همی رفت با رای و هوش و درنگ

که تیزی پشیمانی آرد به جنگ 

 

ای صاحب فال 

چرا بذر ناامیدی را در دل خود و اطرافیان می‌کاری؟ تو حدود 30 سال است که حداقل هفته‌ای یکبار برای حذف سوپ از رژیم غذایی مادرت در حال ارائه رأی و نظر خود هستی با اینکه تا الان نتوانستی در اراده راسخ و عزم جزم مادر خللی حتی به اندازه یک سر سوزن ایجاد کنی اما همچنان با نوشتن  #سوپ_غذا_نیست روی کف دست خود می‌خواهی دل مادر را بر سر سفره به درد آوری! حالا چطور شده است که برای انتخاب آدم‌های لایق کشورت می‌گویی رأی نمی‌دهم چون بی‌فایده‌ست و هیچ تغییری حاصل نمی‌شود. آگاه باش که رأی دادن با تفکر پشیمانی ندارد و عاقبت کار به اصلاح نزدیک‌تر است تا به جنگ و دعوا و تیزی کشیدن. که اگر این چنین بود به جای یک‌ وعده، هر وعده غذایت سوپ بود و الان شکل یک هویج پخته بودی.