۳- مخلوط کردن خطرناک مرزهای شفاف اخلاقی و رقابتی با دستکاری علنی ذهن مردم در تبلیغات انتخابات و تغییر قواعد بازی سالم، تبدیل به دستورالعمل تاکتیکی آقایان شده است. چرا؟ چون برای آنها فقط کسب قدرت مهم است و نه کارنامه موضوعیت دارد، نه برنامه و نه ایده! پزشکیان و همراهانش پس از ناکامی در نقد منصفانه دولت آیت‌الله شهید رئیسی و دفاع از عملکرد نامطلوب و غیرقابل توجیه دولت‌های یازدهم و دوازدهم، رو به شانتاژ سیاسی ـ تبلیغاتی آورده و آنارشیسم را به دال مرکزی رویکرد انتخاباتی روزهای اخیر خود تبدیل کرده‌اند. درگیری‌های متعدد مخالفان خشونت(!) در ایام انتخابات برای برکشیدن پزشکیان که نه در دادن آمار و ارقام و ایده‌ها توفیقی کسب کرد و نه برنامه خاصی جز استفاده از کارشناسان ارائه کرد، ستادش را مجبور به رفتارهای پوپولیستی کرده است. اطرافیان پزشکیان معتقدند مانور هیجانات کاذب، هر اندازه نیز برای جامعه و امنیت کشور خطرناک باشد، تنها راه لاپوشانی ضعف تئوریک، سوءمدیریت بی‌سابقه و ناتوانی اجرایی آنها و انحراف افکار عمومی از ۸ سال‌ تلخ و تاریک ۹۲ تا ۱۴۰۰ خواهد بود. آنها به دنبال خلق بستری هستند که در آن به راحتی ادعا کنند دولت احتمالی پزشکیان تکرار دولت روحانی نیست و حضور همه مهره‌های دولت وی در کمپین انتخاباتی پزشکیان نیز کاملا تصادفی(!) و غیرسیستماتیک است. گویا نه ظریف وزیر خارجه دولت سابق بوده و نه آذری‌جهرمی وزیر ارتباطات آن! نه جهانگیری معاون اول روحانی بوده و نه آخوندی وزیر شهرسازی‌اش؛ ستادی که همه‌کاره‌اش یاران روحانی‌اند!

مسأله اصلی کشور در برهه کنونی، اثبات کارآمدی و ترسیم راهکارهای عینی و عملیاتی در راستای ارتقای نقاط قوت و برطرف ساختن نقاط ضعف است، نه احیای دوقطبی‌های کاذب و بازگشت به سال‌های دهه از دست رفته ۹۰! آقای پزشکیان و همراهان وی اطمینان داشته باشند حاشیه‌سازی با هدف کسب رأی، جز ناکجاآباد به جایی ختم نمی‌شود.