شهادت تعدادی از زندانیان غزه در پایگاه نظامی «سدی تیمان» رژیم صهیونیستی، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفتن تعدادی دیگر از این اسیران، حبس در قفس، سوءاستفاده نیروهای اشغالگر از آنها، دست بسته نگه‌ داشتن‌شان و تغذیه برخی از آنها با کاه، تنها بخشی از آنچه است که پشت دیوارهای این پایگاه می‌گذرد و به بیرون درز کرده، در حالی که آنچه از این پایگاه مخفی مانده است، بسیار بیشتر از موارد فاش شده است. گزارش‌ها و مستندات حاکی از نقض مداوم قوانین بشردوستانه در این بازداشتگاه است که در یک پایگاه نظامی متعلق به فرماندهی جنوبی ارتش اشغالگر قرار دارد. همچنین بر اساس اظهارات منابع آگاه، فردی که وارد این زندان می‌شود تا زمانی که نهاد امنیتی رژیم صهیونیستی ارتباط نداشتن او با محور مقاومت را تشخیص ندهد و تصمیم به آزادی او نگیرد، مفقود است. این در حالی است که نهاد امنیتی رژیم صهیونیستی و شاخه‌های آن درباره بسیاری از موارد دستگیری سکوت کرده و حتی به درخواست‌های سازمان‌های حقوق بشری درباره سرنوشت بازداشتی‌ها پاسخی نمی‌دهند. پیش‌تر نهادهای بین‌المللی با استناد به اظهارات مردم غزه که از این بازداشتگاه آزاد شده‌اند، درباره میزان شکنجه در آن گزارش‌هایی منتشر کرده‌ بودند اما روزنامه العربی الجدید به شواهدی دست یافته است که نشان می‌دهد در میان بازداشت‌شدگان در این پایگاه یا دیگر زندان‌های رژیم اشغالگر، کسانی هستند که با وجود گذشت چندین هفته از آزادی، هنوز تحت درمان ناشی از اثرات شکنجه هستند و برخی از آنها از مشکلات سلامتی و جسمی مداوم رنج می‌برند. این یافته‌ها علاوه بر گزارش‌های منابع صهیونیستی بویژه در روزنامه عبری‌زبان هاآرتص درباره موارد مرگ یا به عبارت دیگر، مرگ تدریجی و غیرقانونی بودن بسیاری از اقدامات در این بازداشتگاه است که توسط یک پزشک صهیونیست که در بیمارستان صحرایی پایگاه سدی تیمان کار می‌کند، فاش شده است. او هفته گذشته نامه‌ای به «یوآو گالانت» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی و دیگر مقامات ذی‌ربط این رژیم ارسال کرد و نسبت به تداوم تخلفات قانونی و حرفه‌ای عمده در این بازداشتگاه هشدار داد. بازداشتگاه سدی تیمان در سال ۱۹۵۰ در 5 کیلومتری شمال غرب شهر «بئرالسبع» در صحرای «النقب» تأسیس شد. امروز این بازداشتگاه داستان‌هایی از زندان معروف گوانتانامو را تداعی می‌کند. پایگاه نظامی سدی تیمان علاوه بر چندین بازداشتگاه‌، شامل مقر تیپ گفعاتی، یک پایگاه پلیس نظامی، یک واحد فرماندهی نیروهای مهندسی، یک مرکز تدارکات، ستاد تیپ ۱۶، یک ستاد جایگزین برای اداره هماهنگی و ارتباط (غزه) و سایر واحدها نیز هست. در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ این پایگاه حاوی اسلحه و انبارهای زرهی متعلق به چندین واحد در ارتش اشغالگر بود که در همان جنگ مورد استفاده قرار گرفت. در طول جنگ‌های سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴، ارتش رژیم صهیونیستی بنا به دستور وزارت جنگ این رژیم در این پایگاه که آن را مکانی برای حبس «مبارزان غیرقانونی» می‌دانست، بازداشتگاه‌هایی برای اسیران فلسطینی ایجاد کرد و از ابتدای عملیات «توفان الاقصی» و نسل‌کشی فعلی که رژیم صهیونیستی در نوار غزه به راه انداخته، صدها فلسطینی اهل غزه را در بازداشتگاه‌های داخل این پایگاه زندانی کرده است. «قانون مبارزان غیرقانونی» به رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد درباره اجرای بازداشت موقت اداری تصمیم‌گیری کند. مشابه جنگ‌های قبلی، سال ۲۰۲۳ یوآو گالانت با صدور حکمی، پایگاه نظامی سدی تیمان را بازداشتگاه اعلام کرد و از آغاز جنگ کنونی در غزه، حداقل 4 مرکز حاوی قفس در آن برای نگهداری صدها نفر از بازداشت‌شدگان غزه ساخته شده است. تعدادی از بازداشتی‌ها در جهنم این بازداشتگاه‌ها به شهادت رسیده‌اند و حال برخی از آنها در نتیجه شکنجه، بدرفتاری و سهل‌انگاری پزشکی وخیم است و برخی از اعضای بدن آنها قطع شده است. علاوه بر آن بیمارستان صحرایی این بازداشتگاه همواره قوانین را نقض می‌کند تا جایی که سازمان‌های حقوق بشری و گزارش‌های مطبوعاتی بشدت از اقدامات وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی و رفتار غیراخلاقی و خلاف قانون پزشکان و سربازان در بیمارستان صحرایی با زندانیان انتقاد کرده‌اند. وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی دستورات غیرمعمولی را برای پزشکان این پایگاه صادر کرده و از آنها خواسته است «درمان حداقلی» را به زندانیان این بازداشتگاه ارائه دهند و نام پزشکان در پرونده درمانی یا در مقابل چشمان بیماران ذکر نشود؛ ممکن است این تلاش برای پنهان کردن هویت پزشکان و اسناد به خاطر شرارتی باشد که در حق زندانیان فلسطینی این بازداشتگاه اعمال می‌شود.