رئیس‌جمهور در جریان بازدید از متروی پرند دستوراتی نیز درباره تامین برق این خط داد چراکه در زمینه تامین نیروی برق پروژه از محل نیروگاه شهر پرند و به صورت انشعاب برق برای خط مترو، از آنجا که تامین مالی طرح از محل امور عمرانی بوده و شهرداری تهران صرفا نقش دستگاه اجرایی آن را ایفا می‌کرد لذا ضروری بود وزارت نیرو نسبت به تامین ۱۵ مگاوات نیروی برق مورد نیاز (۲ فیدر 5.7 مگاواتی) همکاری‌های لازم را صورت بخشیده و هزینه‌های مترتب بر آن، توسط هر مرجعی که دولت صلاح می‌دانست، پوشش داده می‌شد. این موضوع فروردین‌ماه سال جاری نیز از سوی وی پیگیری شد.

اغلب این عقب‌ماندگی ناشی از این بود که دولت‌ها به دلیل رویکرد سیاسی‌ای که داشتند نمی‌پذیرفتند پروژه‌هایی را که در دولت پیش از خود شروع شده بود ادامه دهند و به نتیجه برسانند و پروژه‌های جدیدی را برای خود تعریف می‌کردند، پروژه‌های بزرگ و ملی‌ای که مسلما در 8 سال به پایان نمی‌رسد و این سیکل معیوب تنها باعث تکثیر هر چه بیشتر پروژه‎های نیمه‌تمام می‌شد. 

نکته تاریک در این باره واکنش مسؤولان دولت‌های یازدهم و دوازدهم است. هر پروژه نیمه‌تمامی که در دولت سیزدهم به پایان ‌می‌رسد تیمی از مسؤولان دولت قبل می‌گویند این پروژه را ما کلید زدیم و حالا دولت سیزدهم به نام خود ‌زده  است(!) 

این واکنش‌ها البته در فضای عمومی و رسانه‌ای بازتاب حداقلی پیدا می‌کند، چرا که معیار و سنجش به پایان رسیدن یک پروژه امکان استفاده از سوی مردم به عنوان جامعه هدف آن است. زمانی مردم طعم شیرین خدمت را می‌چشند که آن را در زندگی روزمره خود ببینند. فرودگاهی که تبدیل به لانه پرندگان شده یا بیمارستانی که محل انبار تجهیزات بلااستفاده است هیچ نفعی برای مردم ندارد، در نهایت سازه‌ای است که باعث ناامیدی آنها نسبت به مسؤولان می‌شود. رهبر معظم انقلاب در دیدار شهریور امسال‌شان با اعضای هیات دولت و رئیس‌جمهور تاکید ویژه‌ای بر پیگیری و به نتیجه رساندن پروژه‌ها داشتند و به سرانجام رساندن کارها و طرح‌های زیاد نیمه‌تمام، حل مساله ناترازی بانک‌ها، مقابله با دلالی و واسطه‌گری را از جمله اقداماتی خواندند که اجرای آنها تأثیر سریعی در کاهش تورم خواهد داشت.