مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز جمعه در اقدامی تاریخی و معنادار، با 143 رای موافق، 9 رای مخالف و 25 رای ممتنع، به پیش‌نویس طرح عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل رای مثبت داد؛ رویدادی که با بازتاب‌های بین‌المللی گسترده‌ای روبه‌رو شده و البته بسیاری از ناظران و تحلیلگران حوزه سیاست بین‌الملل نیز این رای قاطع را حامل پالس‌ها و معانی قابل توجهی ارزیابی می‌کنند. به گزارش «وطن امروز»، برخی تحلیلگران نظیر «جفری ساکس» و «سیبل فرس» در مقاله‌ای برای وب‌سایت خبرگزاری الجزیره تاکید کرده‌اند «لحظه سرنوشت‌سازی که چندین دهه ملت فلسطین انتظار آن را می‌کشیدند، در جریان رای تاریخی اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عضویت کامل فلسطین در سازمان مذکور، فرا رسید»؛ رویدادی که می‌تواند سرمنشأ تغییر و تحولات و رویدادهای تازه‌ای باشد.  در همین ارتباط «ماجد عبدالفتاح» رئیس هیات اتحادیه عرب در سازمان ملل در گفت‌وگویی مطبوعاتی اظهار کرد: گروه کشورهای عربی در نیویورک از آوریل برای حمایت از قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل درباره عضویت کامل کشور فلسطین آماده شده بود. این گروه پس از وتوی پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده در ماه گذشته میلادی از سوی آمریکا، در این رابطه همکاری‌هایی را با اتحادیه عرب آغاز کرد. عبدالفتاح درباره فوایدی که فلسطین از تصویب این قطعنامه می‌برد، گفت: این مساله ۳ هدف اصلی را محقق می‌کند؛ هدف اول اعتراف به پایبندی فلسطین به شروط عضویت است و اینکه این کشور باید با تایید کشورهایی که به این قطعنامه رای مثبت دادند، به سازمان ملل ملحق شود، هدف دوم درخواست از شورای امنیت برای بازنگری در این موضوع با رویکردی مثبت است و سومین هدف نیز امتیازات بیشتری است که فلسطین علاوه بر امتیازات به دست آورده در سال ۲۰۱۲ با عضویت ناظر، به دست خواهد آورد. رئیس هیات اتحادیه عرب در سازمان ملل در ادامه گفت: فلسطین همراه با کشورهای ناظر نشست نخواهد داشت، بلکه در سالن اصلی نشست برگزار می‌کند و نامش در لیست کشورها به ترتیب حروف الفبا قرار داده خواهد شد و علاوه بر این حق ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌هایی از طرف خود یا به نمایندگی از گروه‌های سیاسی یا منطقه‌ای را به دست خواهد ‌آورد، همچنین فلسطین حق شرکت در مذاکرات مربوط به پیش‌نویس قطعنامه‌ها و اتخاذ موضع‌گیری‌های اعتراضی را به دست خواهد آورد اما بدون موافقت شورای امنیت با قطعنامه ویژه عضویتش، حق رای دادن یا کاندیدا شدن برای سیستم‌های نظارتی سازمان ملل را نخواهد داشت. از سویی حماس این قطعنامه را اذعان به ضرورت دستیابی ملت فلسطین به حقوق مشروع خود در برابر اراده آمریکا برای حمایت از نسل‌کشی علیه مردم غزه دانست و از کشورهای آزاده جهان خواست تلاش‌های خود را تشدید و به هر وسیله‌ای از ملت فلسطین حمایت کنند. این جنبش از شورای امنیت خواست مسؤولیت خود را بر عهده بگیرد و تصمیمی برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین به عنوان عضو کامل سازمان ملل اتخاذ کند. این در حالی است که وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اعلام کرد مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه به رسمیت شناختن کشور فلسطین، به جنبش حماس جایزه داد. بر اساس بیانیه‌ای که دفتر «اسرائیل کاتس» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی روز جمعه منتشر کرد، کاتس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل برای اصلاح وضعیت فلسطینیان در این سازمان را «جایزه‌ای برای حماس» توصیف کرد. اما آنچه در قالب اقدام مجمع عمومی سازمان ملل متحد با محوریت فلسطین رخ داد، جنبه‌ها و دستاوردهای متفاوتی داشت که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

1- مواجهه محور عبری - غربی با یک واقعیت سخت

رژیم اشغالگر قدس و دولت‌های غربی متحد آن سال‌هاست با استفاده از ظرفیت‌ قدرت نرم و تبلیغات و رسانه سعی داشته‌اند روایت‌های مطلوب خود را در قالب مساله فلسطین به افکار عمومی بین‌المللی منتقل‌ و از این رهگذر، برای اقدامات و سیاست‌های خود ایجاد مشروعیت کنند. در این چارچوب، جدا از دهه‌ها اقدامات رسانه‌ای و تبلیغاتی، شاهد هزینه شدن میلیاردها دلار پول نیز بوده‌ایم. با این حال، تمام این مسائل نتوانسته است مانع اثبات حقانیت ملت فلسطین نزد افکار عمومی بین‌المللی و سازمان‌های مهم جهانی نظیر سازمان ملل متحد شود. در حقیقت، ملت فلسطین با کمترین حمایت‌ها، صرفا با تکیه بر این مساله که به حق و حقانیت تکیه دارد، هژمونی تبلیغاتی - رسانه‌ای و مالی غرب و صهیونیست‌ها را به شکست کشاند.

2- انزوای سهمگین رژیم اشغالگر قدس

وقتی به فهرست کشورهای مخالف با گزاره اعطای عضویت کامل به فلسطین در جریان رای‌گیری اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد نگاه می‌کنیم، واقعیت‌های جالبی آشکار و عیان می‌شود. در این چارچوب، اگر رژیم اشغالگر قدس و آمریکا را فاکتور بگیریم، با نام کشورهای مجارستان، چک، آرژانتین و جالب‌تر از همه کشورهای ذره‌ای و ناشناخته‌ای نظیر پالائو، پاپوآ گینه‌نو، میکرونزی و نائورو مواجه می‌شویم. 

در این چارچوب، رژیم اشغالگر قدس و دولت آمریکا به چنان ضعفی دچار شده‌اند که راهی جز به میدان آوردن دولت‌های ذره‌ای و وابسته در راستای منافع خود ندیده‌اند؛ معادله‌ای که نشان می‌دهد حتی در اردوگاه مخالفان پیش‌نویس طرح اخیر ارائه شده به مجمع عمومی سازمان ملل متحد با محوریت عضویت کامل فلسطین در این نهاد بین‌المللی نیز سستی موقعیت و جایگاه صهیونیست‌ها و متحد نزدیک‌شان یعنی دولت آمریکا به وضوح قابل مشاهده است؛ مساله‌ای که از انزوای جدی و قابل توجه آنها حکایت دارد. 

3-تقویت بیش از پیش مشروعیت گفتمان مقاومت فلسطین

رای‌گیری تاریخی اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نوع خود یک رفراندوم قابل توجه نیز در رابطه با صهیونیست‌ها و ملت فلسطین ارزیابی می‌شود. در قالب این رفراندوم، دولت‌های مختلف جهان به نمایندگی از ملت‌های خود، به صراحت هر چه تمام‌تر، گفتمان اشغالگری، جنایت، نسل‌کشی و آپارتاید صهیونیست‌ها را محکوم کرده و مردود دانستند و در نقطه مقابل، از گفتمان مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین نهایت حمایت را به عمل آوردند. رژیم اشغالگر قدس و متحدان غربی آن سال‌هاست به هر شیوه ممکن سعی دارند از مقاومت ملت فلسطین در برابر خود مشروعیت‌زدایی کرده و آن را یک موضوع تروریستی به افکار عمومی جهان معرفی کنند. با این حال، رای اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد با محوریت فلسطین نشان داد جهان بخوبی تروریست‌های واقعی را شناسایی کرده است؛ موضوعی که در بحبوحه تداوم جنگ غزه و حملات صهیونیست‌ها به شهر رفح، حامل ابعاد و پیام‌های قابل تاملی است. 

4- بن‌بست گفتمانی صهیونیست‌ها

تنها اندکی پس از رای تاریخی اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره مساله فلسطین شاهد بودیم مقام‌های ارشد اسرائیلی علیه آن موضع‌گیری کردند و مثلا وزیر خارجه این رژیم این رای را شرم‌آور خواند. جالب‌تر اینکه «گیلعاد آردان» نماینده صهیونیست‌ها در سازمان ملل متحد اقدام به انداختن منشور ملل متحد در یک دستگاه خردکن کاغذ کرد و با گرفتن این ژست سعی داشت این مساله را به جهانیان بگوید که رای اخیر آنها درباره عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل متحد، در حقیقت نابود کردن منشور ملل متحد بوده است. با این همه، واقعیت این است که رژیم صهیونیستی به عنوان یک موجودیت نامشروع، اشغالگر و غیرقانونی، اساسا در جایگاه انجام چنین اقداماتی نیست. فراموش نکنیم برای خلافکاران نیز مجریان قانون به مثابه دشمن شناخته می‌شوند. آردان نماینده رژیمی است که بیشترین قطعنامه‌های حقوق بشری شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد علیه آن صادر شده است و البته نسل‌کشی کنونی این رژیم در نوار غزه نیز پیش چشم جهانیان قرار دارد. از هر منظر که به موجودیت رژیمی که اردان نمایندگی آن را در سازمان ملل متحد برعهده دارد بنگریم، چیزی جز جنایت و فساد مشاهده نمی‌کنیم. از این رو، رژیم اشغالگر قدس در یک بن‌بست گفتمانی قابل توجه گرفتار شده که خود این رژیم و رویه‌هایش، ضامن نابودی آن هستند. 

5- تکیه صهیونیست‌ها بر باد!

در نهایت باید گفت نکته قابل تامل در جریان رای‌گیری اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد این است که طیف قابل توجهی از قدرت‌های غربی حاضر نشده‌اند به حمایت صریح از صهیونیست‌ها بپردازند. به بیان ساده‌تر، حمایت از رژیم اشغالگر قدس به قدری به یک وصله ناجور در عرصه بین‌المللی تبدیل شده و برای حامیان این رژیم هزینه‌زاست که حتی دوستان این رژیم در جهان غرب نیز حاضر نیستند در قالب یک قطعنامه مهم نظیر آنچه اخیرا در سازمان ملل متحد مشاهده کردیم، در کنار صهیونیست‌ها بایستند؛ معادله‌ای که نشان می‌دهد تا چه اندازه رژیم صهیونیستی تکیه بر باد دارد و به قول معروف، اسرائیل از خانه عنکبوت هم سست‌تر است. 

***