عبدالله دارابی: استقلال که در بازی رفت روی اشتباه داوری تنها شکست خود در این دوره لیگ برتر را برابر سپاهان در اصفهان متحمل شده بود، در ورزشگاه آزادی فاتح جدال حساس و مهم ۶ امتیازی با زردپوشان شد تا روند کسب پیروزی در خانه را نیز با جدیت دنبال کند. سپاهان که به لحاظ عِده و عُده به مراتب از استقلال پرزورتر است، در این بازی اسیر تفکر و تصمیم منطقی و منطبق بر واقعیت نکونام شد. سرمربی آبی‌پوشان واقعیت داشته‌هایش را در نظر گرفت و بر اساس آن و فارغ از رویاپردازی بیهوده، به مصاف حریف تا دندان مسلح‌تر شده اصفهانی رفت. نکونام که در پنجره نقل ‌و انتقالاتی نیم‌فصل، مجددا به خواسته‌هایش در جذب بازیکن از سوی مدیریت باشگاه - که خود معمایی است مبهم! - نرسید، پس از اعتراض و اختلافات دوباره و گویا با تذکر وزیر ورزش به طرفین، بخوبی دریافت در این بحث و جدل‌های بی‌حاصل با مدیری که انگیزه‌اش از عدم همکاری با سرمربی در جهت تقویت تیم، مبهم و  حتی شبهه‌انگیز است؛ خیری حاصل نمی‌شود جز برای مخالفان و رقبای مترصد! لذا به درستی سکوت و آرامش بیرونی توأم با تلاش بیشتر در زمین را برگزید تا تیمش از مدار خارج نشود. او حتی کنفرانس‌های خبری را با دستیارانش تقسیم کرد تا کمتر معطوف حاشیه‌ها شود و این خود در مسیر موفقیت نکونام و در نهایت تیمش موثر واقع شد. سپاهان در این بازی مالکیت بیشتری در میدان داشت که با توجه به قیاس نفرات ۲ تیم، امر غیرمنتظره‌ای نبود، آنها در حملات نیز پرتعدادتر و شاید خطرناک‌تر از میزبان خود ظاهر شدند ولی همان‌گونه که ذکر شد، پیروزی استقلال در پرتو واقع‌بینی و منطق‌گرایی محقق شد. شوت سهمگین روزبه چشمی که یکی از زیباترین گل‌های لیگ را رقم زد، یادآور توانایی‌های فنی وی است که متاسفانه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. روزبه بازیکنی شوت‌زن و سرزن است که از این منظر می‌تواند به گلزنی تیمش خیلی کمک کند، به شرط اینکه این ۲ فاکتور بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. او علاوه بر گلی که به ولز در جام‌جهانی قطر زد، در جام ملت‌ها و در بازی با سوریه فرصتی مشابه بازی با سپاهان را داشت ولی توپی که با گذشت بیجا و پرهیز از شوت‌زنی‌اش لو رفت، باعث ضدحمله سوری‌ها و گل تساوی آنها شد! استقلال اگر در حملات تمرکز و دقت بیشتری به خرج می‌داد، می‌توانست به گل‌های دیگری نیز دست یابد و این نقیصه تا اینجای فصل در تیم نکونام پابرجاست. استقلال با توجه به بضاعت نفرات و شیوه بازی‌اش که بیشتر مبتنی بر بازی بسته بویژه در برابر رقبای بزرگ است، باید قدر فرصت‌های به دست آمده را خیلی بهتر از این درک کند؛ اگر حسینی فرصت گلزنی اعرابی را بخوبی مهار نمی‌کرد، خیلی سخت به نظر می‌رسید استقلال بتواند گل خورده‌اش را جبران کند!

بی‌انصافی است اگر اشاره‌ای به بازی خوب و در خدمت تیمی بلانکو نکنیم، به واقع او نقش بزرگی در زمین برای تیمش ایفا کرد؛ مهاجمی که طبق فرامین تاکتیکی همه جای زمین حضوری فعال و موثر داشت. بلانکو اگر در گلزنی هم موفق عمل کند، می‌تواند یادآور مهاجمان زهرداری چون مرفاوی، سامره، مجیدی و عنایتی در اذهان باشد.

نقش نکونام در این برد ویژه است؛ مربی‌ای که در اوج مشکلات و ناسازگاری‌های مدیریتی، اجازه نداده است روند تیمش افت کند و از همین داشته‌هایش نیز خوب بازی می‌گیرد. فراموش نباید کرد در کمتر بازی‌ای، رامین رضاییان پرتحرک، گل‌ساز و گل‌زن را اینگونه کم‌اثر و مهارشده دیده‌ایم!