مهدی تقوی: اقدامات آیتالله شهید سیدابراهیم رئیسی در مسند قوه مجریه از وی الگویی ساخت که بویژه در بخش ورزش میتواند به قطبنمای مدیریت جهادی در میدان عمل تبدیل شود. تحولات، اقدامات و تدابیر شهید رئیسی از وی نامی نیک در بین روسای جمهور ایران ساخته است؛ اقدامات و تدابیری که میتواند برای آیندگان یک الگوی کاری و همچنین راهبردی در مسیر توسعه کشور و خدمت به مردم باشد؛ الگویی که سنگ بنای آن بر مبنای تفکر جهادی بود و با حضور شخص رئیس جمهور در میدان عمل رنگ واقعیت به خود گرفت.
* شکستن تابوهای ورزش
برگ زرین عملکرد شهید سیدابراهیم رئیسی، شکستن تابوی واگذاری سرخابیها بود. ۲۵ خرداد، چند روز پیش از انتخابات ریاستجمهوری در دیدار جمعی از ورزشکاران و پیشکسوتان رشتههای مختلف ورزشی در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) تأکید کرد موضوع خصوصیسازی ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس را در دولت مردمی با جدیت پیگیری خواهد کرد تا نگرانی هواداران و پیشکسوتان در این رابطه رفع شود. وعده خصوصیسازی در ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ برای بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتبال حرف تازهای نبود، زیرا آنان در گذشته نیز این شعارها را بسیار شنیده بودند اما عمل به این وعده در کوتاهمدت توسط دولت یک اتفاق حیرتانگیز در ورزش کشور بود تا جایی که وزارت ورزش و جوانان به عنوان مالک ۲ تیم در کمتر از ۶ ماه خصوصیسازی را در دستور کار قرار داد تا در فجر انقلاب به این وعده جامه عمل پوشاند. شکستن تابوی ۶ هزار روزه واگذاری سرخابیها در ۲۶۵ روز یکی از هنرهای دولت سیزدهم بود که ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ رنگ واقعیت به خود گرفت و این روز را به یک اتفاق تاریخی در ورزش ایران بدل کرد. در این روز طبق اعلام سازمان خصوصیسازی، پرسپولیس ۳۲۰۰ میلیارد تومان و استقلال ۲۸۰۰ میلیارد تومان ارزشگذاری شدند.
اما این پایان کار نبود، بلکه گام مهم و اساسی دولت و وزارت ورزش در آغازین روزهای سال ۱۴۰۳ برداشته شد؛ جایی که مالکیت این ۲ تیم رسما تغییر کرد و مشکل مالکیت مشترک آنان حل شد؛ مالکیت مشترکی که استقلال و پرسپولیس را از لیگ قهرمانان محروم کرده بود. اتفاق تاریخی تغییر مالکیت ۲ باشگاه در روز پنجم اردیبهشت با حضور کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان، سیداحسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی، سیدمحمدشروین اسبقیان معاون توسعه ورزش قهرمانی، مدیران عامل، اعضای هیات مدیره 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس و نمایندگان مالکان جدید سرخابیها برگزار شد. در این جلسه مشخص شد ۸۵ درصد سهام باشگاه استقلال از سوی شرکت صنایع پتروشیمی خلیجفارس، به شرکتهای تابعه آن شامل پتروشیمی بندر امام(ره)، پتروشیمی بوعلی سینا، پتروشیمی شهید تندگویان، پتروشیمی پارس و شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس واگذار شد و همین مقدار از سهام باشگاه پرسپولیس نیز به بانکهای شهر (۳۰ درصد)، ملت (۲۰ درصد)، تجارت (۲۰ درصد)، صادرات (۵ درصد)، رفاه (۵ درصد) و اقتصاد نوین (۵ درصد) انتقال یافت.
* ورزش حیاط خلوت دولت نشد
دولت سیزدهم به ورزش نگاه ابزاری نداشت، بلکه آن را مدرسهای میدانست که میتواند در کنار قهرمانپروری، به تربیت ذهن افراد نیز کمک کند تا قهرمانان ملی ایران الگوی مرجع نوجوانان و جوانان باشند. همچنین تاکید دولت بر ترویج فرهنگ در ورزش موجب شد ورزشکاران ایرانی به سفیران فرهنگی کشور در بزرگترین آوردگاههای جهانی تبدیل شوند. آیتالله رئیسی که همواره خود را در جایگاه شخصیتی فراجناحی تعریف میکرد، هیچگاه ورزش را دستمایه سیاست قرار نداد، بلکه با انتخاب وزیران و مدیران ورزشی برای سازمانهای متولی این بخش نشان داد بر خلاف گذشته، ورزش دیگر حیاط خلوت سیاسیون نیست، بلکه پهنهای است که باید امور آن را در اختیار ورزشکاران قرار داد. انتخاب وزرای ورزشی در دولت سیزدهم و حمایت از قهرمانان برای رسیدن به مدیریت فدراسیونها از مهمترین اقدامات دولت بود.
* حمایت از قهرمانان
دولت سیزدهم در کنار ورزشکاران بود و از افتخارآفرینی آنان حمایت میکرد. البته رئیس جمهور این مهم را به وزرا یا مدیران ورزشی خود محول نکرد، بلکه در چند دوره با حضور در جمع قهرمانان نشان داد قهرمانان جایگاه بسیار والایی دارند؛ جایگاهی که رئیسجمهور با علم به آن، همواره قهرمان ایرانی را میستود و حتی برای بدرقه آنان به بازیهای آسیایی خود پیشقدم شد. رئیس دولت سیزدهم از ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ رسما کار خود را در قوه مجریه آغاز و در کمتر از 3 ماه موفق شد پاداش تمام مدالآوران المپیکی و پارالمپیکی را پرداخت کند که در نوع خود یک رکورد بینظیر در ورزش ایران بود. تکریم ورزشکاران و قهرمانان ملی و جهانی ایران تنها به آبان ۱۴۰۰ ختم نشد، بلکه دولت سیزدهم پیش از اعزام کاروان ورزشی ایران به بازیهای آسیایی و پارآسیایی هانگژو در مراسمی پاداش مدالآوران رشتههای مختلف را پرداخت کرد. این مراسم ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ در سالن اجلاس سران برگزار شد. کیومرث هاشمی، وزیر ورزش و جوانان در آن مراسم گفت: «اکنون پس از ۲ سال خدمت صادقانه دولت سیزدهم که بحمدالله مورد عنایت و تأیید مقام معظم رهبری هم قرار گرفته، بر همگان آشکار شده آیتالله رئیسی، دارای نگاهی ویژه و متفاوت به امر ورزش بوده و ضمن تأیید نقش ورزش به عنوان عامل سلامت و نشاط اجتماعی، بارها بر ضرورت عدالتمحوری در این حوزه و رفع مشکلات قهرمانان و مدالآوران تأکید کرده است. حضور ارزشمند رئیسجمهور در این نشست صمیمانه، مهر تأییدی است بر درایت رئیسجمهور که دوستدار ورزش و قدردان قهرمانان بوده و وفای به عهد را سرلوحه اعمال خویش و دولتش قرار داده است».
* ورزشگاهی در شأن ایران قوی
سال ۱۴۰۲ دولت یک تفاهمنامه بسیار مهم با شرکتهای چینی امضا کرد که نتیجه آن ساخت یک مجموعه ورزشی مدرن بود. تفاهمنامه احداث این مجموعه ورزشی که قرار است در پایتخت ساخته شود، چهارم دی در دفتر محمد مخبر، معاون اول رئیسجمهور امضا شد. بعد از امضای این تفاهمنامه مدیران ارشد شرکت IPPR چین به عنوان مجری این طرح با حضور در وزارت ورزش و جوانان با کیومرث هاشمی دیدار کردند. کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان نیز در این دیدار با اشاره به پیگیریها و دستورات رئیسجمهور برای ساخت این مجموعه ورزشی گفت: «امضای تفاهمنامه احداث این مجموعه با حضور ۵ تن از اعضای کابینه برگزار شد. همواره یکی از دغدغههای مدنظر در پیشرفت پروژههای ورزشی، مشخص شدن نحوه پرداخت و موضوعات مالی است که خوشبختانه در جلسه روز گذشته به صورت رسمی اعلام شد با تهاتر نفتی و میعانات گازی احداث این پروژه انجام میشود».
* توجه به همه شؤون ورزش و موفقیت قهرمانان در میادین
آیتالله شهید رئیسی با وجود تمام مشغلههای کاری موفقیت ورزشکاران ایران را رصد میکرد و همواره در کنار آنان قرار میگرفت. پیامهای تبریک به مناسبت موفقیت قهرمانان کشور خود گواهی بر این واقعیت است. همچنین ورزش بانوان نیز جایگاه ویژهای در دولت سیزدهم داشت. در این دولت هم قهرمانان زن به بهترین شکل ممکن تکریم شدند و هم دستوراتی در زمینه حفظ کرامت بانوان در ورزشگاهها صادر شد. در دولت آیتالله شهید رئیسی همچنین «مادر – قهرمانان» به عنوان الگوی موفقیت زن ایرانی و اسلامی معرفی شدند تا جایی که ساره جوانمردی دارنده 3 نشان طلای پارالمپیک به عنوان پرچمدار کاروان ایرانی در بازیهای پارآسیایی انتخاب و به همراه فرزند خود به چین رفت. حضور وی با کودک چندماهه بر سکوی دریافت مدال یکی از زیباترین صحنههای بازیهای هانگژو بود.