آیین نکوداشت و نامگذاری سالن اصلی پردیس ملت به نام استاد علی نصیریان، همچنین رونمایی از کتاب زندگی و آثار وی شامگاه پنجشنبه هفدهم اسفند با حضور تعدادی از هنرمندان صاحبنام عرصه‌های مختلف برگزار شد.

* بازغی: خوش‌شانس بودیم که در دوره بزرگانی چون استاد نصیریان حضور داشتیم

پژمان بازغی که اجرای این مراسم را به عهده داشت، در ابتدا خبر داد مدیران موسسه تصویر شهر و پردیس سینمایی ملت تصمیم گرفتند سالن ۹ این سینما رابه نام علی نصیریان نامگذاری کنند. وی با بیان گزیده‌ای از تاریخچه زندگی علی نصیریان گفت: نسل ما به همراه شهاب حسینی خیلی خوش‌شانس هستیم که در این دوره به دنیا آمدیم و تمام این بزرگان را از نزدیک دیدیم و از روی دست‌شان تقلب کردیم و از آنها درس آموختیم.

این بازیگر و مجری با ابراز امیدواری نسبت به اینکه نسل آینده احترام به پیشکسوتان هنرهای نمایشی را یاد بگیرد، عنوان کرد: این نسل باید بداند چقدر آقای نصیریان به سختی توانست جای خود را میان مردم باز کند. حتی در بخشی از کتاب هم به نقل از این هنرمند آمده است «جای نمایش هم نداشتیم و در خرابه‌های پارک شهر به همراه جوانان علاقه‌مند تئاتر جمع می‌شدیم و تمرین می‌کردیم».

* حسینی: اگر دنبال شکوه در بازیگری هستید علی نصیریان بهترین نمونه است

در ادامه شهاب حسینی روی سن آمد و با بیان اینکه افتخار می‌کند در این مراسم حضور دارد، افزود: صحبت کردن درباره استاد نصیریان مانند این است که یک برکه کوچک بخواهد درباره اقیانوس صحبت کند. من خطاب به هم‌نسلانم و نسل‌های آینده صحبت می‌کنم. چنانچه دنبال یک الگوی مشخص، واضح، ملموس و قابل درک می‌گردید تا شکوه حضورتان را در فضای حرفه‌ای رقم بزنید، آقای نصیریان بهترین نمونه چنین الگویی هستند.

حسینی درباره تجربه همکاری با نصیریان تشریح کرد: وقتی این افتخار را داشتم که محضرشان در سریال «شهرزاد» شاگردی کنم و در نمایش «اعتراف» به من اعتماد کردند، بیش از آموختن تکنیک‌های بازیگری، از ایشان منش، مرام، رفتار، ادب و شخصیت آموختم. آقای نصیریان دردانه‌ای هستند که همواره به وجودشان می‌بالیم و به قول پژمان عزیز خدا را شکر می‌کنیم که هنگام تکامل شخصیت با وجود محدودیت‌ها بزرگانی مانند نصیریان ما را پروراندند. استاد! امیدوارم سایه شما بر سر ما مستدام بماند.

در ادامه این مراسم بهمن فرمان‌آرا روی سن آمد و قبل از صحبت درباره نصیریان با یادآوری اینکه جای داریوش مهرجویی اینجا خالی است، گفت: آقای نصیریان سمبل فردی است که در اجتماع هم زندگی و هم کار هنری‌اش را همیشه درست انجام داده و حاشیه نداشته است. چیزی که امروز می‌بینیم، مردی است که باعث افتخار تئاتر مملکت ما است و بسیار مفتخریم که چنین شبی جمع شدیم تا از ایشان تشکر کنیم و برای کتاب نفیس چاپ شده خوشحال باشیم‌.

وی سپس خطاب به علی نصیریان گفت: آقای نصیریان! من جزو طرفداران صددرصد شما هستم و شما به من احتیاجی ندارید، چون خیلی مهم هستید و امشب جمع شدیم تا تشکر کنیم و امیدوارم من را هم مثل بقیه قبول کنید که برای دست‌بوسی آمدم. ما به شما افتخار می‌کنیم.

* دهکردی: وقتی قلب تماشاگر متوقف می‌شود

علی دهکردی، مدیرعامل خانه سینما هم درباره علی نصریان گفت: کاش جای توسل به کلمات برای صحبت درباره نصیریان، دستگاهی وجود داشت که روی قلب‌مان بگذاریم و تمام آنچه در قلب و باطن ما درباره آقای نصیریان وجود دارد، شکل بگیرد.

دهکردی با اشاره به تکنیک بازیگری نصیریان تشریح کرد: آقای نصیریان در استفاده از مجموع فنون بازیگری اعم از زبان بدن و احساس در جایگاه بی‌نظیر و خارق‌العاده‌ای هستند. وقتی زیر پلک چشم آقای نصیریان در سریال «شهرزاد» تکان می‌خورد، قلب تماشاگر متوقف می‌شد.

وی ادامه داد: می‌خواهم درباره آقای نصیریانی صحبت کنم که چون دست به قلم بردند، توانستند آثاری را خلق کنند که به قدری فاخر است که بزرگانی مانند مهرجویی وسوسه شدند تا نمایشنامه ایشان را به فیلم تبدیل کنند. وقتی به وجود کلی هنرمندی مانند نصیریان فکر می‌کنیم، همه اینها در برابر شخصیت واقعی و مجموع حضور و وجودشان کم است؛ آقای نصیریانی که امروز کلیله و دمنه، قابوسنامه، عالی‌قاپو، سی‌وسه‌پل و تخت جمشید ایران و فخر هنر یکپارچه ایران است. اگر بازیگری است که هنوز نتوانسته در کنار آقای نصیریان بازی کند و از حضورش بهره ببرد، چیز بسیار مهمی در بازیگری‌اش کم دارد. اگر ایشان اجازه بدهند از طرف انجمن مفاخر از وجودشان تقدیر شود و آرزوی قلبی خودم این است که خورشید وجودشان منور و تابناک باشد و خوشحالیم که توانستیم با ایشان کار کنیم.

* مؤدبیان: نصیریان بهترین الگوی نسل امروز و آینده است

داریوش مؤدبیان، نویسنده، کارگردان، مترجم، مدرس و بازیگر تئاتر و سینما هم در ادامه این مراسم گفت: تاریخ شفاهی باید مدون شود تا تأثیرگذار باشد. بسیاری از کتاب‌هایی که راجع به بازیگری، تئاتر و هنر و سینماست، به شکل خاطره‌ای است و هنوز بزرگان اهل فن بازیگری برای آماده کردن متنی تأثیرگذار، به سختی کاری را پیش می‌برند. این کتاب به 4 سطح از کار آقای نصیریان در سینما و تلویزیون می‌پردازد که یک موضوع آن درباره آقای نصیریان و شخصیت والای انسانی ایشان می‌شود. به هرحال آقای نصیریان بهترین الگو برای نسل ما و آینده است.

در ادامه علی نصیریان با تشکر از حاضران گفت: دوستان در این جمع صحبت‌هایی درباره من کردند که من اصلا آرزو نمی‌کردم و نمی‌کنم؛ چون از بچگی نمایش را دوست داشتم و مادرم ساز تنبک و دف می‌زد و بعضی اوقات که دف می‌زد با او آواز می‌خواندم و آنچه انجام دادم آرزوهای خودم بوده است، پس انتظار مدح و ثنا ندارم.

استاد عرصه هنر و بازیگری با بیان اینکه در آن زمان تئاتر سعدی مغایر با تئاتر لاله‌زاری بود، افزود: در کودتای ۲۸ مرداد تئاتر سعدی را آتش زدند و کلاس‌های ما به هم خورد. پس از به آتش کشیده شدن تئاتر سعدی، به هنرستان هنرپیشگی رفتم. یک مدرسه تئاتر در ایران بود که سیدعلی خان نصر موسسه پرورش افکار آن را تأسیس کرد. در آن زمان با تمام چیزهای سنتی مثل تعزیه و تخت حوضی مخالفت می‌شد؛ به عنوان مثال، تکیه دولت را که یک جای تاریخی بود کوبیدند و تبدیل به بانک ملی کردند. اینها جزو بی‌مبالاتی‌های افرادی بود که در آن دوره حضور داشتند. در آن زمان نه رادیو و نه تلویزیون بود و همین تخت‌حوضی را در عروسی‌ها اجرا می‌کردند.

بازیگر پیشکسوت با تاکید بر اینکه تمام کارهایی که انجام داده را دوست داشته و جزو آرزوهایش بوده، تصریح کرد: هیچ کار دیگری در عمرم جز بازیگری انجام ندادم و فقط مدت کوتاهی در مدرسه ابراهیم بنی احمد معلم شدم. یک بار جمشید شیبانی موقعی که «آقای هالو» را بازی کرده بودم، من را در اداره هنرهای دراماتیک دید و گفت خودت بیا این را بساز و فیلمش کن؛ گفتم من کارگردان فیلم نیستم و بیشتر علاقه‌مند بازیگری و ارتباط انسانی با تماشاگر هستم. به همین دلیل، تئاتر یک چیز غیرقابل تکثیر و شامل یک ارتباط منحصر به فرد، انسانی و دوطرفه است و من نیز از اول عاشق این موضوع بودم.

در پایان برنامه نیز در سالن استاد نصیریان پردیس سینمایی ملت رونمایی از کتاب زندگی و آثار علی نصیریان با حضور تعدادی از چهره‌های شاخص فرهنگی و سینمایی برگزار شد؛ چهره‌هایی چون شهاب حسینی، علی دهکردی، محمود دولت‌آبادی، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مؤدبیان، جلال معیریان، گوهر خیراندیش، محمد متوسلانی، پژمان بازغی، بانیپال شومون، بهروز رضوی، شمسی فضل‌اللهی، صبا سهیلی، بهاره افشاری، فرزین محدث، اسماعیل محرابی، ابوالحسن داوودی، بیتا منصوری، سهیل کریمی، علی نیک‌رفتار، احمد مسجدجامعی، علیرضا تابش، سیدجمال ساداتیان و داوود موسایی.