مهدی بختیاری: 5 ماه گذشته را باید عصارهای از تمام جنایات، کشتارها و خونریزیهای اسرائیل در طول 75 سال عمر نامشروع این رژیم نحس بدانیم. صهیونیستها در این 5 ماه جنایتی نبود که در غزه مرتکب نشده باشند؛ از حمله جنایتکارانه به بیمارستانها و منازل و مدارس تا کشتن مادری که کودکی در آغوش و پرچم سفید در دست داشت و این آخری یعنی حمله ددمنشانه به افراد بیدفاع و گرسنهای که برای دریافت کمکهای بشردوستانه دور کامیونهای حمل مواد غذایی جمع شده بودند. حادثه خیابان الرشید که به شهادت 110 نفر و مجروحیت بیش از 750 نفر انجامید، بیش از پیش نشان میدهد صهیونیستها در دستیابی به اهداف اصلیشان در نبرد با حماس ناکام ماندهاند و این آخرین دست و پا زدنهای آنها در کشتار بیحساب و کتاب مردم غزه، نشان میدهد جنگ به روزهای پایانی خود نزدیکتر شده و صهیونیستها آخرین تلاشهای خود را برای به دست آوردن یک پیروزی حداقلی میکنند. بهرغم گذشت 5 ماه از نبرد همهجانبه و گسترده صهیونیستها در غزه و بهرغم اشغال بخشهای زیادی از این منطقه که به آوارگی بیش از یک میلیون نفر انجامیده، نهتنها حماس از بین نرفته، بلکه صهیونیستها حتی موفق به دستگیری یا کشتن سران اصلی این سازمان نیز نشدهاند. البته قدرت طرفین به هیچ وجه قابل مقایسه نیست اما همین برتری تجهیزاتی و نظامی اسرائیل نسبت به یک گروه مبارز، آن هم با کمترین امکانات، مبین آن است که شکست تا چه حد برای صهیونیستها سخت و غیرقابل قبول است. نتانیاهو و دولتش بارها اعلام کردند به دنبال نابودی کامل حماس و آزادی همه اسرایشان بدون مذاکره و تغییر رژیم حاکمیتی در نوار غزه هستند اما با وجود این جنگ طولانی که در تاریخ این رژیم سابقه نداشته است، تاکنون به هیچکدام از اهداف خود نرسیدهاند (آینده را کسی نمیداند).
از طرف دیگر، اگر چه واشنگتن ـ بزرگترین حامی رژیم اشغالگر ـ دست سگهای صهیونیست را برای انجام هر کاری و رقم زدن هر جنایتی باز گذاشته است اما با توجه به نزدیکی انتخابات ریاستجمهوری در این کشور، فشار زیادی نیز به دولت نتانیاهو برای پایان دادن به جنگ وارد میکند. بایدن نمیخواهد در آستانه انتخابات، خود را درگیر جنگی جدید کند و از طرف دیگر به شکل بیسابقهای نیز از سوی افکار عمومی دنیا (به دلیل جنایات بیسابقه و حیرتانگیز اسرائیل در این 5 ماه) تحت فشار شدید قرار دارد.
با این حال، آمریکاییها دست از حمایت از رژیم صهیونیستی برنداشتهاند و بارها اقدام سازمان ملل برای محکومیت اسرائیل را نیز وتو کردهاند و بیشترین پشتیبانی تجهیزاتی را از ارتش رژیم صهیونیستی برای بمباران و حملات گسترده در نوار غزه داشتند. به رغم این تلاشها، حماس همچنان روی پاست و به اذعان رسانههای عبریزبان، این یحیی سنوار و محمد ضیف هستند که قواعد جنگ و شرایط پایان آن را تعیین میکنند.
صهیونیستها با وجود اشغال بخشهای زیادی از نوار غزه، هنوز نتوانستهاند ضربهای کاری به حماس وارد کنند و آنچه تاکنون رقم خورده و ادامه دارد، کشتار گسترده زنان و مردان و کودکان بیدفاع غزه است که تعداد آنها از مرز 30 هزار نفر نیز گذشته است.
تصاویر دردآور شهادت کودکان بیگناه، زنان و مردان فلسطینی، با خاک یکسان شدن زیرساختهای غزه و آوارگی صدها هزار نفری مردم در این باریکه 360 کیلومتری، در طول این سالها سابقه نداشته است.
نتانیاهو میداند پایان این جنگ به شکل فعلی که ارتش را فرسوده کرده، اقتصاد را ضعیف کرده و صدای مخالفان را بلندتر و دولت او را در خطر سقوط قرار داده، به معنای پایان عمر سیاسی او و بسیاری از همپیمانانش خواهد بود اما این را هم میداند که ادامه این جنگ نیز برایش دستاوردی ندارد.
فشار مخالفان به دولت مستقر صهیونیستی روزبهروز بیشتر میشود و به نظر میرسد اسرائیل باید با این واقعیت که امکان نابودی حماس برایش وجود ندارد، کنار بیاید. برای همین سعی میکند در روزهای پایانی جنگ و روزهای منتهی به مذاکرات آتشبس، هرچه میتواند حجم کشتار را بالاتر ببرد.