محمد محمدی: 5 سال پیش در چنین روزی فرهنگ و هنر کشور مرد طناز و بزرگی را که پرورش‌یافته مکتب گل‌آقا به شمار می‌رفت و جزو سرشناس‌ترین طنزپردازان کشور پس از انقلاب بود، از دست داد؛ هنرمندی که طی عمر 49 ساله خود آثار ماندگاری را به یادگار گذاشت. در وصف بزرگی او همین کافی است که کیومرث صابری‌فومنی در پاسخ به این سؤال که امیدتان در طنزنویسی امروز به کیست، گفته بود: قلمی که عبید و دهخدا در دست داشتند، الان بی‌صاحب نیست. طنز دارد جان می‌گیرد. یکی از مشهورترین طنزنویسان امروز ما - ملانصرالدین - ابوالفضل زرویی‌نصرآباد، فقط ۲۳ سال دارد! چراغ‌ها دارند روشن می‌شوند. شهر چراغانی خواهد شد. ابوالفضل زرویی‌نصرآباد زاده اردیبهشت ۱۳۴۸ در تهران بود. او با اسم‌های مستعار ملانصرالدین، چغندر میرزا، ننه‌قمر، میرزا یحیی، کلثوم ننه،‌ آمیز ممتقی و عبدل در نشریاتی مانند نشریات مؤسسه گل‌آقا، همشهری، جام‌جم، ایرانیان، کیهان ورزشی، بانو و تماشاگران طنز نوشته است. از کتاب‌های این طنزپرداز هم می‌توان به: مجموعه با معرفت‌ها، بزن قدش، آش آلو، پیقولاد، تراژدی شاعر و اتوبوس، پاره‌ترین قسمت دنیا، شباخندگان، شبانه، سربه‌سر، راز سر دیوار، سبز نای عاطفه دلخواه، حرف‌آباد، چیستان، آثار باستانی، ظهر است ساقیا، کار نیکو کردن از پر کردن است، کبود چشم من، علت‌العلل، نامه‌های مرد ذلیل، ما روزهای جمعه تعطیلیم، در بدرقه دوستم قیصر امین‌پور، چشمان تو  ویرانه‌های تخت جمشیدند، تقدیم به همه مادران و مادر خودم که نزد حضرت دوست است و صبحگاه واقعه اشاره کرد.

استفاده از قالب‌های قصه‌های کهن برای بیان مسائل روز، درآمیختن گونه‌های تاریخی زبان، استفاده از قالب شعر نو برای بیان مضامین تکراری، درآمیختن گفتمان‌های معروف و مشهور، استفاده از زبان محاوره با بیانی عامیانه و استفاده از ضرب‌المثل‌های رایج، از جمله ویژگی‌های خاص و بارز زرویی‌نصرآباد است که همواره آثار او را به شاخص‌ترین کارهای تولید‌شده در حوزه ادبیات و فرهنگ کشور بدل کرده است. زرویی نصرآباد به دلیل ممارست، دارا بودن استعداد طنز و بیش از 3 دهه فعالیت مستمر در ادبیات و طنزنویسی صاحب سبک منحصربه‌فرد شده بود. آشنایی و تسلط جامع و کامل به متون کهن ادبی باعث شده بود او را در نقیضه‌پردازی‌هایی که به تقلید از این آثار داشته است موفق و پرفروغ کند. چنانکه نقیضه‌گویی به شگردی غالب در آثار وی تبدیل شده بود. سال‌ها کار در مجله‌های طنز در کنار اساتید این فن، تجربیات ارزشمندی را به توانایی‌های او اضافه کرده بود، چنانکه استفاده مناسب و مؤثر از زبان محاوره و فرهنگ عامه را می‌توان تحت‌تأثیر سوابق و همکاری با اساتید سرشناس دانست. زرویی در نخستین اثر خود به نام «از هر دری» تحت‌تأثیر شرایط و موقعیت روزگار خود و نیاز جامعه به انتقاد از مسائل رایجی چون گرانی مایحتاج مردم، انتقاد از مسؤولان شهری، آسفالت نامناسب خیابان، مشکلات ازدواج و اشتغال جوانان و مسائلی از این ‌دست پرداخته است. مسائلی که ردپای آن را به‌صورت کم‌رنگ‌تر تا آخرین آثارش نیز می‌توان مشاهده کرد. البته بیان این قبیل مسائل تأثیرات زیادی در شعر طنزپردازان دوره خود داشته است که گاه موجب آزردگی خاطر نیز شده است ولی زرویی‌نصرآباد با بیان این مسائل تکراری در قالب اشعار نو و بیانی جدید کوشید با بیانی توصیفی و غیرمستقیم سبک خود را از دیگر گویندگان و منتقدان جدا کند. بدون تردید این هنرمند ارزشمند در شکل‌گیری بخش مهمی از جریان طنز امروز با تأسیس مجامع و محافل طنز و نیز تربیت نسلی از طنزنویسان حال حاضر نقش و سهم بسیار مهمی ایفا کرده است. او در کنار تأسیس دفتر طنز حوزه هنری بنیان‌گذار نخستین شب‌شعر طنز در ایران به شمار می‌رود که در این بخش از فعالیت‌هایش هنرمندان و علاقه‌مندان نوجوان و جوان را شناسایی و به طنز معرفی کرد که بسیاری از این افراد در حال حاضر جزو افراد مهم و فعال در ادبیات طنز کشور محسوب می‌شوند.