بودجه کابینه رژیم صهیونیستی در ماه اکتبر، نسبت به سال گذشته بیش از 7 برابر افزایش یافته است! با این حال بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرده به هر قیمتی که شده، به جنگ علیه مردم غزه ادامه خواهد داد.

این موضوع باعث شده رژیم صهیونیستی به دنبال کاهش هزینه‌‎ها و صرف آن در امور نظامی باشد. «بتسالل یوئل اسموتریچ» وزیر دارایی اسرائیل نیز مامور تهیه بودجه جدیدی برای ماه‌های باقی‌مانده از سال میلادی است. در بودجه‌ای که توسط وزیر دارایی رژیم صهیونیستی در حال بسته شدن است، افزایش هزینه‌های این رژیم به میزان نزدیک به 9 میلیارد دلار پیش‌بینی  شده که بخش اعظم آن مربوط به ارتش و امور نظامی رژیم صهیونیستی است. با این شرایط و با توجه به مشکلات مالی‌ای که گریبانگیر صهیونیست‌ها شده، به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی درحال تقلیل هزینه‌های غیرنظامی خود است. هزینه‌هایی که بخشی از آن مربوط به جریان رسانه‌ای وابسته به این رژیم است که شبکه بهایی منوتو را هم شامل آن می‌شود.

به عبارت ساده‌تر، رژیم صهیونیستی نمی‌تواند از پس هزینه‌های جنگ علیه غزه برآید و به همین خاطر به کاهش هزینه‌های خود روی آورده است و مشکلات پیش‌آمده برای منوتو در تامین هزینه‌های مالی فعالیت‌هایش نیز به همین موضوع مربوط می‌شود. در حقیقت اسرائیل دیگر پولی برای سرپا نگه داشتن دستگاه رسانه‌ای خود علیه ایران ندارد. جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه دامن منوتو را هم گرفته است.