کد خبر: 273122تاریخ: 1402/9/27 00:00
به بهانه شکایت‌های پرتعداد و عجیب استقلال و پرسپولیس از یکدیگر
خارج از قاعده
عبدالله دارابی: همین چند وقت پیش بود که در پی صدور بیانیه‌های متقابل ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس علیه یکدیگر، وزیر ورزش و جوانان از رئیس فدراسیون فوتبال خواست به مدیران 2 باشگاه جهت توقف این رویه نه‌چندان درست تذکر دهد اما این روند نه‌تنها متوقف نشد، بلکه بلافاصله بعد از داربی با شدت و حدت بیشتری از سوی طرفین و با تعداد بیشتری از سوی یکی از آنها، در قالب بیانیه و شکایت ادامه یافت! این بار دامنه شکایت‌ها از رقیب نیز فراتر رفته و شامل داور، رئیس کمیته داوران، گزارشگر بازی و... هم شده است!
هدف از این شکایت‌ها چیست و چقدر منطبق بر واقعیت و ادله مستدل است؟ با توجه به غلبه احساسات هیجانی و رقیب‌ستیزی بر عقل و منطق، رویه معمول ناشی از تفکر غلط حاکم نزد برخی مسؤولان 2 باشگاه در سال‌های اخیر و شرایط آنها، هدف «اولی و اصلی» کوبیدن رقیب، برتری در فضای رسانه‌ای و مجازی، ایجاد فشار برای امتیازگیری از ارکان فوتبال و بهره‌برداری مدنظر از حاشیه‌سازی‌هاست. لاجرم بیشتر موارد مطروحه در شکایت‌ها چون مبتنی بر موارد ذکر شده است از حیث انطباق بر واقعیت و ادله مستدل، چندان قابل اعتنا نیست! نکته تعجب‌انگیز و خنده‌آور ماجرا این است که برخی مواردی که تحت عنوان توهین و زیر سوال بردن ارکان فوتبال توسط رقیب، مورد شکایت دیگری واقع شده، شاکی خود نیز مرتکب آن شده است و حتی یکی از شاکیان به صورت مبسوط‌تری نسبت به متشاکی!
در روزگاری که باشگاه‌های آسیایی برای دستیابی به پیشرفت‌ها و افتخارات جدید، به دنبال فراهم کردن یا افزایش اسباب بزرگی کردن هستند، باشگاه‌های بزرگ ما نیز از طریق بیانیه و عریضه‌نویسی در جست‌وجوی پیشرفت و افتخارند؛ زهی خیال باطل!
وزارت ورزش به عنوان متولی و رئیس واقعی مجمع این ۲ باشگاه مطرح، نقش نظاره‌گر را نسبت به رفتارهای بچگانه و حاشیه‌دار آنان دارد و دریغ از برخوردی قاطع، اقدامی بایسته و حتی تذکری کارساز و جدی! سکوت خطرناکی که میدان را برای «به بیراهه بردن» 2 باشگاه پرطرفدار ایران توسط مسؤولانی که چند صباحی مستاجر این باشگاه‌ها هستند فراخ‌تر ساخته و می‌سازد، چندان که لابد خود را مالک و باشگاه را ملک شخصی خود فرض کرده‌اند!
و پرسش مهم از مسؤولان بالادستی این است: چقدر دیگر جای تنزل و پسرفت برای‌شان قائلید که نظاره‌گری و سکوت در قبال افزایش رفتارهای بی‌ثمر و حاشیه‌ای مسؤولان‌شان به جای اقدامات سازنده را مجاز و بی‌نیاز از برخورد موثر خود به عنوان متولی 2 باشگاه می‌دانید؟