زهره فلاح‌زاده: برای مرد ایتالیایی کار نشد ندارد؛ کافی‌ است یک ابرویش را در موقعیت‌ حساس و دلهره‌آور بازی بالا بیندازد تا یک‌مرتبه ورق جوری به نفع تیمش برگردد که همه را از توانایی و زیرکی‌اش انگشت به دهان کند.

رئال ۲ فصل پیش در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان منچسترسیتی را در مجموع ۶ بر ۵ شکست داد و به فینال و‌ چهاردهمین قهرمانی‌اش رسید. فصل بعد از آن (فصل گذشته) دیدار ۲ تیم در مرحله حذفی، درست در نیمه‌نهایی تکرار شد که نتیجه عکس داشت. رئالی‌ها که با گلباران لیورپول به نیمه‌نهایی رسیده بودند، در مصاف با شاگردان پپ با یک نمایش بسیار ضعیف و دور از انتظار در مجموع با حساب ۵ بر یک شکست خوردند و از صعود بازماندند. سیتی هم با پیروزی در فینال به قهرمانی رسید.

در‌ واقع هر تیمی که پیروز تقابل رودررو میان این ۲ تیم بوده به قهرمانی رسیده و‌ جام را بالای سر برده است.

این‌ فصل هم ۲ تیم در مرحله حذفی البته‌ این ‌بار در مرحله یک‌چهارم نهایی به هم رسیدند.

دیدار برگشت ۲ تیم چهارشنبه شب در ورزشگاه اتحاد برگزار شد، آن هم در حالی که اکثر فوتبال‌دوستان شانس منچسترسیتی را برای صعود به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان بیشتر می‌دانستند و حتی هواداران رئال‌مادرید هم نگران تکرار حذف سال قبل به دست پپ گواردیولا بودند.

برخلاف انتظار همه این رئال‌مادرید بود که خیلی زود و در دقیقه ۱۲ توسط رودریگو به گل رسید. این بهترین حالت ممکن بود که رئالی‌ها در خانه حریف با یک‌گل زودهنگام پیش بیفتند و پس از آن در آن جو وحشتناک ورزشگاه و بازیکنان قدرتمندی همچون هالند، دی‌بروینه و فودن که در 18 قدم بسیار خطرناک‌ ظاهر می‌شدند، از گل خود محافظت کنند. هر چه از زمان بازی می‌گذشت احتمال گل خوردن رئال بیش از پیش می‌شد و حملات پرتعداد بازیکنان من‌سیتی‌ بوی گل می‌داد. به هر شکل بازی در نیمه اول با تک‌ گل رئال به پایان رسید. شاگردان آنچلوتی تا دقیقه ۷۶ با دفاع بی‌نقص و دروازه‌بانی عالی لونین دوام آوردند اما یک اشتباه کافی بود تا معادله سخت باز شدن دروازه رئال را برای سیتی‌ها حل کند.

اشتباه مهلکی که رودیگر در 6 قدم و درست مقابل دی‌بروینه انجام داد و با دفع اشتباهش توپ را به این بازیکن هدیه داد. همین اشتباه برای دی‌بروینه کافی بود تا دروازه‌ای را که تا آن لحظه به تورش تا به آن لحظه گره کوری ‌زده شده بود، به زیبایی باز کند و‌ تیم‌ میزبان به بازی بازگردد.

به این ترتیب بازی به وقت اضافه کشیده شد اما شاگردان آنچلوتی قرار نبود تسلیم شوند. آنها مقابل حملات پرتعداد من‌سیتی ایستادگی کردند و کار را به پنالتی کشاندند. با وجود اینکه تعویض‌های رئال در طول مسابقه به گونه‌ای انجام شد که شرایط را برای پنالتی‌زن‌های این تیم سخت کرده بود اما دلخوشی آنها به لونین، دروازه‌بان‌شان بود که در طول ۱۲۰ دقیقه ستاره میدان بود.

همین اتفاق هم افتاد و رئالی‌ها با ۲ سیو و درخشش لونین توانستند در بازی‌ای که آمار به نفع‌شان نبود، به برتری دست یابند و‌ باز هم آنچلوتی با شکست گواردیولا تیمش را به مرحله بعد برساند.

بسیاری از علاقه‌مندان به سبک کاملا تدافعی رئال‌مادرید خرده گرفتند و صعود را حق منچسترسیتی می‌دانستند اما در فوتبال، هر تیمی که بتواند در خط دفاع بی‌نقص بازی کند، پیروز میدان می‌شود‌‌.

در این میان به نظر می‌رسد بیش از هر چیز باید به تبحر کارلو آنچلوتی پرداخت که مرد روزهای سخت است و درست زمانی که همگان در انتظار شکست او و ‌خواباندن مچش هستند، آنها را با نمایش چند دقیقه‌ای تیمش متحیر می‌کند. او‌ کارش را بلد است و همچنان می‌توان به توانایی‌، تصمیمات و تفکر او ایمان داشت که می‌تواند در چند لحظه همه چیز را آنطور که می‌خواهد، تغییر دهد. او‌ آنچلوتی است؛ سرمربی‌ای بی‌حاشیه که برخلاف بسیاری از مربیان دیگر جنب و‌ جوش زیادی کنار زمین ندارد و حتی زمانی که تیمش به گل می‌رسد بیش از آنکه بخواهد حرکات عجیبی از خود بروز دهد، آرام به تماشای خوشحالی تیمش می‌نشیند و در همان لحظه به ادامه بازی و روند کاری تیمش فکر می‌کند. آنچلوتی توانست سال ۲۰۱۴ رئال‌مادرید را پس از ۱۲ سال به قهرمانی دوباره در لیگ قهرمانان اروپا برساند و سال ۲۰۲۲ هم دومین قهرمانی خود با این تیم را جشن گرفت. مرد ایتالیایی رئال را به ۵ نیمه‌‌نهایی لیگ قهرمانان رسانده است.