شهاب خادم: جنایت پنجشنبه هفته گذشته در میدان النابلسی در خیابان الرشید غزه، موجب بهت جهانی شده است. حمله به مردم گرسنه‌ای که منتظر دریافت آرد بودند، بسیاری از محافلی که تاکنون حاضر نبودند سطح سبعیت ارتش صهیونیستی را باور کنند، به یقین رسانده است.

این واقعه که از آن با عنوان «جنایت آرد» یاد می‌شود، ۱۲۰ شهید و 760 زخمی بر جا گذاشت و بسیاری از محافل جهانی خواستار توقف جنگ در غزه شده‌اند؛ از چین و روسیه گرفته تا آمریکای جنوبی به محکومیت این جنایت پرداخته‌اند. این جنایت حتی صدای آمریکا را هم بلند کرده است و معاون رئیس‌جمهور آمریکا روز دوشنبه خواستار توقف فوری جنگ شد. در اروپا نیز کشورهای آلمان و انگلیس خواستار تحقیق در این باره شده‌اند و فرانسه، رژیم تروریست صهیونیستی را عامل جنایت معرفی کرده است. هلند هم گفته است اسرائیل باید درباره این واقعه توضیح دهد.

شواهد و قرائن به حدی وجود دارد که تکذیبیه‌های پی‌درپی ارتش رژیم صهیونیستی و بیان ادعاهای همیشگی تاکنون نتوانسته کسی را مجاب کند. 

سخنگوی ارتش این رژیم ابتدا گفت ازدحام دلیل این فاجعه بوده است اما دلایل و مستندات قوی از آثار شلیک گلوله و همچنین ترکش خمپاره در بدن شهدا و مجروحان موجب عقب‌نشینی صهیونیست‌ها شد. آنها سپس با گستاخی مدعی شدند نیروهای مقاومت به سوی تجمع‌کنندگان در خیابان الرشید شلیک کرده‌اند، ادعایی که کسی آن را جدی نگرفت.

در این میان رسانه‌های غربی به مرور وارد صحنه اعتراض شده‌ و ادعاهای اشغالگران را زیر سؤال می‌برند. مجله آمریکایی فارن افرز روز دوشنبه به این موضوع پرداخت و نوشت: مقامات اسرائیلی مدام می‌گویند ارتش اسرائیل اخلاق‌مدارترین ارتش دنیاست اما این ادعا در حد یک «افسانه» است.

به نوشته این نشریه، نظامیان اسرائیلی هیچ کدام از پروتکل‌های مربوط به کاهش تلفات غیرنظامیان را رعایت نمی‌کنند و حتی نوزادان هم از دست نظامیان صهیونیست در امان نیستند.

روزنامه‌های وال‌استریت ژورنال و نیویورک‌تایمز و دیده‌بان حقوق بشر اروپا - مدیترانه نیز طی روزهای گذشته روایت ارتش صهیونیستی از جنایت خیابان الرشید را مردود اعلام کرده‌اند.

وال‌استریت ژورنال نوشت: «واکنش مقامات اسرائیلی درباره جنایت آرد در خیابان الرشید ناهماهنگ و دارای اطلاعات متناقض است». این روزنامه افزود: یک مقام اسرائیلی در ابتدا گفت منبع آتش تانک نبود، بلکه تیراندازی به وسیله تفنگ بود، سپس مقام دیگری گفت ابتدا تانک شلیک کرده و سپس نظامیان شروع به تیراندازی به سمت جمعیت کرده‌اند.

روزنامه نیویورک‌تایمز نیز نوشت: تصاویر کمی که ارتش اسرائیل منتشر کرده و تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، نمی‌تواند توالی رویداد واقعه را بخوبی شرح دهد. این روزنامه افزود: ارتش اسرائیل بخش‌هایی از ویدئوی یک پهپاد را منتشر کرده و از ارائه «فیلم ویرایش‌نشده» خودداری کرده است که فرضیه دستکاری را تقویت می‌کند و «ابهام درباره توالی رویدادها را افزایش می‌دهد».

دیده‌بان حقوق بشر اروپا - مدیترانه نیز از همان لحظات اولیه جنایت خیابان الرشید اعلام کرد تمام شواهد را مستندسازی کرده است.

اشغالگران صحنه‌ای در غزه را به تصویر کشیده‌اند که راهی جز ابراز انزجار حتی برای محافل غربی نمانده است؛ بمباران بیمارستان المعمدانی در 17 اکتبر که 1000 شهید بر جا گذاشت، یکی از این نمونه‌ها است؛ واقعه‌ای که شبکه سی‌ان‌ان درباره آن گفت: «کاش این اتفاقات یک خواب باشد و جهان به این حد از جنون عادت نکند».

هر چند اعتراض یا درخواست‌های کشورهای غربی برای توقف جنگ در غزه نمی‌تواند صادقانه باشد، چرا که همواره حمایت از رژیم صهیونیستی را وظیفه خود می‌دانند اما نفس این انتقادات نشان می‌دهد این جنایات به حدی گسترده و وحشیانه است که سکوت در قبال آن، تنها موجب رسوایی دولت‌ها نزد مردم خود و در افکار عمومی بین‌المللی خواهد شد.

در این باره باید به تجمع گسترده حامیان فلسطین در مقابل ساختمان روزنامه نیویورک‌تایمز در ۱۲ دسامبر اشاره کرد. تجمع‌کنندگان با شعار علیه اسرائیل، به سیاست‌ خبری این روزنامه در قبال جنگ غزه به شدت اعتراض کردند؛ تظاهراتی که مقداری موجب تعدیل در سبک پوشش خبری این روزنامه شد. 10 نوامبر نیز 750 روزنامه‌نگار با امضای توماری به سیاست غالب رسانه‌ای غرب درباره حمایت از رژیم صهیونیستی اعتراض کردند.

در نهایت باید تاکید کرد هر چند دولت‌ها و غول‌های رسانه‌ای غرب حمایت از رژیم اشغالگر را وظیفه خود می‌دانند اما شدت وحشی‌گری و حجم کشتار غیرنظامیان که بی‌سابقه‌ترین در قرن ۲۱ است و فشار افکار عمومی بیدار جهان آنها را مجبور کرده است به نسل‌کشی مردم غزه اعتراض کنند و خواستار توقف جنگ شوند.