محمدرضا اسماعیلی: فرزندان «گابریل گارسیا مارکز» برنده جایزه نوبل، یک دهه پس از مرگ پدرشان، به‌رغم آرزوی نویسنده مبنی بر نابودی اثری که در اواخر عمر خود نوشته بود، این کتاب را منتشر کردند. گابریل گارسیا مارکز معروف به «گابو» در مواجهه با از دست دادن حافظه، قبل از مرگش، خواستار نابودی آخرین اثرش به نام «تا آگوست» شد. 

این نسخه خطی تاکنون در آرشیو نویسنده در مرکز «هری رنسوم» در تگزاس در دسترس محققان بوده است اما اخیرا پسران نویسنده، رودریگو و گونزالو گارسیا تصمیم به انتشار آن گرفتند و آن را بسیار بهتر از آنچه پدرشان تصور می‌کرد، ارزیابی کردند. 

آنها در مقدمه خود بر این رمان می‌نویسند: «در اقدامی خیانت‌آمیز، تصمیم گرفتیم لذت خواندن اثر او را مقدم بر همه ملاحظات دیگر قرار دهیم. اگر آنها خوشحال باشند، ممکن است گابو ما را ببخشد».

با این حال، پسرش اضافه کرد این رمان دارای ویژگی‌هایی است و در دنیایی قرار دارد که تعادل هیجان‌انگیز را بین واقعی و رویایی ایجاد می‌کند.

رمان از اختلافات بی‌پایان و مبتکرانه به داستان‌های عامیانه، پس‌زمینه و کلامی که بهترین مارکز را مشخص می‌کند، محروم شده است.

این رمان روی یک زن میانسال تمرکز دارد که هر تابستان به تنهایی به یک جزیره سفر می‌کند تا قبر مادرش را زیارت کند و در طول هر سفر با وجود اینکه با خوشحالی ازدواج کرده است، درگیر عشقی جدید می‌شود.

این نخستین بار است که گارسیا مارکز روی یک شخصیت زن متمرکز شده است.

گارسیا مارکز به عنوان نویسنده رمان‌هایی از جمله صد سال تنهایی (1967)، پاییز پدرسالار (1975) و عشق در زمان وبا (1985) به شهرت جهانی رسید. او به طور گسترده به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان رئالیسم جادویی شناخته می‌شود که در آن عناصر خارق‌العاده و ماورای طبیعی با تداعی‌های زندگی روزمره ترکیب می‌شود. 

البته این موضوع که نویسنده‌ای اثری از خود را خواسته بعد از مرگش منتشر نشود یا سوزانده شود، بارها تکرار شده است و انتشار پس از مرگ غیرمعمول نیست و می‌تواند بحث‌برانگیز باشد. 

شاید نزدیک‌ترین نمونه به گارسیا مارکز تصمیم دیمیتری پسر ولادیمیر ناباکوف برای انتشار آخرین اثرش، اصل لورا، بیش از 30 سال پس از مرگ پدرش باشد. فرانس کافکا، جیمز جویس و رابرت استیونسون در زمره این نویسندگان هستند.