گروه سیاسی: ضدانقلاب خارج‌نشین که با شروع آشوب‌های خیابانی در سال 1401 برای خود کارویژه‌های زیادی تعریف کرده بود، هنوز از پا ننشسته و هر روز در حال ثبت رکوردی جدید در بی‌آبرویی است. این گروه در جدیدترین اقدام خود با توهین به پروفسور سمیعی و هتک حرمت وی، چهره جدیدی از خود را نمایان ساخت.

به گزارش «وطن امروز»، یک سال و نیم پیش در جریان مهم‌ترین تجمع خیابانی ضدانقلاب در برلین گروه‌های تروریستی تجزیه‌طلب با پرچم‌های خود حاضر شدند و تصویری نمادین از آرزوهای‌شان برای آینده ایران را به نمایش گذاشتند. این تجمع تا حدی باعث آبروریزی و عیان شدن مشی ایران‌ستیزانه نیروهای ضدانقلاب شد که تا ماه‌ها کلیدواژه «برلین» آلمان تبدیل به نمادی از همراهی ضدانقلاب با تجزیه‌طلبان شد.

حالا در جدیدترین مورد، این بار شهر «هانوفر» آلمان به صحنه نمایش بی‌وطنی ضدانقلاب تبدیل شد. 2 شب پیش در جریان برگزاری کنسرت یکی از خوانندگان سلطنت‌طلب، شرکت‌کنندگان در این کنسرت با هتک حرمت پروفسور مجید سمیعی به وی حمله‌ور شدند. ماجرا از این قرار است که ابراهیم حامدی با دعوت از پروفسور سمیعی، از وی درخواست می‌کند روی سن حاضر شود. حضور پروفسور سمیعی اما با سروصدای ممتد حاضران همراه می‌شود تا جایی که وی مجبور به تحویل میکروفن شده و از روی سن پایین می‌آید. حاضران که توهین‌های رکیکی به این پزشک و دانشمند نام‌آشنای کشورمان کرده بودند با شعار «زن زندگی آزادی» او را محکوم می‌کنند.

هر چند این حادثه در کارنامه ضدانقلاب امر بی‌سابقه‌ای نیست و آنها در یک سال‌ونیم گذشته رفتارهای زشت و زننده زیادی از خود به نمایش گذاشته‌اند اما این شیوه مواجهه با پروفسور سمیعی نشان از آن دارد که اپوزیسیون خارج‌نشین به جنون وطن‌ستیزی رسیده است. این بار دیگر خبری از تیم ‌ملی فوتبال یا یک نماینده رسمی کشورمان نبود و این وحوش با حمله به پروفسور سمیعی نشان دادند اساسا با هر شخصی که نمادی مثبت برای ایران باشد دشمنی دارند.

ضدانقلاب حتی اگر می‌خواست ژست وطن‌دوستی خود را حفظ کند باید از نابغه‌ای چون پروفسور سمیعی که مشهورترین و بلندآوازه‌ترین پزشک ایران در جهان است تمجید می‌کرد اما رفتاری که در هانوفر ثبت شد، حکایت از آن داشت که این جنون مانع آن می‌شود تا سلطنت‌طلبان و ضدانقلاب، حتی ژست ایران‌دوستی بگیرند.

* تصویر چهره‌ای غیرواقعی از ایران

پروفسور سمیعی از چهره‌های ماندگار ایران و یکی از مفاخر علمی عصر حاضر است. این استاد بزرگ و جراح سرشناس ایرانی به عنوان یکی از بهترین و متخصص‌ترین جراحان مغز و اعصاب دنیا شناخته می‌شود. از مجموعه رفتار‌های این نخبه ایرانی می‌توان فهمید که او از اتخاذ مواضع سیاسی اجتناب می‌کند؛ یک پزشک متخصص نجیب که مورد احترام همه مردم ایران و بسیاری از کشورهای دنیا است. خدمات او در حوزه درمان بیماری‌های مغز و اعصاب در دنیا بی‌نظیر است. بیمارستان مغز و اعصاب او در هانوفر یکی از مهم‌ترین مراکز درمان و پژوهش درباره بیماری‌های مغز و اعصاب است. بیماران مختلفی از همه دنیا نیز به مرکز درمانی وی مراجعه می‌کنند و مورد مداوا قرار می‌گیرند. 

اما چنین فرد ممتاز و چهره سرشناس و مورد احترامی چرا باید مورد هتاکی و بی‌احترامی و توهین قرار گیرد؟ اینکه در برهه‌ای این چهره سرشناس که ترجیح می‌دهد سراغ مواضع سیاسی نرود، از یک طیف پر سر و صدا و فحاش حمایت نکرده، آیا دلیل قانع‌کننده‌ای است که در مقابل چشم مردم هانوفر که پروفسور سمیعی یکی از مورد احترام‌ترین ساکنان این شهر و از مفاخر ساکن این شهر است، عده‌ای به ظاهر همزبان، او را مورد توهین، تهمت و فحاشی قرار دهند؟