محمد سلحشور: جنایتهای رژیم صهیونیستی در نوار غزه تبدیل به موضوعی پرسشآفرین شده است. حالا هر قدر به مدت زمان این تجاوز افزوده میشود، سوالات جدیدی در فضای عمومی جهان طرح میشود. وتوی طرح دبیر کل سازمان ملل برای آتشبس از سوی آمریکا از مواردی بود که افکار عمومی جهان را با یک پرسش بزرگ در برابر تبلیغات آمریکا در سالهای گذشته مواجه کرد. حالا آمریکا پیش از متهم کردن هر دولتی به جنگطلبی باید پاسخگوی این سوال باشد: در برابر بزرگترین نسلکشی معاصر چه واکنشی نشان داده است؟ در کنار وتوی شرمآور طرح آتشبس از سوی آمریکا، اخبار دیگری نیز از این کشور به گوش میرسد که عجیبترین آن وادار کردن رئیس دانشگاه پنسیلوانیا به استعفا از سمت خود به جرم ممانعت نکردن از برگزاری تجمع حمایتی از فلسطین است؛ اقدامی که البته غربگرایان داخلی علاقهای به برجسته شدن آن در میان اخبارشان نداشتند، چرا که طرح همین خبر دومینویی از سوالات را در افکار عمومی ایجاد میکند که غربگرایان یا پاسخی به آن ندارند یا پاسخ دادن به آن را به معنای نفی ایده خود میبینند.
نخستین سوالی که در پس فضاحت تفتیش عقاید در دانشگاههای آمریکا طرح میشود این است: «آیا اسطوره آزادی بیان در لیبرال - دموکراسی افسانه بوده است؟» یافتن پاسخ این سوال چندان دشوار نیست اما خب! غربگرایان همواره از اذعان به این واقعیت دوری جستهاند، چرا که پذیرش این واقعیت سوالات دیگری را با خود به همراه خواهد داشت که ایده غربگرایان را با بحران اعتبار مواجه میکند. آنها همواره آزادی را امری بیحد و حصر تعریف کردهاند که براحتی میتواند به مذهب، سنت و امنیت هجوم ببرد و با هیچ سدی مواجه نشود. در این تعریف که همواره به ناکجاآبادی فرضی در غرب ارجاع داده میشد، امکان حمله به هر چیزی وجود داشت و مشروعیتی برای مقابله وجود نداشت.
با این حال نمایش تفتیش عقاید و جرمانگاری حمایت از کودکان غزه در آمریکا نشان داد کانونیترین مصداق مورد ارجاع غربگرایان، با شدت پیدا کردن اعتراضات عمومی به رژیمی که نیروی نیابتیاش در خاورمیانه به حساب میآید، ابتداییترین حقوق را نیز از شهروندان و دانشگاهیان خود سلب کرده است.
ناگفته پیداست اقدام آمریکا نه به عنوان یک الگو که به عنوان یک مصداق ایدهآل در جهان تصویرشده غربگرایان میتواند مجموعهای از تعاریف این جریان را با فقدان اعتبار مواجه کند. آنچنان که در مصداق دانشگاهیان آمریکا بخوبی عیان شد که آزادی تجمع تا زمانی که تضعیفکننده قدرت نیروهای نظامی همسو با دولت نباشد، امکان ظهور و بروز مییابد.