گروه فرهنگ و هنر: ژانر کمدی همواره یکی از ژانرهای محبوب سینما بوده و هست، به گونهای که گیشه سینمای ایران فروش و مخاطب خود را تا حد زیادی مدیون این ژانر است. سینمای کمدی ایران در طول ادوار مختلف در میان مخاطبان عام و خاص مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. صد البته پیش از انقلاب اساسا سینمای کمدی پیوند ناگسستنی با فیلمفارسی برقرار کرده بود و شأن و جایگاهش بسیار سخیف و مبتذل شده بود اما با پیروزی انقلاب اسلامی، سینمای کمدی هویت و جایگاه مستقل خود را پیدا کرد و دهه 60 مقطع شروع دوباره تولید و نمایش آثار کمدی در ایران شد.
فیلم کوتاه «خانه آقای حقدوست» به کارگردانی «محمود سمیعی» تولید شده در سال 1359 را میتوان آغازگر تولیدات کمدی در سینمای بعد از انقلاب نامید، سینمایی که از سومین جشنواره فیلم فجر و با استقبال خوبی که مخاطبان و منتقدان از آن داشتند مسیر رشد خود را با سرعت آغاز کرد. در آن سالها و مشخصا دهه 60 فیلمهایی چون «جعفرخان از فرنگ برگشته» به کارگردانی علی حاتمی، «مردی که زیاد میدانست» به کارگردانی یدالله صمدی و «اجارهنشینها» به کارگردانی داریوش مهرجویی نیز با اقبال و استقبال مردم مواجه شدند و نام خود را به عنوان نخستین فیلمهای کمدی در تاریخ سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی ثبت کردند.
دهه 70 سینمای کمدی با آثاری چون «دو نفر و نصفی»، «جیببرها به بهشت نمیروند» و «دیگه چه خبر» به عنوان دوران طلایی سینمای کمدی ایران لقب گرفت؛ رشدی که دهه 80 نیز با قوت و قدرت ادامه پیدا کرد و آثاری چون «اخراجیها»، «همیشه پای یک زن در میان است»، «طبقه حساس» و «دایره زنگی» نیز در کنار اکران موفق در ادوار جشنوارههای فیلم فجر نیز درخشیدند که نشان از کیفیت مطلوب آثار کمدی داشت. اما طی یک دهه اخیر تولید فیلمهای طنزی چون «آینه بغل»، «نهنگ عنبر»، «هزار پا»، «مطرب»، «سگ بند»، «هتل»، «بخارست» و «فسیل» بهرغم موفقیت چشمگیر در اکران در جشنواره فیلم فجر به عنوان مهمترین هماورد سینمای ایران یا شرکت نکردند یا اگر بودند توفیق چندانی کسب نکردند و این سرآغاز تولیدات کمدی صرفا برای اکران با معیارهای مخاطبپسند بود. البته احیای سینما پس از کرونا مدیون سینمای کمدی است اما موج و جریانی که به واسطه اقبال مخاطبان در سینما به وجود آمد بسیاری از سرمایهگذاران و فیلمسازان را به سمت تولیدات کمدی سوق داد ولی اکنون و در آستانه برگزاری چهلودومین جشنواره فیلم فجر به گفته مجتبی امینی، دبیر این رویداد 11 اثر با موضوع طنز متقاضی حضور در جشنواره 42 شدند، آثاری که به صورت جسته و گریخته اطلاعات و آمارشان در حال انتشار است.
«کوکتل مولوتف» به کارگردانی حسین دوماری و تهیهکنندگی محمدکمالیپور، «زودپز» به کارگردانی رامبد جوان و تهیهکنندگی منصور سهرابپور و «دو روز دیرتر» به کارگردانی اصغر نعیمی و تهیهکنندگی محسن شیرازی خود را برای ماراتن 11 روزه فجر 42 آماده میکنند اما در این بین فیلم «صبحانه با زرافهها» به کارگردانی سروش صحت و تهیهکنندگی سیدمصطفی احمدی با بازی بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هوتن شکیبا، هادی حجازیفر، کاظم سیاحی و بیژن بنفشهخواه با اقتباسی از فیلم «هنگ اور» به کارگردانی تاد فیلیپس محصول آمریکا میتواند یکی از مهمترین آثار کمدی حاضر در فجر 42 باشد؛ فیلمی که با توجه به اقتباس صورت گرفته از یک فیلم پرمخاطب در حوزه کمدی و احتمالا اکران نوروزی پس از فجر میتواند جایگزین مناسبی برای 2 فیلم کمدی حال حاضر اکران باشد. اما در کنار ژانر طنز نکته مهم اینکه باید امیدوار بود با توجه به کارگردانی سروش صحت و سوابق فیلمسازی کارگردان اثر، میتوان امید داشت در کنار تولید با متر و معیارهای مخاطبپسند، در چهلودومین جشنواره فیلم فجر نیز بدرخشد و پس از مدتها سینمای ایران شاهد تولیدات سینمای کمدی با رعایت سطح و کیفیت مناسب باشد و همانند دهه 60 و 70 آثار کمدی در کنار جذب مخاطب شاهد حضور درخشان در مهمترین هماورد سینمایی کشور باشد.