آشنایی با گروه‌های مختلف ساکن در فضای مجازی

اردیبهشتی که گذشت، یکی از آن ماه‌هایی بود که تا همیشه در یاد تقویم‌ها می‌ماند. شهادت رئیس‌جمهور و همراهان‌شان جزو آن دسته از اخباری بود که در تمام جهان پیچید و مثل همیشه سر و صدای بسیاری در فضای مجازی بلند کرد. در چند سال اخیر در فضای مجازی، ما با پدیده عجیبی به نام « اگه حرف نزنم، میگن لالم» روبه‌رو شده‌ایم. در این پدیده، افراد کنترل زبان خود را از دست داده و راجع به علف درآمده کنار ستون برق سر کوچه‌شان نیز به گونه‌های مختلف اظهار نظر نموده و درصورتی که از قافله توئیت‌زن‌ها و استوری‌گذاران عقب بمانند؛ احساس خفگی می‌کنند. در این مطالب می‌خواهیم با افرادی که درگیر این پدیده هستند، آشنا شویم.

دسته‌‌ اول: انسان‌ها

انسان‌ها، انسانند. یعنی به اندازه حرف می‌زنند تا در حرف‌های‌شان گیر نکنند. افراد این گروه، همان آدم‌هایی هستند که قبل از نوشتن یک پست، کامنت، توئیت و یا هرچه، نفس عمیقی کشیده و سپر آهنین پوشیده و خود را برای شنیدن همه جور کلماتی از زبان طرفداران آزادی بیان آماده می‌کنند.

دسته دوم: مخالفان

این گروه از افراد، با همه چیز مخالفند. آنها مخالفان خورشید در روز و ماه در شب هستند و همواره معتقدند اگر این چیزی که بود، نمی‌بود، بهتر بود. حالا کار ندارند که آن چیز دیگری که باید می‌بود؛ چه باید باشد؟ از مشخصات بارز این دسته از افراد، گذاشتن استوری‌هایی با گرفتن امتیاز گذاشتن بیشترین استوری با بی‌ربط‌ترین محتوا به واقعه اتفاق افتاده باپوششی است که در مصرف پارچه آن صرفه‌جویی شده باشد؛ چرا که نهایت همه اتفاق‌ها در کشور زیر سر قانون حجاب است و بی‌لباس بودن همه مشکلات و معضلات آنها را حل می‌کند. 

دسته سوم: روشنفکران

تا به حال فکر کرده‌اید چرا در راهپیمایی‌ها، خیابان‌ها شلوغ است؟چرا برخی پرچم را در دست راست و برخی دیگر در دست چپ می‌گیرند؟ چرا همه یک شعار را تکرار می‌کنند؟ چرا کف دست‌شان با ماژیک مشکی چیزی می‌نویسند؟ چرا سایه درختان سمت راست بیشتر از سمت چپ است؟  و...

اینها همه سوالاتی است که یک روشنفکر نسبت به آنها نظر و نقد دارد. آنها موافق دسته مخالف‌ها و مخالف دسته موافق‌ها هستند. این دوستان با ظاهری شکیل و متمدنانه و تلفظ عمیق حروف «ش» و «ر»، به دلیل ضیق وقتی که دارند، معمولا پشت فرمان ماشین نشسته و سعی دارند شما را با رهنمودها و نفوذ کلام‌شان به راه راست هدایت کنند. جهان فضای مجازی بدون حضور روشنفکران تاریک است! 

دسته چهارم: زرنگان

شب‌ها که شما می‌خوابید، زرنگان بیدارند. شما در خواب ناز هستید و آنها به دنبال شکارند. این دسته از افراد همیشه آن بعدی از ماجرا را می‌بینند که هیچکس نمی‌بیند. اینها همان‌هایی هستند که دریافتند هر اتفاقی درون مرزهای جغرافیایی ایران زمین، کار خودشان است! برای مثال در حادثه اخیری که گذشت، آنها به راحتی فهمیدند سانحه بالگرد ریاست جمهوری نیز کار خودشان است و آن ابر را خودشان در لحظه به آن منطقه فرستاده بودند و کاملا حساب شده، آن روز همه جا مه بوده و حتی ابرها را نیز دقیقا برای همان زمان بارور کرده بودند تا ببارد. سپس در مراسم تشییع، خودشان آن سیل بازیگر را با هزینه هنگفت راهی خیابان کردند تا بگویند ما طرفدار زیاد داریم. 

دسته پنجم: آینده نگران

 این آدم‌ها به آینده نمی‌نگرند؛ بلکه در هرنفس نگران آن هستند. آفرین! دقیقا! اینها همان‌هایی هستند که با نم باران به صف پمپ بنزین می‌روند و از بدبختی گران شدن دلار فردا استوری می‌گذارند. نگران‌ها، خیلی سال است دارند حلالیت می‌گیرند که بروند و ما را با اینها تنها بگذارند؛ منتها مقصد مشخصی ندارند و در نهایت به دلیل کمبود فضای راحت در ماشین و پارک کنار خیابان، صبح به منزل خویش بازمی‌گردند. آینده نگران،  نه سکه دارند و نه دلار و نه طلا ولی همیشه با رخ دادن هر اتفاقی، نگران بالا و پایین رفتن بازار جهانی مانده و هشدار سایه سیاه بدبختی را به همگان می‌دهند.

نتیجه می‌گیریم...

برای فهم حقیقت ماجرا در یک اتفاق و حادثه، خیلی راحت وای فای یا اینترنت همراه‌تان را خاموش کنید و به خیابان بروید و ببینید که هنوز شهر در دست شهروندان است و زندگی در جریان!