مهدی بختیاری: ارائه طرح ۲ دولتی که آمریکایی‌ها در حاشیه اجلاس امنیتی مونیخ مطرح کردند، آن هم در حالی که ایالات متحده بزرگ‌ترین پل هوایی را بین واشنگتن و تل‌آویو (برای تجهیز هرچه بیشتر اسرائیل در جنگ توفان الاقصی) راه‌اندازی کرده، راهکاری سیاسی با هدف کاهش فشارهای بین‌المللی بر آمریکا به جهت مواضع آن در این جنگ است. آمریکایی‌ها بهتر از هر کس دیگری می‌دانند راهکار ۲ دولتی لااقل در این مقطع امکان اجرا ندارد. صهیونیست‌ها هم که از ریشه با آن مخالفند و مقامات دولتی آنها از جمله اسحاق هرتزوگ، رئیس این رژیم و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر صهیونیست‌ها علیه آن موضع گرفتند و اعلام کردند به هیچ وجه با این طرح موافقت نخواهند کرد. طرح ۲ دولتی و موافقت با تشکیل کشور فلسطین در خاک فلسطین چند دهه قبل زمانی که چپگراها در این رژیم بر سر قدرت بودند شاید قابل فکر کردن بود اما آن جریان سال‌هاست دیگر هیچ قدرتی در ساختار سیاسی اسرائیل ندارد و الان دور، دور راست‌های افراطی است که بخش بزرگی از دولت را هم در اختیار دارند و از ابتدا به دنبال سیاست‌های سختگیرانه‌تر نسبت به فلسطینی‌ها بودند. از طرف دیگر مردم فلسطین بنا بر آمارها با طرح ۲ دولتی مخالفند و همه فلسطین از بحر تا نهر را حق مسلم خودشان می‌دانند. طرح ۲ دولتی یا ۲ کشوری البته طرح جدیدی هم نیست و شروع آن به سال 1947 یعنی پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی بازمی‌گردد که طبق طرح سازمان ملل، قرار بود کشور فلسطین به 2 کشور عربی و یهودی تقسیم شود، به طوری که 55 درصد این سرزمین به یهودیان و 45 درصد دیگر به فلسطینی‌ها تعلق یابد. مشخص است این طرح از ابتدا طرحی ظالمانه برای گرفتن خاک مردم فلسطین و دادن آن به اشغالگران بود اما با این حال، رژیم صهیونیستی به تصرف 55 درصد کشور فلسطین بسنده نکرد و به اشغالگری ادامه داد، به گونه‌ای که تمام سرزمین فلسطین، جز نوار غزه و کرانه باختری به اشغال یهودیان درآمد اما بازهم اشغالگری صهیونیست‌ها ادامه یافت تا جایی که کرانه باختری نیز تحت کنترل آنها قرار گرفت.

همانطور که گفته شد، طرح ۲ دولتی از ابتدا مخالفان زیادی داشت، هرچند در مقطعی مثل اوایل دهه 90 میلادی در مذاکرات اسلو که سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) با رژیم صهیونیستی انجام داد، به نتایج محدودی رسید اما مخالفت شدید جامعه صهیونیست‌ها با همان طرح که به ترور و هلاکت اسحاق رابین نخست‌وزیر به دست «ایگال عمیر» (صهیونیست راستگرا) منجر شد، بزرگ‌ترین مانع آن بود.