چگونه امیر قلعهنویی در نیمه دوم بازی با ژاپن ورق را به سودتیم ملی ایران برگرداند
تیم ملی فوتبال ایران که نیمه اول متوسط و حتی ضعیفی را برابر ژاپن پشت سر گذاشته بود، در نیمه دوم متحول شد و توانست حریف قدرتمندی چون ژاپن را به تیمی کماثر در زمین تبدیل کند. مولفه اصلی برابر یک تیم سرعتی، گذاشتن صددرصد توان و قدرت و رو آوردن به یک بازی فیزیکی است. علاوه بر آن مهمترین اصل در چنین مسابقهای پیروزی در نبردهای یک در مقابل یک است. مرور لحظات حساس بازی تیم ملی ایران برابر ژاپن و شکستن تابوی این تیم تا دندان مسلح و پرستاره و با برنامه، حکایت از برتری بیچون و چرا در تمام نبردهای فیزیکی تن به تن در دفاع و گرفتن زهر تکنیک و سرعت از بازیکنان بینالمللی این تیم و پیروزی در نبردهای یک در مقابل یک در فاز حمله و رسیدن به فضای مناسب را دارد. در روزی که ۲ وینگر تیم امیر قلعهنویی در سیستم ۱- ۳ -۲ -۴ (جهانبخش و محبی) بهترین بازی خود را به نمایش گذاشتند، اصل مهم قدرت دریبلینگ آنها و عبور از مدافعان مستقیم در فاز حمله و بازگشت و حضور در ساختار دفاعی از میانه میدان خودی و بازپسگیری توپ با قلدری و آمادگی بدنی کاملا بالا بود. البته این شکل از تاکتیک فردی نزد تمام بازیکنان تیم ملی دیده میشد و کاملا مشهود بود. برای رسیدن به این فرم از بازی البته قبل از داشتن قدرت بدنی بالا باید دارای توان ذهنی و انگیزه کافی بود که این مهم هم با درایت کادر فنی حاصل شده بود. پس از سپری کردن بیش از 35 دقیقه کمی سردرگم و عقبنشینی و قرار گرفتن تحت تاثیر نام حریف و ثبت گل اول بازی، آن بیداری ایرانی رخ داد! قرار نبود با جام خداحافظی کنیم، بنابراین استارت اصلی پس از گل ژاپن و شروع حملات گسترده و مرگبار از آغاز نیمه دوم زده شد. اتخاذ یک ترکیب کاملا شجاعانه و داشتن برنامه و سپس اصرار به ادامه این شکل از بازی بدون تعویض با همان نیروهای فعال و پرانگیزه حاضر در میدان، یکی دیگر از دلایل این پیروزی بزرگ بود. نیمکتنشینی احسان حاجصفی در حالی که وی بهترین بازیکن میدان قبلی بود، عین شجاعت و رسیدن به آن تصمیم مهم بود. حضور یک جوان انرژیک و سرعتی و مقابله او با بازیکنان سرعتی و تکنیکی ژاپن و گسترش و تعمیم این تفکر در ارکان کلی تیم به همراه اتخاذ یک بازی فیزیکی، ما را به نیمهنهایی جام ملتها رساند. در راه کسب یکی از مهمترین پیروزیهای ایران در جام ملتها، شاهد ثبت یکی از فنیترین و زیباترین گلهای تیم ملی و جام ملتها هم بودیم؛ وقتی امید ابراهیمی توپ شروع مستقیم بازی توسط دروازهبان ژاپنی را تحت تاثیر فشار پرس مهاجمان ایران، با سر به جهانبخش رساند و در ادامه دریبل سرپا و سپس یک پاس زمینی مستقیم از کاپیتان تیم ملی که خط اول دفاع ژاپن و خط هافبک ۳ نفره این تیم را شکست و سپس یک دریافت و چرخش خوب از آزمون و یک پاس فوقالعاده در فضای خالی پشت مدافعان خط دوم که دفاع 4 نفره ژاپن را از بازی خارج کرد و حالا محبی، بهترین بازیکن میدان آماده بود تا با روی پا زاویه مخالف دروازه را هدف قرار دهد و مهمترین گل زندگی ورزشی خود را ثبت کند.
* امیر بین ۲ نیمه چه گفت؟
جمله کلیدی امیر قلعهنویی بین 2 نیمه دیدار تیم ملی مقابل ژاپن، میتواند نشاندهنده بلوغش در امر مربیگری باشد.
تیم ملی فوتبال ایران با انجام یکی از درخشانترین و تاکتیکیترین بازیهای تاریخ خود مقابل ژاپن (تیم اول رنکینگ آسیا)، به یک پیروزی ارزشمند دست یافت تا برای دومین دوره متوالی و در مجموع نهمینبار به جمع 4 تیم برتر قاره برسد.
ایران در شرایطی برای نخستینبار در تاریخ جام ملتها موفق به گلزنی و برتری مقابل ساموراییها شد که امیر قلعهنویی نقش بسیار ویژهای در ثبت این برد داشت.
با توجه به نتایج ژاپن در جامجهانی 2022 و پیروزیهای پرگل مقابل تیمهایی مانند آلمان، ترکیه، کانادا و پرو، تیمهای آسیایی پیش از شروع مسابقات جام ملتها به این تیم نگاه متفاوتی داشتند و حتی پس از شکست عجیب مقابل عراق، برخی تیمها مثل کرهجنوبی و اردن برای رو در رو نشدن با ژاپن، حربههای مختلفی به کار گرفتند اما قلعهنویی به هیچوجه این ترس را به شاگردانش منتقل نکرد.
سرمربی باتجربه تیم ملی شاید میتوانست مانند «یورگن کلینزمن» همتای سرشناسش روی نیمکت کرهجنوبی، مسیر راحتتری را برای حضور در جمع 4 تیم برتر آسیا انتخاب کند تا در مرحله یکچهارم نهایی با تیم هفدهم رنکینگ جهان مواجه نشود اما با شجاعت کامل چنین تصمیمی نگرفت.
هرچند صعود نفسگیر برابر سوریه آن هم در ضربات پنالتی انتقاداتی را به بازیکنان و کادرفنی تیم ملی وارد کرد اما با نگاهی منصفانه مشخص میشود ایران در 60 دقیقه ابتدایی آن دیدار بیشتر از 3 بازی مرحله گروهی شاگردان هکتور کوپر به سمت دروازه این تیم ضربه زد و اگر با دقت بیشتری عمل میکردیم، شکست سوریه تبدیل به گره کور نمیشد.
68 ساعت پس از یک بازی 120 دقیقهای، تیم ملی باید به مصاف ژاپن میرفت، آن هم در شرایطی که حریف بازی سبکتری را مقابل بحرین در مرحله یکهشتم نهایی پشت سر گذاشته بود.
شاید در نگاه اول استفاده از امید ابراهیمی 36 ساله، میلاد محمدی که پس از نمایش نه چندان باکیفیت در تقابل با هنگکنگ به یک نیمکتنشین تبدیل شده بود و محمد محبی پس از عملکرد پر انتقاد در بازی با سوریه (که برای نخستینبار در طول جام هجدهم در ترکیب اصلی تیم ملی جای هماستانی و رفیق صمیمی خود مهدی قائدی را گرفت) علاقهمندان به تیم ملی را نگران کرد اما ژنرال فوتبال کشورمان نشان داد برای یک جنگ تاکتیکی و تقابل با «هاجیمه مورییاسو» که در فوتبال آسیا به یک مربی بسیار کاریزماتیک از لحاظ اخلاقی و فنی تبدیل شده، خودش و دستیارانش مدتها به همه چیز فکر کردهاند. نمایش بینقص و بسیار کارآمد این 3 بازیکن در کنار سایر نفرات ترکیب اصلی، میتواند اثبات این مساله باشد.
قلعهنویی در جریان بازی نیز برخلاف همتای ژاپنیاش که مانند همیشه آرام کنار نیمکت تیمش ایستاده بود، با جوش و خروش و استفاده از نظرات دستیارانش در حال هدایت شاگردان خود بود. ایران در 30 دقیقه ابتدایی بازی تحت تاثیر حریف قرار داشت اما پس از گل «هیدماسا موریتا» ورق برای ملیپوشان کشورمان برگشت. پس از بیرون رفتن ضربه خطرناک سامان قدوس و از دست رفتن یکی دو موقعیت دیگر، ثابت شد میتوانیم مقابل این حریف مدعی دست به کار بزرگی بزنیم.
شاید برای همه مخاطبان فوتبال جذاب باشد که بدانند قلعهنویی بین 2 نیمه چه نکتهای را به شاگردانش منتقل کرد که سبب شد آنها بیمحاباتر از همیشه به سمت دروازه حریف یورش ببرند.
او در این 15 دقیقه جملهای کلیدی را به کار برده که میتواند نشاندهنده بلوغش در امر مربیگری باشد. سرمربی تیم ملی در این لحظات با تعریف و و تمجید از شاگردان خود به آنها تاکید کرده بهترین بازیشان را انجام دادهاند و باید آن را در نیمه دوم بهتر از 45 دقیقه انجام بدهند. همین جمله ساده، انگیزه و اعتماد به نفس بازیکنان ما را برای نمایش اقتدار خود در نیمه دوم به بالاترین سطح ممکن رساند.
رد شدن گل زیبای سردار آزمون میتوانست ایران را از لحاظ روحی تا حدی دچار افت کند اما ملیپوشان بدون توجه به چنین موضوعی تمام تلاش خود را برای زدن ضربه نهایی به دسته ساموراییهای آچمزشده به کار گرفتند و در نهایت با پنالتی دقیقه 96 علیرضا جهانبخش به برتری رسیدند.
ژنرال روند شکستناپذیری در بازیهای رسمی تیم ملی را در هر 2 دوره حضورش روی نیمکت این تیم ادامه داد. تنها باخت او در 31 بازی همراه با ایران به دوره قبلی سرمربیگریاش بازمیگردد که در یک بازی تدارکاتی مغلوب مکزیک شد.
در این تعداد بازی، ایران 24 بار برنده شده و 6 بار هم به تساوی رسیده است. امید است با شکست نخوردن در 2 بازی پیش رو، قلعهنویی در فوتبال کشورمان به رکوردی جدید برسد و ایران را پس از 48 سال بار دیگر بر قله آسیا قرار دهد تا به این ترتیب تیم کشورمان با 4 قهرمانی در کنار ژاپن قرار گیرد.