کتاب «عاشورا – غزه» اثر گرانقدر علامه محمدرضا حکیمی (۱۴۰۰-1314ش)، بیست‌وهفتمین شماره از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» است. این کتابچه کوچک دربردارنده مقاله‌ای است که سال 1387 و در پی حمله رژیم صهیونیستى به نوار غزه (که مصادف بود با «عاشورا»ی حسینى)، به رشته تحریر درآمد و نخستین بار توسط انتشارات مسجد همت تجریش، به اهتمام مجتبی کیا و مرتضی کیا به چاپ رسید و پس از آن توسط انتشارات «دلیل ما» در قطع خشتی به چاپ رسید.

نگارنده در ابتدا بحثی طولانی درباره عاشورا بیان می‌کند سپس به مناسبت تقارن ایام مذکور با جنگ ۲۲ روزه غزه در سال 1387ش، مطالبش را چنین عرضه می‌کند:

«از اصول مسلم اسلام (نیز از اصول مسلم عقلایی) این است که مسلمانان باید - همواره و در هر شرط و وضع - از دین خود (اسلام) و از مسلمانان دفاع کنند، پشت و پشتیبان یکدیگر باشند و در برابر هر گونه حمله و تهاجم دست در دست یکدیگر بگذارند، بلکه مانند «یک‌دست» شوند و مقاومت کنند و به حمله‌ها و تهاجم‌ها پاسخ دهند و موجودیت دین خدا و قرآن کریم و قبله معظمه خود و دیگر مسلمانان را مصون بدارند. این امر، جای هیچگونه شبهه‌ای و تعللی ندارد... لکن شرایط به گونه‌ای پیش رفت که چنین نشد، بلکه چیزهایی پیش آمد که از هیچ انسان مسلمان و مدعی مسلمانی انتظار نمی‌رفت... این شیعیان ایران بودند که از لحظه اول، به ادای تکلیف اسلامی خود قیام کردند و به صراحت ابراز داشتند ما همچنان که برای «عاشورا» عزاداریم، برای مردم غزه نیز عزاداریم... دفاع از غزه، دفاع از مسجدالاقصی است، دفاع از کل موجودیت‌های اسلامی است... این را باید مرتجعان بدانند». 

در ادامه ایشان ضمن انتقاد از بی‌تفاوتی دیگر مسلمانان و حکام آنان نسبت به این رخداد، برخی نظرات سیاستمداران دول غربی را در این باره بیان می‌کند و در پایان می‌گوید: «بنابراین ملاکات شرعی و نقلی و عقلی، دفاع از هر وجب از خاک اسلام، دفاع از اسلام است و وظیفه است. ما شیعه افتخار می‌کنیم که از درون خود اسرائیلی‎‌ها برخی تصریح کرده‌اند که مشکل ما به طور عمده با شیعه است که در گذشته پشتوانه‌ای چون «عاشورا» دارند و در آینده، اداره‌کننده و سوق‌دهنده‌ای چون «مهدی موعود» و ظهور سرنوشت‌ساز و جهانگیر و فاتح او». ارتباط علامه حکیمی با جریانات مبارز در لبنان و فلسطین از سابقه‌ای طولانی برخوردار است. سیدعبدالله صفی‌الدین، نماینده و حامل پیام سید حسن نصرالله در دیدار محمدرضا حکیمی در منزل ایشان، در سخنان خود به نقش کتاب «‌الحیات» در تربیت بدنه و کادر رهبری حزب‌الله گفته بود: «به یاد دارم از سال‌هایی چند قبل از تشکیل حزب‌الله در سن

 18 – 17 سالگی، در لبنان، اجتماعاتی با بچه‌های مذهبی داشتیم که در هیأت‌ها، در مسجدها یا حسینیه‌ها، دور هم جمع می‌شدیم، کتاب‌های حضرتعالی و مهم‌تر الحیات، الگوی ما بود. همان مجموعه از برادران که با آن کتاب‌ها مأنوس بودند و با آنها خودسازی می‌کردند، الان در رأس مسؤولیت‌های حزب‌الله هستند». وی در ادامه در این باره تصریح کرد: «بدین وسیله شما نیز در شکست تاریخی اسرائیل شریک هستید و نقش دارید...».

علامه محمدرضا حکیمی در وصیتنامه خود بخشی از حق‌التالیف الحیات (چاپ بیروت) را به استادان و جوانان مبارز فلسطینی هدیه کرده است. این خواسته استاد در وصیتنامه مکتوب‌شان هم مطرح شده است.