علیرضا محمدی: در شیکاگو پیش از ورود جمعی از مردم به تظاهرات خیابانی علیه نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، مردی در میان جمعی از حضار به آنها چگونگی تلفظ صحیح «مرگ بر اسرائیل» به زبان فارسی را آموزش می‌دهد. نظیر چنین صحنه‌ای این روزها در اقصی نقاط جهان به تعدد مشاهده می‌شود. گویی زبان فارسی به رمزی جهانی برای ابراز مخالفت با جنایات صهیونیست‌ها تبدیل شده است؛ رویدادی که پس از عملیات «وعده صادق» بیش از پیش شاهد آن هستیم. 

ریشه‌های این رویداد را باید در سال‌های قبل جست‌وجو کرد؛ اوایل دهه 40 شمسی که نهضت اسلامی حضرت امام خمینی(ره) در انتقاد از ارتباط شاه با اسرائیل در کنار مسائل دیگر آغاز شد. سپس عصر روز 13 خرداد 1342که  مصادف با روز عاشورا بود، امام خمینی(ره) یکی از توفانی‌ترین سخنرانی‌های‌شان علیه اسرائیل را در مدرسه فیضیه قم ایراد کردند: «اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت دانشمند باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت قرآن باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت علمای دین باشند؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت احکام اسلام باشد. اسرائیل به دست عمال سیاه خود، مدرسه را کوبید. ما را می‌کوبند، شما ملت را می‌کوبند... دولت ما به تبعیت اسرائیل به ما اهانت می‌کند».

در این سخنرانی تاریخی نه چندان طولانی که مقدمه‌ای بر قیام 15 خرداد شد، حضرت امام 18 بار نام اسرائیل را می‌برند و به شدیدترین لحن و جملات به آن حمله می‌کنند. 15 سال بعد نهضت اسلامی در 22 بهمن سال 57 به پیروزی رسید و سپس نخستین میهمان خارجی‌ای که به ایران آمد، یاسر عرفات رهبر جنبش فتح فلسطین بود. 

* ضامن پیروزی

۲۸ بهمن سال ۱۳۵۷ دقیقا 6 روز پس از پیروزی انقلاب،‌ یاسر عرفات به ایران سفر کرد. او پس از ورود به تهران، در فرودگاه مهرآباد گفت: ایران و امام خمینی(ره) نشان دادند امت ما (مسلمانان) هیچ‌گاه سر فرود نخواهد آورد. ایرانیان، حصاری را که بر اطراف برادران فلسطینی بود شکستند و این انقلاب بزرگ شما ضامن پیروزی ماست.

وقایع آتی نشان داد ایران تنها کشوری است که پتانسیل لازم برای رویارویی با غده سرطانی اسرائیل را دارد و می‌تواند «ضامن پیروزی» ملت‌های مسلمان بر صهیونیست‌ها باشد. نهضت اسلامی که در مخالفت با اسرائیل شروع شد، بلافاصله پس از پیروزی، بساط ساختمان 3 طبقه نمایندگی سیاسی اسرائیل در بلوار کاخ (خیابان فلسطین فعلی) تهران را جمع کرد و سپس قدم‌های بعدی در مساله فلسطین یکی پس از دیگری برداشته شد. اعلام روز جهانی قدس در 16 مرداد 1358 (13 رمضان) از سوی امام خمینی، تنها چند ماه پس از پیروزی انقلاب صورت گرفت که قدمی بزرگ برای جهانی‌سازی مساله فلسطین و خروج آن از حصار قومیتی (عربی) بود. 

تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی، اعراب 3 جنگ بزرگ با اسرائیل انجام داده بودند که همگی با شکست روبه‌رو شد و نهایتا انور سادات رئیس‌جمهور وقت مصر تن به امضای پیمان کمپ دیوید داد اما آنچه در اندیشه‌های حضرت امام می‌گذشت، اسلامی‌سازی و به نوعی جهانی‌سازی مساله فلسطین صرف‌نظر از تمایلات قومی و نژادی بود. چنانکه نام‌گذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان «روز جهانی قدس» موید این مطلب است. 

با پیروزی انقلاب اسلامی، سیر تحولات در منطقه خاورمیانه به ضرر رژیم صهیونیستی پیش رفت. در یکی از نخستین رویارویی‌های ایران با اسرائیل، در تیرماه 1361 حاج احمد متوسلیان به همراه قوای محمدرسول الله(ص) به سوریه رفت تا پاسخی در برابر حمله اسرائیل به جنوب لبنان باشد. هرچند حضور حاج احمد و یارانش به جنگ مستقیم با اسرائیل منتهی نشد اما سنگ بنای حزب‌الله لبنان از همین حضور بنا نهاده شد. 

از سال 1361 نیروهای سپاه به صورت منظم اعزام‌هایی به سوریه و سپس لبنان داشتند. سردار شهید سید رضی موسوی از قدیمی‌ترین رزمندگان ایرانی حاضر در جبهه لبنان بود که از اوایل دهه 60 به این کشور رفت و بسیاری از رزمندگانی که در آنجا حضور می‌یافتند، این فرمانده بخش پشتیبانی سپاه در جبهه لبنان و سوریه را دیده و می‌شناختند. 

سال 2006 در پی جنگ 33 روزه حزب‌الله لبنان با اسرائیل که نخستین شکست علنی به این رژیم وارد شد، جهان شاهد بود چطور ثمرات اقدامات ضدصهیونیستی ایران در حال شکوفایی است. یک سال قبل از جنگ تموز (33 روزه) با خروج اسرائیل از نوار غزه، زمینه تجهیز حماس و جهاد اسلامی توسط ایران در سال‌های بعد فراهم شد.  

در خلال سال‌های 2010 تا 2012 که برخی از کشورهای عربی شاهد قیام‌هایی با عنوان «بیداری اسلامی» یا «بهار عربی» بودند، رخنه تروریست‌های سلفی به سوریه، زمینه حضور گروه‌های مقاومت را که طی سال‌های گذشته به تأسی از انقلاب ایران شکل گرفته بودند، فراهم کرد. در واقع سوریه بستری برای سازماندهی مجدد این گروه‌ها در قالب تیپ‌ها و لشکرهایی با عناوین شناخته‌شده نظیر «فاطمیون»، «زینبیون»، «حیدریون»، «حسینیون» و... بود. سپس جنگ در سوریه، بحث و ادبیات جدیدی به سپهر سیاسی خاورمیانه افزود که خلاصه آن حضور جدی محور مقاومت در مرزهای پیرامونی اسرائیل بود.

* تغییر دیدگاه‌ها

صبح روز 7 اکتبر (15‌مهر) سال گذشته که جهان با بهت و حیرت ناشی از حمله غافلگیر‌کننده رزمندگان حماس به غلاف پیرامونی غزه از خواب بیدار شد، خاورمیانه را درگیر جنگی دید که می‌تواند چهره تاریخ را تغییر دهد. سیر تحولات تا آنجا پیش رفت که ایران به دنبال حمله اسرائیل به کنسولگری‌اش، بزرگ‌ترین حمله ترکیبی «پهپادی – موشکی» تاریخ به سرزمین‌های اشغالی فلسطین را انجام داد تا لنگرگاه شوم آمریکا و محور غرب در مشرق زمین را به صورت علنی و مستقیم هدف حمله قرار داده باشد. 

این حمله آنقدر بزرگ و تاثیرگذار بود که به‌رغم تمام حربه‌های تبلیغاتی غرب برای کم اهمیت جلو دادن آن، اذهان متاثر جهانیان از نسل‌کشی اسرائیل را به یاد تاریخی پرافتخار از ایستادگی ملت ایران در برابر استکبار و صهیونیسم جهانی انداخت. اگر می‌بینیم این روزها از ژاپن گرفته تا ایتالیا، آمریکا، اسپانیا و... تظاهر‌کنندگان با ملیت‌ها و زبان‌های مختلف، با زبان فارسی شعار «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دهند، فلسفه‌ای در خود دارد که قدمتش به اندازه تاریخ نهضت اسلامی امام خمینی(ره) است. این بیداری را باید ثمره خون شهدایی بدانیم که در مبارزه با استکبار و صهیونیسم جهانی چه در دفاع‌ مقدس و چه در دفاع از حرم ریخته شد. جنایات فجیع صهیونیست‌ها در غزه، حتما موجب واکنش فطرت‌های پاک در سراسر دنیا می‌شود اما قطعا این واقعیت غیرقابل کتمان است که سیاست‌های ضدصهیونیستی ایران در این موج ضدصهیونیستی در دنیا موثر بوده است.

در واقع «وعده صادق» شتاب‌دهنده بیداری جهانی و اتفاق نظر روی این مساله بود که ایران اسلامی محور مبارزه با صهیونیسم جهانی است. اکنون که جهان متوجه سبعیت حاکم در تفکرات صهیونیست‌ها شده است، وقت آن فرارسیده تا این بار آن طور با این غده سرطانی رو به رو شود که سال‌های سال است مردم ایران و کشورهای موسوم به محور مقاومت با چنین نگاهی به این رژیم منحوس می‌نگرند.

وقتی می‌بینیم دانشجویان آمریکا شعارهایی با مضامین «آزادی فلسطین از بحر تا نهر» سر می‌دهند، شعاری که سناتور جمهوری‌خواه تام کاتن آن را شعار «آیت‌الله‌ها» می‌خواند، همگی ناشی از تغییر معادلات و دیدگاه‌ها در اذهان عمومی جهان است که ریشه در تفکرات حضرت امام و نهضت اسلامی ایشان دارد. 

این روزها اگر می‌خواهیم میزان بیداری جهانی در مساله فلسطین را بخوبی درک کنیم، باید گوش‌های‌مان را خوب باز کنیم تا طنین فریاد «مرگ بر اسرائیل» به زبان فارسی را از خاور تا باختر بشنویم.