گروه فرهنگ و هنر: همزمان با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، فضای فرهنگ و هنر کشور دچار تغییر و تحولات گستردهای شد. فضایی که روزگاری در اختیار هنر کمرونق و بیعمق و ریشهای قرار گرفته بود، با پیروزی انقلاب دچار تحول عظیمی شد و موجی از جوانان و علاقهمندان مستعد در این حوزه را در خود جای داد؛ جوانانی که با تاسیس مرکزی با عنوان حوزه هنری انقلاب اسلامی که آن روزها با عنوان حوزه اندیشه و هنر اسلامی شناخته میشد، برای یادگیری از مراکز مختلف در سراسر کشور و اصطلاحا جزایر جداگانهای که اندک فعالیتی داشتند، در این مرکز جمع و مشغول یادگیری حرفهای برای تولیدات فرهنگی - هنری شدند؛ جوانانی که امروز با گذشت 4 دهه به بزرگترین هنرمندان کشور بدل شدهاند. صد البته بودند در بین آنها افرادی که در نیمه راه به بیراهه کشیده شدند و از دایره جوانان هنرمند انقلابی خارج شدند اما با مروری بر خیل عظیمی از افراد حاضر میتوان دید بسیاری از آنها مصرانه ماندند و با زحمت و تلاش و علاقهشان امروز در سپهر هنر کشور به ستارههای درخشانی تبدیل شدهاند.
در این بین بدون شک یکی از مهمترین و پرفروغترین هنرمندان حال حاضر کشور که برآمده از همان جوانان مستعد حوزه اندیشه و هنر اسلامی است، مجید مجیدی، فیلمساز شهیر و برجسته سینمای ایران است؛ هنرمندی که 25 فروردین (امروز) در حالی شمع 65 سالگی خود را فوت میکند که طی 4 دهه حضور مستمر در فضای حرفهای فرهنگ و هنر کشور نه تنها به یکی از موثرترین هنرمندان و فیلمسازان بدل شده است؛ که در بعد و وجه بینالمللی نیز به عنوان کارگردانی مطرح و سرشناس شناخته میشود.
مجیدی فعالیت در سینما و تئاتر را با بازیگری از سال 1360 آغاز کرد و تا سال 1368 به بازیگری در فیلم و بیشتر در تئاتر پرداخت. از جمله سوابق مهم و قابل بررسی او حضور در نخستین نمایش بعد از پیروزی انقلاب در مجموعه تئاترشهر با بازی در نمایش «نهضت حروفیه» نوشته شهید حسین قشقایی، نخستین شهید تئاتری و به کارگردانی داوود دانشور است که خوشبختانه و بر خلاف بسیاری از آثار نمایشی اجرا شده در سالهای آغازین انقلاب مستندات مناسبی از آن به جا مانده است.
مجیدی اما از سال 1370 به نویسندگی و کارگردانی رو آورد و به ناگاه بازیگری را کنار گذاشت. نخستین فیلم بلند سینماییاش را سال 70 ساخت و از آن زمان تا امروز 10 فیلم بلند سینمایی، 4 فیلم کوتاه داستانی، 3 مستند کوتاه و یک مستند بلند کارگردانی کرده است.
مجیدی در حالی سال 1370 نخستین فیلم سینمایی خود با عنوان «بدوک» را در 32 سالگی کارگردانی کرد که این فیلم در دهمین جشنواره فیلم فجر با کسب 2 دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه در بخش مسابقه اصلی و بخش مسابقه فیلمهای اول و دوم و همچنین کسب سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول و دوم نشان داد سینمای ایران باید خود را برای حضور یک فیلمساز تاثیرگذار و مستعد آماده کند؛ هنرمندی که امروز پس از سالها با دریافت 4 سیمرغ بهترین کارگردانی در صدر رکوردداران این بخش از جشنواره فیلم فجر قرار دارد.
دومین فیلم مجیدی با نام «پدر» نیز در جشنواره فجر مورد تقدیر و تحسین قرار گرفت؛ فیلمی که در آن بر عکس آن سالها که همواره محمد کاسبی به عنوان کارگردان فعالیت میکرد و مجیدی به عنوان بازیگرش حضور داشت، این بار کاسبی در مقام بازیگر و مجیدی در مقام کارگردان حضور داشتند و در جشنوارهای که پرویز پرستویی با فیلم تحسینشده «لیلی با من است» یا فریبرز عربنیا با فیلم «ضیافت» حضور داشتند، محمد کاسبی سیمرغ بهترین بازیگری مرد را دریافت کرد.
کسب سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن مکمل (پریوش نظریه) از دیگر جوایز این فیلم در جشنواره چهاردهم فیلم فجر بود. نکته مهم اینکه «پدر» نخستین جوایز بینالمللی مجیدی را هم به ارمغان آورد و این فیلم موفق به دریافت 5 جایزه از جشنوارههای تورین، سائوپائولو، سنسباستین و فستوریا شد.
جشنواره پانزدهم فیلم فجر را باید مهمترین سال حضور این هنرمند در ادوار فیلم فجر دانست؛ فیلمسازی که با فیلم «بچههای آسمان» فاتح اصلی جشنواره آن سال شد. کسب 3 سیمرغ بلورین در 3 بخش اصلی فیلم، کارگردانی و فیلمنامه آن هم در حضور «لیلا»ی داریوش مهرجویی، «سلطان» مسعود کیمیایی و «سرزمین خورشید» احمدرضا درویش و البته دریافت سیمرغ بلورین بهترین تدوین، مجموع جوایز فیلم مجید مجیدی را به عدد ۴ رساند تا موفقترین حضور مجیدی را در جشنواره رقم بزند. «بچههای آسمان» در حضورهای بینالمللیاش جوایز و افتخارات بسیار زیادی به دست آورد که مهمترین آنها حضور در میان 5 نامزد نهایی بخش بهترین فیلم خارجیزبان اسکار سال ۱۹۹۸ بود.
«رنگ خدا»، «باران»، «بید مجنون»، «آواز گنجشکها»، «محمد رسولالله»، «آن سوی ابرها» و «خورشید» سایر فیلمهایی است که این فیلمساز طی دوران حرفهایاش ساخته است؛ فیلمهایی که هر کدام در جشنوارههای مختلف بویژه مهمترین رویداد سینمایی کشور جوایز بسیاری را کسب کردهاند اما بدون شک آنچه امروز مجید مجیدی را به یکی از شاخصترین و مهمترین فیلمسازان سینمای ایران بدل کرده است - در کنار تخصص و دانش در حوزه هنر به دور از ادا و اطوار امروزی - اعتقادات و باورهای او است که در پلان به پلان و سکانس به سکانس ساختههایش ساری و جاری است؛ هنرمند متعهدی که همواره بر اصول و باورهایش ولو به بهانه از دست رفتن اعتبار و جایگاه بینالمللیاش، ایستاده است؛ باوری که امروز بسیاری از هنرمندان بینالمللی کشور از آن شدیدا بیبهره هستند. نباید فراموش کرد مجید مجیدی سال 84 بعد از توهین کاریکاتوریستهای دانمارکی به ساحت پیامبر(ص) در نامهای به دبیر جشنواره فیلم نات دانمارک نوشت: «من یک فیلمساز ایرانی مسلمانم و بر پایه تعلیمات پیامبر عزیز اسلام به حضور خدا در همه ارکان زندگیام ایمان دارم و با باورهایم زندگی میکنم و نسبت به توهین به باورها و مقدسات هر دینی شدیدا معترضم و بدین وسیله انصراف خود را از حضور در جشنواره «نات» اعلام میدارم».
مجیدی بارها گفته بود انتشار کتاب آیات شیطانی، فیلم فتنه و کاریکاتورهای دانمارکی، زمینه و ایده اصلی را برای ساخت فیلم سینمایی «محمدرسولالله(ص)» در وی شکل داده است. او یک تیم قوی و حرفهای را از سینمای غرب جمع کرد تا اثری بسازد که قرائت درستی از اسلام را به «جهان» عرضه کند. فیلم «محمدرسولالله(ص)» یکی از آثار مهم سینمای مجیدی است که به دلیل مشکل همیشگی اکران و توزیع در سینماهای خارجی، نتوانست موفقیت چندانی را در اکران خارجی کسب کند اما همان طور که رهبر انقلاب پس از تماشا و تایید این فیلم خطاب به مجیدی - که آن روزها از سوی دشمنان مورد حمله رسانهای قرار گرفته بود - گفتند: اینگونه رفتارها نشان میدهد کار، کار خوبی بوده و شما با این فیلم تیری به هدف زدید.
البته رهبر معظم انقلاب در اقدامی بیسابقه به مدت 6 ساعت از پشت صحنه فیلم «محمدرسولالله(ص)» نیز بازدید به عمل آورده بودند.