محمدرضا سپهری: «برادر صدایم را می‌شنوی؟ برادر بگو‌ الله‌اکبر! اشهد ان لا اله‌ الا‌ الله». اینها جملاتی است که یک پسرک 13-12 ساله دارد به برادر خود که روی تخت خوابیده و ترس از مرگش را دارد می‌گوید. پسرکی که با گفتن شهادتین مرد می‌شود. 

حال و هوای این روزهای غزه پر است از این فیلم‌ها و صحنه‌ها که بچه‌های کوچک چون پیرمرد و پیرزن دنیا‌ دیده با حادثه‌های تلخ برخورد می‌کنند. البته دخترکی را دیدم که با صبری چون حضرت زینب(س) و قدی خمیده، پتو را روی برادر کوچکش که دیگر عطای این دنیا را به لقایش بخشیده و رفته است، می‌‌کشد و حتی کلمه صبر هم از دهانش نمی‌افتد که به برادران و پدرش که اطرافش هستند و به سن و سال هم از او بزرگ‌ترند، می‌گوید. شاید این روز در غزه بی‌معنی باشد. کدام روز؟ روز جهانی کودک! بله ما در تقویم جمهوری اسلامی که هیچ، بلکه در تقویم جهانی روزی به نام روز کودک داریم اما انگار غزه در این جهان نمی‌گنجد. شاید به‌خاطر دلایل بالا باشد، نمی‌دانم! اما در زمانه‌ای زیست می‌کنیم که قهرمانان نوجوانان‌مان شخصیت‌هایی چون بتمن و... هستند اما خالق همین شخصیت‌ها با ژستی ابرقهرمانانه، برای خرید بیشتر بمب‌های آمریکایی و ریختنش بر سر کودکان غزه هزینه می‌کند. بله، والت دیزنی 2 میلیون دلار در همین روزها به اسرائیل کمک کرده است.

البته این ایراد را هم باید به خودمان وارد کنیم که برای ایجاد الگو و قهرمان برای نوجوانان و کودکان‌مان چه کار کردیم؟ مثال برای شهید علی لندی، نوجوانی که تعدادی را در حادثه آتش‌سوزی نجات داد اما خودش مانند شمع سوخت و عمرش به پایان رسید کاری جز انتشار یک کتاب حداقل 50 صفحه‌ای کردیم؟ خیر!

اما آن شرکت‌هایی که برای کودکان‌مان ابر قهرمان‌هایی را خلق می‌کنند، در غزه کودکان فلسطینی را به قتل صبر می‌کشند و ما هیچ تصویری برای کودکان‌مان ایجاد نکرده‌ایم که این آقای بتمن محترم، پدر و مادرش دوستان هم سن و سال تو را در غزه به شهادت می‌رسانند. کاری می‌کنند که بچه‌ها برای بازی کردن باید از میان خرابه‌های کوچه‌ای که پر از خرده‌های بتن و میلگرد است بگذرند.

احمد بابایی چه خوب می‌گوید: 

بین آتش، عروسکی مانده است

زیر آوار، کودکی مانده است

دیده‌ام طفل بی‌سری اینجا

خشک شد شیر مادری اینجا

هان نگو غزه! کربلا این است

قتل عام فرشته‌ها این است

شب غزه، بروز عاشوراست

مردم! امروز، روز عاشوراست

خاک را غرق خون غزه ببین

کربلا را درون غزه ببین

حق و باطل به هم فراز شده

پای صهیون به خیمه باز شده

کربلا جاری است ‌ای مردم

روضه تکراری است ‌ای مردم

طفل مظلوم! آه گریه مکن

کودک بی‌پناه! گریه مکن

ای تن راه راه! جرمت چیست؟

طفلک بی‌گناه! جرمت چیست؟

خون دل خورده‌ایم... گریه مکن

ما مگر مرده‌ایم!؟ گریه مکن

باز هم کربلا، فلسطین است

هر که بی‌غیرت است، بی‌دین است

 کودک، غزه، آرامش، آرزو، آینده و... کلماتی که در غزه دیده نمی‌شود! شاید فردی به لحاظ سنی کودک محسوب شود اما بزرگمرد کوچکی است دیگر! بیش از 5 هزار زندگی به پایان رسیده است آن  هم در ابتدای زندگی! این روزها خیال هم گرد پای آنچه بر سر کودکان و مردم غزه می‌آید هم نمی‌رسد.