کد خبر: 283590تاریخ: 1403/2/26 00:00
76 سال پس از «یوم‌النکبه» فلسطین موضوع اول جهان شده است
بومرنگ نکبت
* تظاهرات عرب‌های ساکن سرزمین‌های ۱۹۴۸ در حمایت از تشکیل کشور فلسطین
گروه بین‌الملل: کمتر جایی در دنیا پیدا می‌شود که «کلید» نماد وطن باشد اما این ابزار برای فلسطینی‌ها نماد خانه و کاشانه آنهاست که از سال 1948 میلادی تاکنون اشغال شده و تنها راه را هم مقاومت یافته‌اند. همه چیز به روزی موسوم به اشغال بازمی‌گردد که به دلیل کارهای جنایتکارانه و نکبتی اسرائیلی‌ها به روز نکبت یعنی روز اشغال فلسطین و ایجاد یک دولت مصنوعی به نام اسرائیل بدل شده است.
واژه «نکبت»، یادآور ۲ خاطره بسیار بد در حافظه فلسطینی‌ها و افکار عمومی است: نخست تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ و دوم اخراج بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از وطن خود در آن مقطع زمانی. روز نکبت نه‌تنها نماد فاجعه‌ای است که در آن سال بر سر سرزمین فلسطین آمد، بلکه نمایانگر سختی‌ها و معضلاتی است که طی 8 دهه گذشته به این ملت تحمیل شده است. همچنین اکثر مردم غزه آوارگان یا نوادگان آوارگانی هستند که در طول جنگ ۱۹۴۸ در پی ایجاد رژیم نامشروع صهیونیستی از خانه‌های خود کوچ اجباری کردند و آواره شدند؛ رویدادی که برای فلسطینیان به عنوان «روز نکبت» شناخته می‌شود.
در واقع «یوم النکبه» روایت یک تراژدی انسانی است که تخریب بخش اعظمی از بنیان‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حقوقی فلسطینی‌ها را درپی داشت تا راه برای اعلام موجودیت یک رژیم نامشروع گشوده شود. تخریب بیش از ۶۷۵ شهر و روستا، اشغال مناطق فلسطینی‌‌نشین و تبدیل آنها به شهرک‌های صهیونیستی، اخراج فلسطینی‌ها، نابودی میراث و آثار هویت ملی فلسطین و جایگزینی نام‌های عربی مکان‌ها با نام‌های عبری از جمله اقدامات رژیم اشغالگر از سال ۱۹۴۸ تاکنون بوده است.
جهان در حالی هفتادوششمین سالروز نکبت را می‌بیند که اشغالگران به تجاوزات خود به فلسطینی‌ها در میان محکومیت‌ها و مطالبات بین‌المللی برای پایان دادن به این اشغالگری ادامه می‌دهند و طی ۷ ماه گذشته، هزاران فلسطینی در خونین‌ترین کشتارهای تاریخ بشریت به شهادت رسیده‌اند.
طبق گزارش خبرگزاری رویترز، کلید خانه‌هایی که سال ۱۹۴۸ اشغال شدند، به نسل‌های بعد برخی آوارگان فلسطینی تحویل شده است؛ نمادی از آنچه آنها حق بازگشت خود به خانه و کاشانه‌شان می‌دانند. اکنون با آغاز درگیری‌ها میان رژیم صهیونیستی و جنبش حماس در ماه اکتبر، مجددا کلید خانه‌هایی که در پی حملات تل‌آویو ویران شده‌اند، معنایی نمادین پیدا کرده است.
«حاتم الفرانی» آواره فلسطینی که به همراه خانواده‌اش در چادری در رفح واقع در جنوب غزه پناه گرفته است، گفت: «تاریخ در حال تکرار است. پدربزرگم به امید بازگشت به منزل، کلید را گرفت و اکنون من به امید بازگشت به آپارتمانم و سکونت در آن به همان شکلی که بوده، کلید را گرفتم».
در عوض، طی آتش‌بس یک هفته‌ای ماه نوامبر، الفرانی تصاویری دریافت کرد که نشان می‌داد منزلش در اردوگاه آوارگان جبالیا در شمال غزه، ویران شده است.
«محمد المجدلاوی» از آوارگان اردوگاه الشطی در شمال غزه نیز داستان و روایت پدربزرگش را بازگو می‌کند که کلیدی قدیمی را به او نشان داده بود و تجربیات مشابهی را در سال ۱۹۴۸ پشت سر گذاشته بود. وی گفت: «من با اسرائیل چه کردم که خانه‌ام را ویران کرد؟ بچه‌های دنیا خوب زندگی می‌کنند در حالی که بچه‌های ما در سرما به سر می‌برند و از سرما و گرسنگی بیمار می‌شوند و می‌میرند». علاوه بر نوار غزه، در کرانه باختری نیز کلید‌هایی را در اندازه‌های بزرگ می‌توان دید که نه تنها قدمت آنها به سال ۱۹۴۸ بازمی‌گردد، بلکه بخشی از نماد آوارگی که معنی آن برای همه قابل لمس است، تلقی می‌شوند. «محمد سعید» رئیس دفتر رسانه‌ای کمیته مدیریت اردوگاه آوارگان قلندیا - بین قدس و رام‌الله- گفت: «کلید نشان‌دهنده حق بازگشت است. کلید یک جسم فلزی است که می‌توان آن را در هر جایی ساخت اما نگه داشتن این کلید بدین معناست که شما رویایی دارید که باید آن را برآورده کنید».
در همین راستا، اداره مرکزی آمار فلسطین اعلام کرد تعداد فلسطینی‌ها در فلسطین و خارج از آن، از زمان نکبت ۱۹۴۸ حدود ۱۰ برابر شده است.
این اداره در بیانیه‌ای اعلام کرد: با وجود آواره شدن حدود یک میلیون فلسطینی در سال ۱۹۴۸ و بیش از ۲۰۰ هزار فلسطینی پس از جنگ ژوئن ۱۹۶۷، تعداد کل فلسطینی‌ها در جهان در پایان سال ۲۰۲۳ به 14.63 میلیون نفر رسید.
طبق این آمار، از این تعداد 5.55 میلیون نفر در داخل فلسطین و 1.75 میلیون فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ ساکن هستند و تعداد فلسطینی‌های مقیم در کشورهای عربی هم 6.56 میلیون ثبت شده و حدود ۷۷۲ هزار فلسطینی نیز در کشورهای دیگر دنیا به سر می‌برند.
در ادامه بیانیه اداره آمار فلسطین آمده است: «بنابراین تعداد فلسطینی‌ها در فلسطین به 7.3 میلیون نفر رسیده و این در حالی است که تعداد یهودیان تا پایان سال ۲۰۲۳ حدود 7.2 میلیون تخمین زده شده و این بدان معناست که تعداد فلسطینی‌ها از تعداد یهودیان در فلسطین بیشتر است.
در این بیانیه درباره تعداد شهدای فلسطین طی درگیری‌های ۷۶ ساله با رژیم صهیونیستی نیز آمده است: بیش از ۱۳۴ هزار نفر از زمان نکبت در ۱۹۴۸ تاکنون در دفاع از حق و حقوق ملت فلسطین به دست صهیونیست‌ها به شهادت رسیده‌اند.
طبق این گزارش، تعداد شهدا از ابتدای انتفاضه الاقصی در سال ۲۰۰۰ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۴ حدود ۴۶ هزار و ۵۰۰ شهید بوده است و در جریان تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا هفتم مه ۲۰۲۴ نیز بیش از ۳۵ هزار فلسطینی به شهادت رسیده‌اند. سازمان آمار فلسطین در ادامه گزارش داد در میان قربانیان جنگ غزه بیش از ۱۴ هزار و ۸۷۳ کودک، ۹ هزار و ۸۰۱ زن و ۱۴۱ روزنامه‌نگار و خبرنگار حضور دارند و بیش از ۷۰۰۰ شهروند نیز مفقودند نیز که بیشتر آنها زن و کودک هستند. طبق این آمار، از آغاز تجاوزات رژیم اشغالگر به غزه تاکنون ۴۹۲ فلسطینی نیز در مناطق مختلف کرانه باختری به شهادت رسیده‌اند. با وجود تمام این اتفاقات ناگوار برای ملت فلسطین اما تحولات اخیر در غزه و کرانه باختری به نحوی اتفاق افتاده است که بیش از پیش مساله فلسطین را در مرکز توجهات جهانی و بین‌المللی قرار داده و به موازات آن شرایط را برای رژیم صهیونیستی بیش از پیش بحرانی کرده است.
رژیم صهیونیستی امروز با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند؛ از یک سو با اختلافات شدید داخلی مواجه است و از سوی دیگر دست آن برای جهانیان رو شده و همین مساله منجر به شکل‌گیری موج اعتراضات علیه جنایات آن در سراسر جهان و حتی در کشور هم‌پیمان و حامی اصلی آن یعنی آمریکا شده است.
در نتیجه آنچه پس از ۷۶ سال نکبت، امور را برای رژیم صهیونیستی پیچیده‌تر می‌کند این است که این رژیم در باتلاقی از شکاف و اختلافات بی‌سابقه از یک جهت میان اپوزیسیون و دولت و از جهت دیگر میان خود اعضای ائتلاف کابینه فرورفته است؛ بحرانی که فروپاشی اتحاد و توان بازدارندگی آن در مقابل مقاومت را به همراه داشته است.
هزاران فلسطینی ساکن اراضی اشغالی ۱۹۴۸ به مناسبت هفتادوششمین سالروز نکبت (یوم‌النکبه) در «راهپیمایی بازگشت» در روستاهای «هوشه» و «الکسایر» در شمال اراضی اشغالی شرکت کردند. انجمن دفاع از مهاجران فلسطینی در اراضی ۱۹۴۸ اعلام کرد: در این روز می‌گوییم روز تاسیس آنها، روز نکبت ما است. این روزی است که ما برای گرفتن حق خود برای بازگشت به روستاها و اراضی‌مان که سال ۱۹۴۸ با اجبار از آنجا بیرون شدیم، تلاش می‌کنیم. هیچ جایگزینی برای حق قانونی و انسانی ما برای بازگشت وجود ندارد.
همچنین یک نشریه آمریکایی در مطلبی نسبت به رقم خوردن یک «روز نکبت» دیگر بر اثر سیاست‌های کنونی رژیم صهیونیستی در نوار غزه هشدار داد و خواستار آن شد که جامعه بین‌الملل برای جلوگیری از این اتفاق مداخله کند.
نشریه آمریکایی فارن پالسی با اشاره به اینکه شواهد و قرائن حاکی از برنامه رژیم صهیونیستی برای کوچاندن اجباری مردم از نوار غزه و رقم زدن یک روز نکبت دیگر (روز آوارگی دسته‌جمعی فلسطینی‌ها از سرزمین‌شان به دلیل اعلام تشکیل رژیم صهیونیستی) در این باریکه است، هشدار داد زمان برای جلوگیری از اینکه صهیونیست‌ها مردم غزه را به آوارگانی دائمی تبدیل کنند رو به پایان است.
***
تایمز: حماس شکست‌ناپذیر است
روزنامه انگلیسی تایمز در گزارشی نوشت: «اگر چه ارتش اسرائیل از نظر تعداد نیرو، نحوه آموزش و تجهیزات برتر است اما نیروهای حماس، پست‌های دیده‌بانی نظامی، پایگاه‌ها و حتی مقرهای منطقه‌ای اسرائیل را با سرعت بالا تحت تاثیر قرار داده‌اند». این روزنامه انگلیسی در ادامه تاکید کرد: «در هفته‌ها و ماه‌های اول جنگ، افراد کمی انتظار داشتند گردان‌های عزالدین القسام، شاخه نظامی حماس از حمله اجتناب‌ناپذیر اسرائیل جان سالم به در ببرد اما اکنون مشاهده می‌شود اسرائیل قادر به حذف حماس که با سرعت بالایی پیشروی می‌کند، نیست. برای مثال، کانال تلگرامی این گردان هر روز گزارش‌هایی را از نبرد و حملات علیه نیروهای اسرائیلی منتشر می‌کند و پیروزی‌های آنها در سرتاسر جهان میلیون‌ها بار با استفاده از برچسب‌هایی در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود». رژیم صهیونیستی در جریان حملات بی‌امانش علیه نوار غزه، بارها علنا گفته است یکی از اهداف مهمش «یحیی سنوار» رهبر جنبش حماس در غزه است اما روزنامه انگلیسی تایمز به این مساله اشاره می‌کند که هر قدر رژیم صهیونیستی افراد و رهبران جنبش حماس را هدف قرار دهد، رهبران و فرماندهان قدرتمند دیگری طبیعتا ظاهر می‌شوند.
مقامات صهیونیست که بارها در تلاش‌های خود برای هدف‌گیری رهبران حماس از جمله سنوار ناکام مانده‌اند، عمیقا از این شکست سرخورده هستند و با هر ترفندی به دنبال تله‌سازی برای آنها هستند. «یوآو گالانت» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از مردم غزه خواسته سنوار را تحویل دهند و در عین حال تهدید کرده است: «ما او را ترور خواهیم کرد و اگر شما پیش‌قدم شوید و او را تحویل دهید، این جنگ کوتاه‌تر خواهد شد».