در عوض به چارچوب ضد تروریسم اسرائیل پرداخت و با ادامه جنگ، دولت بایدن از تاکتیک‌های اسرائیل دفاع کرد. 

آمریکا برخی از ادعاهای تایید نشده و بعداً رد شده اسرائیل درباره اقدامات حماس را طوطی‌وار تکرار کرد. اگرچه ایالات متحده در نهایت درباره حمایت از غیرنظامیان فلسطینی پر‌سروصداتر شد اما از حمایت عمومی از اقدامات کلیدی که به نجات جان آنها کمک می‌کند، خودداری کرده است. در عوض، در سازمان ملل، ایالات متحده قطعنامه‌های شورای امنیت را که خواستار توقف‌های بشردوستانه در جنگ بود، وتو کرد. تنها در 22 دسامبر، با رای ممتنع خود، به شورای امنیت اجازه داد قطعنامه‌ای مصالحه‌آمیز تصویب کند که در آن خواستار «گام‌های فوری برای اجازه فوری دسترسی ایمن، بدون مانع و گسترده به کمک بشردوستانه» به غزه و «شرایط توقف پایدار خصومت‌ها» شد. این کشور هرگز علنا به توقف انتقال تسلیحات خود به اسرائیل نپرداخته است.

چند روز پس از حکم دادگاه بین‌المللی و درخواست‌های آن برای اقدامات موقت برای جلوگیری از نسل‌کشی در غزه، ایالات متحده و تعدادی دیگر از دولت‌های غربی کمک مالی به آژانس امداد و کار سازمان ملل را که به مردم غزه کمک می‌کند، لغو کردند. این تصمیم فقط خطرات آشکار نسل‌کشی را نادیده نمی‌گیرد، بلکه به تقویت و تسریع آن کمک می‌کند. موقعیت ابرقدرت ایالات متحده و نفوذ آن بر اسرائیل به این معنی است که واشنگتن به طور منحصر به فردی برای تغییر واقعیت میدانی در غزه، بیش از هر کشور دیگری، موقعیت دارد. ایالات متحده می‌تواند از ادامه ارتکاب جنایات متحد نزدیک خود جلوگیری کند اما تاکنون، آن را انتخاب نکرده است.

این الگوی رفتاری هزینه زیادی دارد. همانطور که یکی از دیپلمات‌های 7G گفته است: «ما قطعاً در نبرد در جنوب جهانی شکست خورده‌ایم. تمام کارهایی که ما با جنوب جهانی (بر سر اوکراین) انجام داده‌ایم، از بین رفته است... قوانین را فراموش کنید، نظم جهانی را فراموش کنید. آنها دیگر هرگز به حرف ما گوش نخواهند داد».

تغییر دوران

خطر نسل‌کشی، شدت تخلفات انجام شده و توجیهات سست مقامات منتخب در دموکراسی‌های غربی، هشداردهنده تغییر دوران است. نظم مبتنی بر قواعد که از پایان جنگ دوم جهانی بر امور بین‌الملل حاکم بوده، در حال از بین رفتن است و ممکن است بازگشتی وجود نداشته باشد.

پیامدهای این رها کردن بسیار آشکار است: بی‌ثباتی بیشتر، پرخاشگری بیشتر، درگیری بیشتر و رنج بیشتر. تنها کنترل خشونت، خشونت بیشتر خواهد بود. پایان نظم مبتنی بر قواعد همچنین خشم گسترده و محسوسی را در تمام لایه‌های جامعه، در همه گوشه‌های زمین، به همراه خواهد داشت، جز در میان آنهایی که در موقعیتی قرار دارند که هر گونه پاداش ناپسندی را که می‌توان از سیستم بین‌الملل درهم شکسته استخراج کرد، برداشت کنند.

اسرائیل و بزرگ‌ترین حامی آن، ایالات متحده باید بپذیرند هدف نظامی اعلام شده از بین بردن حماس، هزینه‌های زیادی را برای جان غیرنظامیان و زیرساخت‌ها به همراه داشته است که احتمالاً تحت قوانین بین‌المللی قابل توجیه نیست. اکنون بیش از هر زمان دیگری مهم است دادستان دیوان کیفری بین‌المللی قاطعانه برای صدور کیفرخواست برای جنایاتی که اتفاق افتاده است، اقدام کند.

نه نارضایتی‌های تاریخی و نه چشم‌انداز بلندمدت صلح در خاورمیانه و احتمالا فراتر از آن، بدون یک فرآیند بین‌المللی و فراگیر که برچیدن سیستم آپارتاید اسرائیل را مشخص می‌کند و اجازه می‌دهد امنیت و حقوق همه مردم محافظت شود، قابل رسیدگی نیست. زمان در حال اتمام است. اگر تاریخ واقعاً تکرار می‌شود، همانطور که به ما گفته می‌شود، پس باید به خود هشدار داده باشیم. در شرایطی که کاربرد جهانی حقوق بین‌الملل احتمالا در حال مرگ است و هنوز چیزی جز منافع وحشیانه و حرص و آز محض جای آن را نگرفته است. با اجرای جهانی قوانین بین‌الملل که احتمالا در حال مرگ است و هنوز چیزی جای آن را نگرفته است، خشم گسترده‌ای می‌تواند ایجاد شود و توسط بسیاری از افراد حاضر برای ایجاد بی‌ثباتی گسترده‌تر در مقیاس جهانی بزرگ‌تر مورد سوءاستفاده قرار گیرد. 

منبع: فارن افرز