عبدالله دارابی: استقلال آمده بود تا در همان ابتدای بازی به گل برسد و محمد ربیعی با علم به این موضوع، ضدحملات سریع را اساس کار تیمش قرار داده بود و شاگردانش نیز خیلی زود با استفاده از این تاکتیک، دروازه میزبان را گشودند؛ مجید علیاری، مهاجم سرعتی و بلندقامت ذوب‌آهن با استارتی که زد و حدود ۶۰ متر را طی کرد، مدافعان استقلال را پشت سر گذاشت و دروازه حسینی را دقیقه ۶ بازی گشود. ذوبی‌ها حتی می‌توانستند دقیقه ۲۶ کار استقلال را یکسره کنند اما اسلامی که چندین بازیکن حریف را پشت سر گذاشته بود و می‌توانست با یک پاس هم‌تیمی خود را در موقعیت گل قرار دهد، خودخواهانه اقدام به شوتزنی کرد که ضربه‌اش از بالای دروازه حسینی راهی اوت شد. استقلالی‌ها که توقع این غافلگیری را نداشتند، در نیمه اول نتوانستند به خواسته خود برسند. آنها توپ را تا پشت ۱۸ قدم میهمان بخوبی می‌آوردند ولی در ارسال پاس آخر یا زدن ضربه نهایی بی‌دقت و بعضا عجول بودند، گویا دریافت گل زودهنگام آبی‌پوشان را دچار استرس و دستپاچگی کرده بود. آنها در این نیمه در تصمیم‌گیری‌های‌شان، چندان دید صحیح و درک بایسته‌ای از شرایط بازی نداشتند که می‌شد آن را در اشتباهات متعدد فردی، ارسال بد پاس‌های آخر و  ضربات آخرشان رویت کرد، مضاف بر آن تکروی‌های مهرداد محمدی و میل به افزایش گل‌های خود که او را کمتر در خدمت تیم نشان می‌داد مانع رسیدن میزبان به گل می‌شد. شاگردان نکونام در نیمه دوم با جان تازه‌ای به زمین آمدند اما باز هم در پاس‌ها یا ضربات آخر دقت لازم را نداشتند، لذا توپ‌های‌شان راهی به دروازه حریف نداشت تا اینکه دقیقه ۶۴ روی سانتر جلالی، سایش سر مرادمند و کنترل و ضربه زیرطاقی ماشاریپوف آنها قفل دروازه حریف ساعی خود را باز کردند. استقلال که برای زدن گل برتری جلو کشیده بود و بی‌محابا حمله می‌کرد، چندین بار اسیر ضدحملات سرعتی توأم با حرکات ترکیبی روی زمین سفیدپوشان اصفهانی شد؛ ضدحملاتی که نفس هواداران میزبان را در سینه حبس کرده بود ولی واقعا شانس آورد که گل دوم را از شاگردان ربیعی دریافت نکرد. حملات پی‌درپی و بی‌محابای شاگردان نکونام در نیمه دوم بالاخره جواب داد و دقیقه 95 شوت سرضرب و دیدنی بلانکو به طاق دروازه ذوب‌آهن نشست تا استقلال در دقایق پایانی موفق به بازپس‌گیری صدر جدول از پرسپولیس شود. تیم محمد ربیعی اگرچه بازی را واگذار کرد ولی اصلا شمایل یک تیم بازنده را نداشت و چه‌بسا می‌توانست با ۳ امتیاز هم تهران را ترک کند. ذوبی‌ها بخوبی آبی‌پوشان را در ۱۸ قدم خود و بویژه روی توپ‌های بلند کنترل کرده بودند و باید گفت آنها بیشتر اسیر توانایی‌های فردی ۲ گلزن خارجی استقلال شدند. آنها چنان در ضدحملات سریع و با برنامه بودند که بارها خط دفاع میزبان را تحت فشار جدی بویژه در لحظات پایانی قرار دادند و همین به افت بدنی شاگردان نکونام نیز منجر شد به نحوی که آنها  چندین بار در کورس با مهاجمان حریف مجبور به خطا برای مهار آنان شدند و برای بازی بعدی چشمی و حردانی را به دلیل ۴ اخطاره شدن از دست دادند و چند بازیکن نیز ۳ اخطاره شدند که با توجه به کمبود نفرات می‌تواند در بازی‌های باقیمانده معضلی جدی برای صدرنشین لیگ شود. علاوه بر این نکونام باید به بازیکنانش متذکر شود که حداقل روی صحنه‌های داوری که محرز است نظیر گلی که به‌درستی مردود اعلام شد و هند بازیکن استقلال از دور هم مشخص بود از اعتراض بیجا و بی‌مورد پرهیز کنند. نکته‌ای که نباید از آن گذشت راه افتادن جناح چپ استقلال با همکاری جلالی و ماشاریپوف است که از منظر «کارایی در حمله» بر جناح راست این تیم چربش پیدا کرده است و اگر جلالی در ارسال‌هایش همواره ۲ اصل «دید باز و دقت» را مدنظر قرار دهد، می‌تواند در گل‌سازی توفیق بیشتری داشته باشد.