روزنامه‌نگاران نیویورک‌تایمز همراه با یک کاروان نظامیان صهیونیست برای بازدیدی نادر از غزه در زمان جنگ به منطقه رفتند؛ هدف آنها بازدید از بیمارستان شفا بود که صهیونیست‌ها مدعی بودند روی مرکز فرماندهی حماس بنا شده، اما مشاهدات خبرنگاران نیویورک‌تایمز چنین ادعایی را ثابت نکرده است، در عوض آنها از ویرانی بهت‌انگیز غزه پس از تهاجم وحشیانه ارتش صهیونیست روایت کرده‌اند.

در گزارش نیویورک‌تایمز آمده است: «۲ خبرنگار و یک عکاس روزنامه همراه با گروهی از روزنامه‌نگاران بین‌المللی اوایل صبح روز جمعه سوار بر یک جیپ ارتش اسرائیل به حاشیه جنوبی شهر غزه رسیدیم. ما در میان ویرانه‌ها، خرابه‌ها و تاریکی به سختی مسیر و جهت را تشخیص می‌دادیم. با ۴۲ روز حملات هوایی و نزدیک به ۳ هفته جنگ زمینی، به قدری همه چیز متفاوت بود که به سختی می‌توانستیم بفهمیم کجا هستیم. خانه به خانه یک دیوار یا سقف یا هر دو ویران شده بود. بسیاری از آنها به سادگی صاف شده بودند، کف بتنی آنها مانند یک بسته کارت بازی روی هم قرار گرفته بود.

در تلاش برای جانمایی خودم پس از رسیدن به شهر غزه، از یک فرمانده اسرائیلی پرسیدم که بندر ماهیگیری که معمولا در طول بازدید از غزه قبل از جنگ در آنجا می‌ماندم، کجاست. فرمانده گفت: 300 متر شمال. مات و مبهوت ماندم. بدون اینکه متوجه باشم در محله‌ای  از غزه‌ای بودم که بیشتر از همه می‌شناختمش. طی ۳ سال گذشته در ده‌ها بازدید، من اغلب در این خط ساحلی مدیترانه، در امتداد جاده ساحلی، از کنار یک بازار ماهی‌فروشی، یک مسجد، مجموعه‌ای از بلوک‌های آپارتمانی و چندین کلوب و کافه ساحلی بالا و پایین رفته بودم. حالا به سختی قابل تشخیص بود. بازار ماهی‌فروشی را پیدا نکردم. متوجه شدم که بلوک‌های آپارتمانی بر اثر گلوله‌باران ویران شده‌اند. جاده ناپدید شده بود و صدها تانک و خودروی زرهی اسرائیلی که از زمان تهاجم اسرائیل در اواخر اکتبر در سرتاسر قلمرو به راه افتاده بودند، همه جا را به یک مسیر شنی و شیاردار تبدیل کرده بودند.

* دریا، تنها چیزی که سرجایش بود!

برای فلسطینی‌ها و بسیاری از ناظران بین‌المللی، چنین خسارات گسترده‌ای به مناطق مسکونی و تجاری ماهیت بی‌رویه حملات اسرائیل به غزه را نشان می‌دهد که به گفته مقامات غزه، ۱۲ هزار نفر را کشته و به بیش از ۴۰ هزار خانه آسیب رسانده است. فرماندهانی که ما را همراهی می‌کردند، آن را «هزینه اجتناب‌ناپذیر نبرد شهری علیه دشمن» می‌خواندند.

گروهی متشکل از 5 روزنامه‌نگار خارجی، از جمله ۳ روزنامه‌نگار نیویورک‌تایمز، با یک کاروان نظامی اسرائیل که تدارکات را برای سربازان در جبهه حمل می‌کردند، سفر کردند. برای تامین امنیت مکان‌های کاروان، ما موظف شدیم که در طول بازدید 4 ساعته خود برای جلوگیری از افشای مکان‌های‌مان، اتصالات تلفن همراه خود را زمانی که در غزه بودیم، قطع کنیم. نیویورک‌تایمز با چنین شرایطی موافقت کرد نگاهی نادر به زندگی در غزه زمان جنگ داشته باشد. در غیر این صورت گزارش در این قلمرو بسیار دشوار شده است زیرا اسرائیل و مصر دسترسی مستقل به این سرزمین را مسدود کرده‌اند و قطع منظم شبکه‌های مخابراتی به طور فزاینده‌ای از ارتباط با دنیای خارج جلوگیری می‌کند.

ورود به غزه به معنای ورود به تاریکی بود. پس از قطع برق توسط اسرائیل و جلوگیری از واردات سوخت، که نیروگاه برق غزه را مجبور به تعطیلی کرد، سوخت در اکثر نقاط این سرزمین تمام شده است. روستا به روستا، در خانه‌هایی که دست‌نخورده باقی مانده بودند، هیچ چراغی روشن نبود.

ما هیچ فلسطینی‌ای را ندیدیم. بیش از یک میلیون نفر در نیمه شمالی غزه خانه‌های خود را ترک کرده و کل محله‌ها را خالی کرده‌اند. چند دقیقه بعد، به بزرگ‌ترین بیمارستان غزه رسیدیم؛ پردیس وسیعی که تا حدودی توسط اسرائیل در چهارشنبه گذشته تصرف شد و اکنون پر از چادرهای مردمی است که به دلیل جنگ آواره شده‌اند. بیمارستان شفا، هدف اصلی تهاجم اسرائیل بوده است، زیرا اسرائیل می‌گوید این بیمارستان در بالای یک مجتمع نظامی زیرزمینی قرار دارد که توسط حماس استفاده می‌شود، بنابراین این مقصد نهایی سفر ما بود.

ما با اسکورت نیروهای ویژه اسرائیلی از میان بقایای بمباران شده یک ساختمان، به‌سرعت به داخل مجتمع رفتیم و راه خود را از میان آوار باز کردیم. در داخل، ما یک جوخه از سربازان اسرائیلی را پیدا کردیم که در یک کافه تریا که به خوابگاه موقت تبدیل شده بود، می‌خوابیدند. چند ده یارد دورتر، چند چراغ از پنجره‌های خود بیمارستان می‌درخشیدند. ما اجازه نداشتیم تلفن‌های‌مان را برای تماس با مدیریت بیمارستان روشن کنیم و وضعیت بیمارستان برای ما تایید نشد.

سازمان جهانی بهداشت این هفته اعلام کرد شفا به عنوان یک بیمارستان کار خود را متوقف کرده است و پزشکانی که با الجزیره مصاحبه کردند، این هفته گفتند که شرایط به‌طور قابل توجهی بدتر شده است.

به ‌دنبال توجیه حضور خود در بیمارستان، سربازان، ما را به دیدن یک محور سنگی و بتنی روی زمین بردند و پلکانی که به زیر زمین امتداد داشت. به گفته مقامات اسرائیلی، این شواهدی از تأسیسات نظامی حماس در زیر بیمارستان بود اما فرمانده تیپ هفتم اسرائیل، گفت نیروهای اسرائیلی از ترس تله‌های انفجاری جرأت نکردند به پایین بروند. وی گفت: بعدازظهر پنجشنبه در زیر توده‌ای از ماسه در حاشیه شمالی، مجموعه‌ای کشف شد. در تاریکی، مشخص نبود که تونل به کجا منتهی می‌شود. ارتش گفته است یک پهپاد را حداقل چندین متر به پایین فرستاده است. سیم‌کشی برق در داخل، همراه با راه‌پله فلزی قابل مشاهده بود اما به نظر نمی‌رسد که این سوال حل شده باشد که آیا حماس از این مجموعه برای مخفی کردن تسلیحات و مراکز فرماندهی استفاده می‌کند، همان‌طور که اسرائیل مدعی است.

اسرائیل برای توجیه تهاجم خود به بیمارستان‌های غزه که هزاران غیرنظامی را علاوه بر بیماران و مجروحان پناه می‌دهد، تحت نظارت شدید بین‌المللی قرار گرفته است. روزنامه‌نگاران فقط بخشی از مجموعه گسترده شفا را دیدند. ارتش از اجازه دادن به خبرنگاران برای کاوش در بیمارستان یا دیدن یا مصاحبه با بیماران و کادر پزشکی در این مرکز امتناع کرد و گفت امنیت کامل آن تامین نشده است. ارتش اسرائیل ویدئویی را در روز پنجشنبه منتشر کرد که به گفته آنها تونلی مورد استفاده حماس در داخل مجتمع شفا است، منطقه‌ای از زمین حفاری شده و یک گذرگاه و زیرزمین را در عمق ۲ تا ۳ متری نشان می‌دهد. نیویورک‌تایمز تأیید کرد که این گذرگاه در حاشیه شمالی مجموعه گسترده قرار دارد اما از ویدئو مشخص نیست که این گذرگاه چه هدفی را دنبال می‌کند یا تا چه اندازه گسترش یافته است. تجزیه و تحلیل تصاویر و ویدئوهای ماهواره‌ای نشان داد که به نظر می‌رسد نیروهای اسرائیلی یک سازه کوچک را تخریب کرده و منطقه وسیعی از زمین را برای کشف آن حفر کرده‌اند. به نظر می‌رسد این سازه به اندازه یک گاراژ خودروی خانگی است.

به گفته مقامات بهداشت غزه، این ادعا برای دفاع اسرائیل از عملیات نظامی خود در غزه که بیش از 12 هزار نفر را کشته است، محوری است. ارتش اسرائیل هنوز مدارک غیرقابل انکاری مبنی بر وجود یک شبکه گسترده تونل نشان نداده است».