* حضرت آیت‌الله دژکام! بیش از ۲ ماه است شاهد جنایات وحشتناک رژیم صهیونیستی در بمباران مردم بی‌پناه و مظلوم غزه هستیم؛ جنایاتی که هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد و حتی به کودکان بی‌گناه نیز رحم نمی‌شود. در این مدت شاهد تظاهرات و راهپیمایی‌های مردمی در سرتاسر جهان بودیم. بخشی از این اعتراضات مربوط به امت مسلمان در سطح جهان است. شما سطح و شکل واکنش مردم مسلمان جهان، همچنین دولت‌های کشورهای اسلامی در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی را چگونه تحلیل می‌کنید؟

مسلما قضیه فلسطین به عنوان مهم‌ترین مساله دهه‌های اخیر جهان اسلام همیشه مورد توجه مسلمانان بوده و به نظر می‌رسد عموم مسلمانان دنیا دائما در فکر آزادی قبله اول مسلمانان بوده و هستند و این حساسیت در بین امت اسلامی همیشه وجود داشته و دارد، مگر حاکمانی که در قسمت‌های مختلف جهان اسلام به حکومت رسیدند که نوع رفتارشان با این مساله متفاوت بوده و مواضع و عملکرد خوبی در این زمینه نداشتند. متاسفانه یک عده از این دولت‌ها به صلح و سازش با رژیم صهیونیستی درغلتیدند که ما در رأس اینها در گذشته انور سادات در مصر را داشتیم و برخی از گروه‌های داخل فلسطین نیز مساله مقاومت و ایستادگی را فراموش کردند و دست از مبارزه با این رژیم خونخوار برداشتند. 

* چرا دولت‌های کشورهای مسلمان در این زمینه با یکدیگر تفاوت دارند. آیا این مساله ربطی به میزان جمهوریت و مردم‌سالاری در آن کشورها دارد؟ این سوال را از این جهت مطرح می‌کنم که تحلیلگران از جمله حضرت‌عالی تاکید دارید مردم کشورهای اسلامی از دولت‌های کشورهای اسلامی در زمینه حمایت از مردم مظلوم فلسطین به شکل معناداری جلوترند.

ببینید! هر چه حکومت‌ها در جهان اسلام مردمی‌تر باشند، مخالفت‌شان با رژیم صهیونیستی علنی‌تر و صریح‌تر است. شما می‌بینید که مردم ایران در سال 57 وقتی انقلاب کردند جزو نخستین کارهای‌شان این بود که سفارت اسرائیل را تعطیل کردند و تحویل نماینده فلسطینی‌ها دادند یعنی به صورت رسمی این قطع رابطه شکل گرفت و تاکنون هم ادامه دارد. موضع مردم ایران و موضع حاکمیت و مسؤولان ما در سطح ملی یکی است، بنابراین ایرانیان نخستین ملت مخالف اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها هستند و فریاد آزادی‌خواهان امروز در لندن، پاریس و دیگر نقاط جهان حاصل خون شهدا و فریاد مردم ایران است. به طور قطع در طول این سال‌ها ایرانیان صدای مظلومیت فلسطینیان را در دنیا بلند کردند.

* اگر اجازه دهید همین جا نکته‌ای را مطرح کنم و سوالی بپرسم. از ابتدای بمباران غزه توسط رژیم صهیونیستی عده‌ای مطرح کردند ایران به عنوان یکی از اصلی‌ترین مدافعان فلسطین باید وارد میدان شود و اقدامات بیشتری را انجام دهد و حتی مساله حمله نظامی را مطرح می‌کردند. حال این سوال مطرح است که نظام جمهوری اسلامی آیا در این سال‌ها در حمایت از آرمان فلسطین کم‌کاری‌ای انجام داده است که امروز باید جبران کند؟

همان‌طور که اشاره کردید متاسفانه یک عده از افراد احساساتی عنوان می‌کنند ایران اقدامات فراتری نسبت به مساله فلسطین باید انجام دهد، در صورتی که جمهوری اسلای در این سال‌ها کار خود را کرده است و نسبت به دیگران خیلی جلو هستیم اما باید در نظر داشت در این قضایا نباید احساساتی و بدون تدبیر عمل کرد و همگان باید بدانند اقدامات ایران در قضیه فلسطین با محاسبه و مصلحت پیش می‌رود.

عده‌ای هم مغرضانه جمهوری اسلامی و مثلا حزب‌الله را متهم به بی‌عملی می‌کنند. اگر راست می‌گویند همان‌طور که جناب سیدحسن نصرالله فرمود این کشورهای هم‌پیاله با آمریکا و اسرائیل در منطقه نفت به اسرائیل ندهند، چرا نفت می‌دهند؟ چرا سراغ آنها نمی‌روند که شما تا کی به اسرائیل نفت می‌دهید؟ چرا مدام پیش ما می‌آیند که چه‌کار می‌خواهید انجام دهید؟ آنها چه کار دارند که ما می‌خواهیم چه کنیم؟ درباره مواضعی که در عرصه نبرد با صهیونیست گرفته می‌شود، اولا هر کدام از جبهه‌های مقاومت مستقل هستند ثانیا ایران هر تصمیمی بگیرد تحت تدبیر کسی است که نایب امام زمان(عج) است و هر چه فرمود همان است نه زیاد و نه کم.

مسلما ابراز تنفر از جنایات رژیم صهیونیستی وظیفه همه دولت‌های اسلامی است اما امروز شاهد هستیم که سفارت‌های اسرائیل هنوز در کشورهای همسایه ایران فعال است، بنابراین همه کشورها بویژه کشورهای اسلامی منطقه نسبت به مظلومیت فلسطینیان باید اقدامات درخور داشته باشند.

همه ملت‌های جهان باید نسبت به انسان‌کشی و کودک‌کشی اسرائیلی‌ها واکنش نشان دهند و در این زمینه کشورهای اسلامی در اولویت هستند، البته بعضی کشورهای اسلامی به طور مناسبی به صحنه آمدند. برای مثال وقتی به کشور یمن نگاه می‌کنید می‌بینید مجموعه انصارالله به خاطر اینکه یک مجموعه مردمی هستند و از نگاه امت اسلامی پیروی می‌کنند اینچنین پای آرمان فلسطین می‌ایستند و در این راه از هیچ تهدیدی هراس ندارند. در صنعا جمعیت نزدیک به میلیون یا بیشتر همین چند روز پیش در حمایت از فلسطین شکل گرفت که بسیار ارزشمند است. در این نوع کارها چیزی که ما مشاهده می‌کنیم این است که مسلمانان و امت اسلامی ارزش‌ها و آرمان‌های دینی را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنند. ملاحظات برخی حاکمان کشورهای منطقه ممکن است روی مسائل دنیایی و منافع شخصی و خانواده حاکم در آنجا باشد ولی امت هیچ‌وقت این ارزش‌های دینی را نمی‌خواهد فدا کند.

* به مردم یمن و حماسه‌های این روزهای‌شان در دفاع از مردم فلسطین اشاره کردید. به نظر شما دلیل اصلی اینکه امروز یمن در کنار حماس و حزب‌الله مهم‌ترین نیروهایی هستند که در مقابل رژیم جعلی ایستاده‌اند، این است که گروه مردمی‌ای به نام انصار‌الله در آنجا قدرتمند است و در عرصه نظامی و سیاسی یمن متنفذ است؛ درست متوجه شدم؟

بله دقیقا! به همین جهت است که یمن در خط مقدم مبارزه با اسرائیل قرار دارد. انصارالله یک گروه کاملا مردمی است و از دل مردم مستضعف یمن رشد کرده و در آنجا حاکم شده است. مردم یمن و گروه‌های مردمی یمن به حاکمیت القا می‌کنند با مواضع ضدصهیونیستی و حمایت از فلسطین همراهی داشته باشد. البته در گوشه‌های مختلف دیگر جبهه مقاومت هم این همراهی را می‌بینیم اما باید بپذیریم شاید کشورهای مختلف از نظر وظیفه امروزشان یک مقداری متفاوت باشند اما اصل حمایت از آرمان فلسطین به مثابه یک کشور از بحر تا نهر همان‌طور که رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای فرموده‌اند مسلما یک چیزی است که مورد اتفاق آحاد امت است. 

کشورهایی که در این فضا رفتند و با آمریکا و اسرائیل معامله کردند، به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی روی اسب بازنده شرط‌بندی کردند و الان خودشان هم حیران هستند. عادی‌سازی روابط در یکسری از این کشورها بنا شد که انجام بگیرد که همین توفان الاقصی، اعلام برخی از عادی‌سازی‌ها در کشورهایی در منطقه را به تأخیر انداخت اما همین الان هم متاسفانه شاهد هستیم که گذرگاه رفح بدون موافقت اسرائیل باز نمی‌شود، در حالی که این گذرگاه در اختیار یک کشور اسلامی است. این نشان از این دارد که یکسری از حکومت‌ها همچنان درگیر منافع خود و قراردادهایی هستند که با آمریکا و رژیم صهیونیستی بسته‌اند و این را دنبال می‌کنند که شاید روی حساب غلط خودشان قدرت به دست آنها بیفتد اما دقیقا رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند که بازنده هستند و حتی زودتر از آن مهلت 25 ساله که رهبر معظم فرمودند این رژیم فروپاشی از درون را تجربه می‌کند بنابراین مردم و حکومت‌هایی که بر پایه اراده مردمی امت اسلامی شکل گرفته یک طرف هستند و حکومت‌هایی که دست‌نشانده آمریکا و جریان لیبرال غربی هستند، طرف دیگر. این ۲ جریان حق و باطل مثل ۲ جریان آب شیرین و آب شور همیشه بوده و تا قیامت خواهند بود. 

امیدواریم عنصر بصیرت در جامعه و امت اسلامی هر روز قوی‌تر شود و این دولت‌هایی هم که اینگونه رفتارها را دارند به اشتباه خود پی ببرند و دوباره به مسیر اصلی امت برگردند، اگرنه طبیعتا در این مسیر، لطمه متوجه حاکمیت‌های موجود در این کشورها خواهد بود.