گروه فرهنگ و هنر: آیین افتتاحیه نخستین دوره رویداد سینمایی «اقوام ایرانی» سهشنبه ۲۵ اردیبهشتماه در محل بنیاد ایرانشناسی در تهران برگزار شد. سونیا پوریامین، مجری تلویزیون اجرای این برنامه را بر عهده داشت. او ضمن خوشامدگویی به حضار، روز بزرگداشت فردوسی، شاعر بزرگ ایران را گرامی داشت.
محمدحسین رجبیدوانی، رئیس بنیاد ایرانشناسی و رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم اقوام ایرانی در ابتدای این مراسم طی سخنانی گفت: «بنیاد ایرانشناسی مفتخر است در دهه کرامت و در آستانه سالروز ولادت خجسته ولینعمت ما ایرانیان، حضرت امام رضا(ع)، این جشنواره را برپا میکند که افتتاحیه آن در روز پاسداشت زبان و ادبیات فارسی و فردوسی بزرگ و اختتامیه روز ۳۰ اردیبهشت، روز ملی ایرانشناسی است». او گفت: «بنیاد ایرانشناسی به عنوان مرکز و محوری برای معرفی و شناساندن هر چه بهتر ویژگیها و عظمت و افتخارات و همه خوبیها و زیباییهای ایران و ایرانزمین در سطح ملی و بینالمللی اقدام میکند تا این جشنواره در راستای وحدت ملی و انسجام اقوام بزرگ و کهن ایرانی برپا شود».
رئیس بنیاد ایرانشناسی همچنین اظهار کرد: «امیدواریم جشنواره ملی اقوام ایرانی آغازی باشد برای هنرمندان بویژه جوانان که بتوانند با به نمایش گذاشتن عظمتهای ایرانزمین و زیباییها و افتخارات بزرگ ادوار تاریخ ایران، نقش بزرگ اقوام عظیم ایرانی در این عظمتها را به نمایش بگذارند و به عرصه علم و دانش مملکت خدمت بزرگی کنند و مشوق و مؤیدی باشند برای وحدت ملی و هویت بزرگ ایرانی - اسلامی ما».
رجبیدوانی با اشاره به اینکه ایران با افتخار، دارای قدیمترین و عظیمترین تمدن بشری است که در جغرافیای سیاسی فعلی کشور ما این عظمت، تنها نمیگنجد، گفت: «جغرافیای تمدنی ایران بس عظیم است، از شرق با چین آغاز میشود و تا مدیترانه ادامه دارد؛ از شمال تا سیبری و از جنوب تا شبهقاره هند و یمن این گستره وسیع ادامه مییابد. امیدواریم این جشنواره برای سالهای آینده در سطح بینالمللی برگزار شود و هر جا که نشان از تمدن کهن ایرانی وجود دارد، دیده شود».
او در پایان بیان کرد: «با افتخار مشاهده کردم در برخی مناطق، مردم کشورهای دیگر به سابقه ایرانی بودن خود با عظمت نگاه و به آن افتخار میکنند. چه زیبا خواهد بود که آثار و تمدن ایران را در کشورهای دیگر به نمایش درآوریم. امیدوارم جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی آغازی برای به تصویر کشیدن این عظمتها نهتنها در ایران، بلکه سراسر جهان باشد».
در ادامه مراسم با پخش یک کلیپ، اعضای هیات انتخاب و هیات داوران جشنواره معرفی شدند و سپس نوبت به پاسداشت زندهیاد خسرو سینایی، کارگردان و فیلمنامهنویس فقید سینمای ایران رسید که با نگاهی ناب به فرهنگ و جامعه ایران، لذت اثر سینمایی را به عنوان فردی خلاق برای هنردوستان به تصویر میکشید. این نکوداشت با پخش کلیپی از خسرو سینایی از کودکی تا سالهای پایانی عمر همراه شد. در ادامه حبیب احمدزاده، رماننویس، مستندساز و محقق که سابقه همکاری با زندهیاد سینایی را دارد روی سن رفت و در سخنانی بیان کرد: «ما از ۲ نسل متفاوت بودیم. من نسلی هستم که از ۱۵ سالگی تا ۲۳ سالگی در جنگ بود و پس از آن با خیلی از دوستانی که هنرمند و سینماگر بودند آشنا شدم و کار کردم. یکی از کارهایی که انجام دادم پژوهش درباره صادق هدایت بود. خسرو سینایی را کنار رود اروند دیدم و با او در این باره همکلام شدم». او ادامه داد: «فروردین سال ۱۳۸۰ متن تحقیق خود را به او دادم و آقای سینایی از من پرسید چرا درباره هدایت تحقیق کردم. من گفتم هدایت برای ما سد است، درصورتیکه باید پل باشد و بتوانیم او را تجزیه و تحلیل کنیم. این شروع آشنایی ما ۲ نفر شد. ما ملت جواب هستیم، چرا که از سوال کردن میترسیم. نخستین دلیل این است که تنبل هستیم و جوابهای از پیش آماده داریم. دلیل رفاقت من با سینایی با ۲۵ سال تفاوت سن این بود که هر 2 کنجکاو بودیم. همراه با گیزلا وارگا سینایی، همسر و سمیرا، دختر آقای سینایی به مناطق محروم میرفتیم که برای کودکان تدریس نقاشی میکردند. ما یک جشنواره شاد دانشآموزی برگزار میکردیم که سخنران نداشت. بهترین چیزی که باید از سینایی آموخت اعتماد بدون جبههگیری بود که به من بچهسال داشت».
احمدزاده گفت: «در این تعامل ۲ طرف به هم یاد دادیم، من از او گذشت و تأمل آموختم و از همه مهمتر اینکه کودک درونم را حفظ کنم و نگذارم دیگران آن را پیر کنند».
در ادامه مراسم هدیهای از سوی بنیاد ایرانشناسی و موسسه فرهنگی هنری فصل هنر به حبیب احمدزاده که از طرف خانواده مرحوم سینایی روی سن حضور یافته بود، اهدا شد.
جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی در بخشهای رقابتی شامل فیلمهای بلند سینمایی، فیلمهای کوتاه داستانی، انیمیشن، مستند، نماهنگ و فیلمنامه منطبق با موضوع جشنواره برگزار میشود که گستره زیستبوم، آیینهای فرهنگی و مذهبی، سبک زندگی، آداب و رسوم و سنن اقوام ایرانی، تاریخ اقوام، میراث فرهنگی ملموس و ناملموس و ظرفیتهای گردشگری را در برمیگیرد.