فائزه حسین‌زاده: مام‌بلاگر بودن کار سختی نیست، فقط باید همه‌ شیرین‌کاری‌های کودک‌تان را که قبل‌ترها عکس می‌شد و می‌نشست توی آلبوم خانوادگی، پست کنید در یک پیج عمومی. ترفندهای خاص خودش را هم دارد مثل هر نوع بلاگری دیگری.

معمولش این است که اول یک زندگی معمولی را به تصویر بکشید، مثل همه‌ مردم با کمی چاشنی «مشکلات همیشه هست اما زندگی باید کرد». باید هنر برقراری تعادل میان گفتن از مشکلات مادری و لذت‌های مادری را بلد باشید‌. بعد کم‌کم، مراسم خاص و ست‌های لباس خاص و سفرهای خاص را اضافه کنید. نگران مخارجش هم نباشد. شما می‌توانید بخشی از صنعت رو به رشد مام‌‌بلاگری شوید. حالا وقتش رسیده یک مشاور کسب‌وکار و یک خودساخته هم به بیوی پروفایل‌تان اضافه کنید. راهی را که مام‌فلوئنسرهای ایرانی در آغاز آن قرار دارند، همتایان آمریکایی‌شان تا انتها پیش رفته‌اند. امسال« هدر آرمسترانگ» یا به قول واشنگتن‌پست ملکه‌ مادران بلاگر، خودش را کشت. او چند سال قبل‌تر در وبسایتش گفته بود: اکنون زندگی آنلاین برای ما کاملا متفاوت از ابتدای راه است و عوارض روحی و جسمی آن به سرعت در حال تبدیل شدن به خطری برای سلامتی است. او این جملات را 10 سال قبل گفته بود اما در همه‌ این سال‌ها به ساخت و انتشار زندگی آنلاین با فرزندانش ادامه داد. 

جایی در میانه‌ راه مام‌بلاگری آرمسترانگ، وقتی دختر بزرگش به کلاس چهارم رسیده بود، مشکلات جدیدی پیش آمد. لتا از مدرسه آمد و گفت چرا همه او را می‌شناسند و اگر بخواهد همه‌ آنچه را از او روی اینترنت هست حذف کند، چه باید بکند؟ مثل دختر آرمسترانگ، مابقی فرزندان مام‌بلاگرها هم بزرگ شدند و سر ناسازگاری گذاشتند. بچه‌های «شدنون برد» دیگر دوست نداشتند تفریحات و مقصد سفرهای‌شان جایی باشد که حامی مالی مادرشان می‌گوید.  اعتراضات آنقدر گسترده شد که کمپین Quit Clicking Kids را در آمریکا راه انداخت و صدایش به دادگاه‌ها و مجالس قانون‌گذاری هم رسید. «کایمی بارت» ۲۰ ساله در کاخ دادگستری واشنگتن درباره کودکی آنلاین شده‌اش شکایت کرد و درخواست توسعه‌ قانون برای حفظ حریم شخصی کودکان را داشت. او از این شاکی بود که قوانین معمولا محافظت از کودکان و نظارت بر استفاده‌ آنان از اینترنت را به والدین می‌سپارند اما چه کسی از آنان در برابر سوءاستفاده‌های اینترنتی والدین‌شان محافظت می‌کند؟ شاید این خبر بدی برای مام‌بلاگرهای ایرانی باشد اما حقیقت دارد: فرزندان شما هم که ناخواسته خالق محتوای تبلیغاتی و اهرم سرازیر شدن حامیان مالی هستند، روزی بزرگ می‌شوند.