گروه بین‌الملل: یک رسانه فرانسوی نوشت: اگر اتحادیه اروپایی نتواند بر رخوت و شکاف‌هایش غلبه و آتش‌بس در غزه و پایان دادن به خشونت و استعمار در کرانه باختری را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کند، اعتبار خود را نزد بسیاری از کشورهای اسلامی و همچنین «جهان جنوب» از دست می‌دهد. 

نشریه چاپ فرانسه نوشت بی‌عملی اروپا درباره اوضاع فلسطین، به اتحاد کشورهای دیگر علیه غرب کمک خواهد کرد و کار را برای «ولادیمیر پوتین» و متحدانش در اوکراین و جاهای دیگر آسان‌تر می‌کند. 

«نوول اوبس» با تاکید بر اینکه آینده اروپا در فلسطین رقم خواهد خورد، می‌نویسد: «آینده این اروپای ضعیف، منزوی و محاصره شده توسط کشورهای متخاصم، می‌تواند تاریک باشد». نویسنده این یادداشت آورده است: «ما این باور عمیق را داریم سیاستی که توسط کابینه نتانیاهو دنبال می‌شود، در نهایت موجودیت خود اسرائیل را تهدید می‌کند. امیدواریم اتحادیه اروپایی از اهرم‌هایی که در اختیار دارد برای وادار کردن آن به تغییر سیاست و در نهایت رعایت قوانین بین‌المللی استفاده کند». به نوشته نوول اوبس، پس از سازماندهی اولیه محاصره کامل غزه، ارتش رژیم صهیونیستی از ورود مقدار کافی مواد غذایی و کالاهای اساسی به غزه جلوگیری کرده که به وضعیت قحطی تقریبا عمومی منجر شده است. بمباران‌ها و اقدامات جنگی بدون در نظر گرفتن غیرنظامیان انجام می‌شود که تاکنون منجر به شهادت بیش از ۳۶ هزار نفر شده که اکثریت قریب به اتفاق آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

 بیش از 1.7 میلیون نفر از اهالی غزه به اجبار آواره شده‌اند و در شرایطی بسیار سخت زنده مانده‌اند، در حالی که بیش از نیمی از ساختمان‌ها در این منطقه تحت محاصره تخریب شده و بسیاری از زیرساخت‌های اولیه غیرنظامی شامل شبکه‌های آب، فاضلاب و برق نیز ویران شده است. رسانه فرانسوی در ادامه نوشت: ما آشکارا می‌توانیم درک کنیم که هولوکاست همچنان بر وجدان جمعی آلمان سنگینی می‌کند اما دولت آلمان با سرپوش گذاشتن بر جنایات جنگی که به وضوح توسط نیروهای اسرائیلی در غزه انجام می‌شود، صدمات قابل‌توجهی به اتحادیه اروپایی وارد کرده است. 

طبق این گزارش، «دولت فرانسه نیز به نوبه خود پاسخگوی چالش‌ها و مسؤولیت‌های کشورش نبوده است. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه به دلایل سیاسی داخلی که با وزن فزاینده بیگانه‌هراسی در افکار عمومی فرانسه مرتبط است، ترجیح داد برای مدت طولانی از دولت نتانیاهو حمایت کند و به این ترتیب سنت دیپلماتیک فرانسه را که تا آن زمان متوازن و مورد احترام منطقه بود، شکست». در پایان ماه مارس بود که اتحادیه اروپایی سرانجام با درخواست‌ها برای آتش‌بس در غزه موافقت کرد. در گزارش نوول اوبس آمده؛ «فقط جوزپ بورل، مسؤول سیاست خارجه اتحادیه اروپایی توانست با دفاع از موضع متعادل آبروی اتحادیه اروپایی را حفظ کند. متأسفانه، در غیاب حمایت رئیس کمیسیون و بسیاری از سران دولت‌ها، مواضع او اغلب بیانگر کل اتحادیه نیست و این امر ظرفیتش را برای عمل محدود می‌کند». 

به همین دلیل است که می‌گوییم این آینده اروپاست که در غزه در خطر است؛ آیا ما خواهان یک اروپا هستیم که با همه همسایگان خود در شرق و جنوب و متحدان روسیه در درگیری است یا اروپایی که آغوش آن به روی جهان، بویژه برای همسایگانش در آن سوی دریای مدیترانه و جنوب صحرای آفریقا باز است؟ آینده جهان در قرن بیست‌ویکم کجا رقم خواهد خورد؟