یکی از آثار عملیات توفان الاقصی بر سیاست خارجی و نظامی آمریکا، مستهلک شدن توان واشنگتن در منطقه‌ای از جهان بود که دولت بایدن تلاش می‌کرد به آرامی پای خود را از آن خارج کرده و تمرکزش را معطوف جبهه تایوان و اوکراین کند. در 4 ماه گذشته اما سردمداران کاخ سفید هزینه‌های مالی، تسلیحاتی و حیثیتی هنگفتی برای جلوگیری از فروپاشی رژیم صهیونیستی پرداخته‌اند و بار دیگر در مخمصه امنیتی غرب آسیا گرفتار شده‌اند. به موازات جنگ غزه، رقیب آمریکا در جبهه کی‌یف به پیشروی خود ادامه داد. در این رابطه رسانه آمریکایی «بلومبرگ» در مطلبی با عنوان «آمریکا باید سریعا از خاورمیانه خارج شود» توصیه کرد واشنگتن ده‌ها هزار سربازی که در کشورهای غرب آسیا مستقر کرده را در راستای به کارگیری این نیروها برای اهداف دیگر از جمله حفظ نظم در اروپا از این منطقه خارج کند. پایگاه شبکه آمریکایی بلومبرگ در این مطلب می‌نویسد: «آمریکا ۴۶۰۰۰ سرباز را در ۱۱ کشور در سراسر خاورمیانه به همراه تمام سخت‌افزارهای همراه‌شان و پشتیبان‌های آنها مستقر کرده است. این نیروها برای جاهای دیگر همچون اروپا یا شرق آسیا که در آن آمریکا باید در برابر تهدیدآمیزترین دشمنان آمریکا بازدارندگی داشته باشد و به نزدیک‌ترین متحدان اطمینان ببخشد، در دسترس نیستند. یکی از استراتژیک‌ترین پرسش‌ها برای جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا یا دونالد ترامپ در صورتی که در انتخابات ماه نوامبر پیروز شوند تصمیم‌گیری درباره حفظ حضور عظیم آمریکایی‌ها در منطقه یا بیرون کشیدن آنها است». این رسانه آمریکایی در ادامه این مطلب تاکید می‌کند این تلقی آمریکا که تصور می‌کند «برای برتر بودن باید تمام وقت در همه جا حضور داشته باشد» زیر سوال رفته است. بلومبرگ نوشت: «کریستوفر پریبل، کارشناس اندیشکده مرکز استیمسون واقع در واشنگتن استدلال می‌کند آمریکا هم‌اکنون برتری جهانی خود را از دست داده و دیگر نمی‌تواند آن را بازگرداند. آمریکا به عنوان مثال در طول ۲ دهه پایانی دوران جنگ سرد درگیر بدهی عمومی که به طور میانگین معادل ۳۸ درصد بازدهی اقتصادی آن دوران بود، شد. سال گذشته میلادی این نرخ به ۳ برابر رسید. آمریکایی‌ها به شکلی فزاینده خواستار آن هستند که کشورشان در حل و فصل مشکلات در داخل سرمایه‌گذاری و اولویت‌های روشنی را برای مسائل خارجی تعیین کند».

بلومبرگ در ادامه این مطلب خاطرنشان کرده است: «آیا خاورمیانه یک اولویت است؟» هال برندز، همکار من استدلال می‌کند تاریخچه تلاش‌های شکست خورده آمریکا برای خروج از منطقه محوریت ژئوپلیتیک آن را ثابت می‌کند و به این معنی است که آمریکا باید آنجا بماند چون این بار مسؤولیت برای یک کشور هژمون (سلطه‌طلب) است اما کسان دیگری نظر متفاوتی دارند. دنیل دپتریس، عضو اندیشکده اولویت‌های دفاعی واقع در واشنگتن عقیده دارد آمریکا باید در سریع‌ترین زمان ممکن ۳۴۰۰ پرسنل نظامی خود در عراق و سوریه و در نهایت ده‌ها هزار نیروی دیگر خود در کشورهای حوزه خلیج‌فارس و مابقی کشورهای منطقه را خارج کند. خیلی از این نیروها هدف حمله قرار می‌گیرند و همه آنها نیز برای مسائل مربوط به اروپا و آسیا خارج از دسترس هستند. این تحلیلگر آمریکایی در ادامه این مطلب خاطرنشان می‌کند توجیهاتی که آمریکا برای حفظ حضورش در منطقه غرب آسیا نظیر از بین بردن گروه تروریستی داعش و همچنین باز نگه داشتن مسیرهای نقل و انتقال نفت و تجارت یا «به جا ماندن خلأ که چین و روسیه آن را پر خواهند کرد» محلی از اعراب ندارد. تحلیل مذکور در رسانه بلومبرگ در حالی منتشر شده که فرمانده پیشین واحد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا (سنتکام) نیز در یادداشتی، با مطرح کردن ادعاهایی درباره تاثیر حضور نظامیان آمریکایی در منطقه، گفت خروج آنها از سوریه و عراق نباید نسنجیده انجام شود و در عین حال نیز حضور آنها در صورتی که نتواند در قبال حمله نیروهای مقاومت بازدارندگی ایجاد کند، «ایده خوبی» نخواهد بود. در پی حمله گروه‌های مقاومت عراق به «برج ۲۲»، پایگاه نظامی آمریکا در اردن که به کشته شدن ۳ نفر از نظامیان آمریکایی و مجروح شدن بیش از ۴۰ نفر و حملات متقابل آمریکا به نیروهای مقاومت در عراق و سوریه همراه شد، ژنرال «کنت مکنزی» چهاردهمین فرمانده مرکز فرماندهی نیروهای تروریستی آمریکا (سنتکام) در تحلیلی در این باره که نشان‌دهنده گرفتار شدن واشنگتن در مخمصه غرب آسیا و موقعیت ۲ سر باخت برای این کشور در صورت ماندن یا خارج شدن از این منطقه است، نوشت: حمله اردن نتیجه واضح و قابل ‌پیش‌بینی پاسخ‌های سست ما به بیش از ۱۵۰ حمله به نظامیان آمریکایی در سوریه و عراق از اکتبر گذشته بود.

در ادامه این گزارش با ادعای اینکه نظامیان آمریکایی برای جلوگیری از خطر حمله داعش به آمریکا، در سوریه و عراق حضور دارند و خروج از این کشورها ممکن است فرصت شکل‌گیری دوباره خلافت داعش را ایجاد کند، آمده است: ما همچنین ممکن است به بهایی گزاف مجبور به بازگشت به خانه شویم. در منطقه نیز پیامدهای منفی وجود خواهد داشت. خروج سریع ما نشان دیگری از ضعف آمریکا خواهد بود که دشمنان برای بهره‌ بردن از آن تردید نخواهند کرد.