باربد بهراد: آنقدر سطح توقع هواداران پرسپولیس را بالا برده بودند که وقتی چند منبع  نیمه‌رسمی، اعلام کردند سرمربی اسپانیایی انتخاب شده پرسپولیس، نامش کیکه ستین است، عده‌ای با ناراحتی گفتند همانی که با بارسا مقابل بایرن ۸ تا خورد؟ نگفتند سرمربی سابق بارسا و یکی از مربیان خوب فصل قبل لالیگا. عده‌ای حتی اعتقاد داشتند ژاوی هم گزینه خوبی نیست چون در بارسا خوب کار نکرده! 

در چنین فضای ‌متورم و سراسر رویایی و‌ آمیخته به توهم بود که ناگهان اعلام شد نام سرمربی پرسپولیس، خوان کارلوس گاریدو است! کوه موش زاییده‌ انگار.

این دیگر کیست؟ کجا بوده؟ یک مارکوپولوی واقعی. از ۱۰ سال قبل چمدانش را بسته و در خاورمیانه سال به سال گشته و باخت  و برد را یک در میان رج ‌زده است. البته

یکی دو عنوان قهرمانی هم دارد اما با ثبات سر سازگاری؟ هرگز!

هر سال یک تیم، هر فصل چند برد و شکست و...

اگر فردای روزی که اوسمار رفت، بلافاصله نام گاریدو مطرح می‌شد بدون‌شک واکنش‌ها به این اندازه منفی نبود.

پرسپولیس با مطرح کردن نام «والتر ماتزاری» سطح توقع هواداران را بالا برد، بعد از اینکه این ایتالیایی شروع به خلف وعده کرد، عنوان شد یکی بهتر از ماتزاری خواهد آمد. خودشان توقع را بالا بردند شرکت طبیعت و بانک شهر، از شامگاه دوشنبه شروع به فضاسازی کردند که منتظر یک نام بزرگ باشید! 

از ماتزاری، ژاوی و کیکه ستین ناگهان رسیدیم به گاریدو!

در طول چند سال گذشته این نام ۲ بار برای هدایت استقلال مطرح شد و هر ۲ بار ایجنتش موفق نشد او‌ را به تهران بیاورد اما این بار ماهی، قلاب را گرفت. یک مربی کاملا معمولی که قیمتش بعید است بالای ۵۰۰ هزار یورو  باشد.

اوسمار به عنوان مربی تمرین‌دهنده ۱۰۰ هزار دلاری آمد و‌ بعد از یک فصل و نیم دستیاری، ناگهان معجزه‌آسا در قالب سرمربی با بالاترین میانگین امتیاز در تاریخ باشگاه پرسپولیس، سرخ‌ها را قهرمان لیگ کرد! 

قطعا گاریدو، هم نام بزرگ‌تری از اوسمار است و هم مربی بهتری روی کاغذ اما اوسمار ۱۸ ماه فرصت آشنایی با فوتبال ما را داشت و مهم‌تر از آن مانند کف دستش پرسپولیس ‌‌و بازیکنانش را می‌شناخت. می‌دانست در زمین قزوین و قائمشهر باید چگونه بازی کند اما هرگز گاریدو این فرصت را ندارد.

باید خوشبینانه به قضیه نگاه کرد. پرسپولیس یک مربی نه‌چندان گران‌قیمت آورد و‌ حالا این فرصت را دارد تا با حفظ ستاره‌ها (منهای ترابی و دانیال که جدا شده‌اند) تیمی قدرتمند را در اختیار این مرد اسپانیایی بگذارد.

طبیعت و بانک شهر اگر سطح توقع را در حد گزینه بهتر از ماتزاری بالا نمی‌بردند، بدون‌شک، الان هواداران پرسپولیس در وضعیت بهتری با این انتخاب کنار می‌آمدند.

بیاییم‌ واقع‌بین باشیم. لیگ ما توانایی رقابت با لیگ‌های سعودی، امارات و قطر را ندارد. در اینجا ما در زیرساخت‌های ابتدایی هم مشکل داریم، امسال آن لیگ‌ها پنجمین یا ششمین فصل را با حضور کمک‌داور ویدئویی سپری می‌کنند و ما هنوز نمی‌دانیم فصل بعد، وار به لیگ بیست‌وچهارم می‌رسد یا نه!؟

باید قبول کرد در این لیگ، ژوزه مورایس و پاکو  خمز، بعد یکی دو سال ترجیح می‌دهند نباشند.

آغوش‌مان را برای همین گاریدو باز کنیم و آرزو کنیم او از حیث فنی بتواند چیزی به فوتبال ما بیفزاید. 

اگرچه مورایس بعد ۲ فصل تنها یک جام حذفی برای سپاهان پرستاره و گران‌قیمت صید کرد اما نگاهی به ستاره‌های جوان سپاهان بیندازید. اگر مورایس نبود شاید این چند جوان به فوتبال ما معرفی نمی‌شدند؛ معرفی محمد قربانی، محمدجواد حسین‌نژاد، آریا یوسفی و ارشیا سرشوق را باید بزرگ‌ترین میراث مورایس دانست.

فرصت بدهیم شاید گاریدو، پرسپولیس چشم‌نوازتری را روانه میدان کند. 

شاید او با نگاه متفاوتش بتواند چند جوان را به فوتبال ما معرفی کند. همانطور که هیچ‌کس حدس نمی‌زد اوسمار چه جواهری خواهد شد، با همان دیدگاه به استقبال خوان کارلوس برویم. 

ببینیم این مرد لالیگایی، توان جذاب‌تر کردن نوع بازی پرسپولیس را دارد یا نه.

حالا که قرمزها رقم یک میلیون یورویی هزینه او نکردند، می‌توان از مابه‌التفاوت قیمت او و ماتزاری، امیدوار بود آنها مشکل کمتری در جذب ستاره و همچنین راضی کردن بازیکنان  سابق خود داشته باشند. اگر چنین شود بدون‌شک پرسپولیس کماکان در مسیر تکرار قهرمانی‌هایش قدم برخواهد داشت.

***

خوان کارلوس گاریدو فرناندز، مربی سرشناس اسپانیایی، به عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال پرسپولیس معرفی شد. گاریدو که متولد ۲۹ مارس ۱۹۶۹ در والنسیا است، در گذشته هدایت تیم‌های معروفی همچون ویارئال و رئال بتیس در لالیگا را بر عهده داشته و تجربه‌های موفقی در کشورهای عربی و آفریقایی نیز دارد. اما در کارنامه او اخراج‌های متعددی هم به چشم می‌خورد که نشان دوران مربیگری پرنوسان او است.

* آغاز مربیگری

گاریدو فعالیت مربیگری خود را در سال ۱۹۹۳ میلادی از ۲۴ سالگی با تیم «ال پوج» که یک تیم محلی بود آغاز کرد و تا سال ۱۹۹۸ هدایت این تیم را بر عهده داشت و در سال ۱۹۹۸ به تیم دسته سومی «دیپورتیوو اوندا» پیوست تا نخستین تجربه جدی مربیگری خود را تجربه کرده باشد. این تیم بخشی از تیم ویارئال اسپانیا است و به نوعی «تیم رزرو» ویارئال محسوب می‌شود.

او سپس در تیم دوم ویارئال کار خود را ادامه داد تا اینکه در فصل ۲۰۰۹ به عنوان سرمربی تیم اصلی ویارئال منصوب شد و در این فصل با این تیم به مقام هفتم لالیگا رسید و در فصل ۲۰۱۰ ویارئال را به موفقیت‌های قابل توجهی از جمله راهیابی به نیمه‌نهایی لیگ اروپا و صعود به لیگ قهرمانان اروپا رساند. در لالیگا هم عنوان چهارم را کسب کرد و فصل موفقی را با این تیم پشت سر گذاشت.

اما در فصل ۲۰۱۱ همه چیز برای او و ویارئال تغییر کرد؛ ویارئال نتایج ضعیفی در آن فصل گرفت. مصدومیت‌های پیاپی روی عملکرد تیم تاثیر گذاشته بود و برخی تصمیمات مدیریتی موجب شده بود او در کنفرانس‌های مطبوعاتی نتایج ضعیف تیمش را به عوامل بیرونی مانند داوری نسبت دهد و در نهایت پس از یک شکست خانگی تحقیرآمیز در «کوپا دل ری» برابر تیم دسته سومی میراندس اخراج شد.

* کلوب بروژ

او ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ به عنوان سرمربی کلوب بروژ منصوب شد و به دنبال اخراج ژرژ لیکنس، این سمت را بر عهده گرفت. گاریدو در ابتدای کار خود نتایج مناسبی کسب کرد اما در نهایت نتوانست به موفقیت پایدار در این تیم دست یابد، بنابراین سپتامبر ۲۰۱۳، پس از کمتر از یک سال، گاریدو از سمت خود برکنار شد. در طول دوران حضورش در کلوب بروژ، تیم تحت هدایت او ۳۷ بازی انجام داد که ۲۰ پیروزی، ۹ تساوی و ۸ شکست را تجربه کرد. هرچند درصد بردهای او نسبتا بالا بود (54.05 درصد) اما به دلیل ناتوانی در دستیابی به موفقیت‌های بزرگ و ثبات در عملکرد، مدیریت باشگاه تصمیم به تغییر سرمربی گرفت.

* اخراج از بتیس و آمدن کالدرون

خوان کارلوس گاریدو همچنین در مدت کوتاهی که سرمربی رئال بتیس بود، نتایج چندان مطلوبی کسب نکرد. او دسامبر ۲۰۱۳ به عنوان سرمربی بتیس منصوب شد اما پس از تنها ۹ بازی رسمی و یک پیروزی، ژانویه ۲۰۱۴ از سمت خود برکنار شد. در طول این مدت، بتیس ۳ شکست متوالی را تجربه کرد که آخرین آنها شکست ۵ بر صفر برابر رئال‌مادرید بود. این نتایج ضعیف باعث شد بتیس در رده آخر جدول لالیگا قرار گیرد و در نهایت مدیریت باشگاه تصمیم به اخراج گاریدو گرفت.

او تنها یک‌ماه و نیم هدایت بتیس را بر عهده داشت و پس از اخراج او، گابریل کالدرون که فصل ۲۰۲۰ سرمربی پرسپولیس شد روی نیمکت رئال بتیس نشست.

* موفقیت در مصر و حضور در میان برترین مربیان جهان

او بیشترین موفقیت‌هایش را در کشورهای عربی و آفریقایی به دست آورد. سال ۲۰۱۴ با تیم الاهلی مصر به قهرمانی جام کنفدراسیون آفریقا و سوپر جام مصر دست یافت اما در پایان فصل از هدایت این تیم کناره‌گیری کرد.

عملکرد موفق او در الاهلی موجب شد از سوی پایگاه «Football Coach World Ranking» به عنوان سی‌وچهارمین مربی ارزشمند جهان انتخاب شود.

* ناکامی در عربستان

۶ نوامبر ۲۰۱۶، خوان کارلوس گاریدو به عنوان سرمربی تیم الاتفاق در لیگ حرفه‌ای عربستان منصوب شد. او قراردادی 7 ماهه با این تیم امضا کرد اما پس از ۲۲ بازی در فوریه ۲۰۱۷ از سمت خود برکنار شد.

* بازگشت به آفریقا

این سرمربی اسپانیایی همچنین از فصل ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ هدایت رجا کازابلانکا را بر عهده داشت و با این تیم توانست قهرمان جام حذفی مراکش شود و در جام کنفدراسیون آفریقا در سال ۲۰۱۸ هم عنوان قهرمانی را کسب کرد. او هرچند کارنامه قابل قبولی در این تیم مراکشی داشت اما چند شکست پیاپی موجب شد مدیران باشگاه تصمیم به اخراج او بگیرند. او در دیدار آخر خود برابر ستاره ساحلی تونس در رقابت‌های آفریقایی شکست خورد و همین مساله موجب اخراج او شد. در سال ۲۰۱۸ آمار ۵۵ مسابقه، ۳۸ برد، ۷ مساوی، ۱۰ باخت، ۹۲ گل ‌زده است و ۵۰ گل خورده را به دست آورد.

* تجربه مربیگری در العین و تقابل با استقلال

یک ماه پس از برکناری از تیم رجا، گاریدو در میانه‌های فصل، جانشین «زوران مامیچ» در تیم العین امارات شد و تا پایان فصل در این تیم ماند.

در آن فصل العین در لیگ قهرمانان آسیا (۲۰۱۹) با استقلال تهران، الدحیل و الهلال در گروه مرگ قرار داشت و در نهایت همراه با استقلال از دور رقابت‌ها کنار رفت.

العین در ۲ دیدار برابر استقلال به تساوی یک - یک و شکست ۲ بر یک رسید و چند روز بعد هم از هدایت این تیم کناره‌گیری کرد. هدایت استقلال در آن فصل را فرهاد مجیدی بر عهده داشت.

او پس از العین به تیم ستاره ساحلی تونس رفت و قراردادی ۳ ساله با این تیم امضا کرد اما پس از ۳ ماه به دلیل نتایج ضعیف از کار برکنار شد.

سپس در سال ۲۰۲۰ به کازابلانکا در مراکش برگشت اما این بار هدایت تیم «وداد» را بر عهده گرفت اما چند ماه بعد در حالی که این تیم را به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آفریقا رسانده بود از کار برکنار شد.

* یک بحران سیاسی

او در فصل ۲۰۲۳ نیز هدایت یو اس‌ام الجزایر را بر عهده گرفت اما یک بحران سیاسی میان الجزایر و مراکش موجب شد از هدایت این تیم کناره‌گیری کند.

۲ کشور الجزایر و مراکش سال‌های زیادی است درباره مناطقی از صحرای غربی اختلافات عمیقی دارند که روابط سیاسی و دیپلماتیک ۲ کشور را به طور کامل تحت‌الشعاع قرار داده است. ماجرای جدایی او از این تیم زمانی آغاز شد که تیمش باید در یکی از رقابت‌های لیگ قهرمانان آفریقا برابر تیم فوتبال «برکان» مراکش قرار می‌گرفت اما مقامات الجزایری تجهیزات تیم «برکان» را پس از ورود آنها به الجزایر برای بازی اول در مرحله نیمه‌نهایی توقیف کردند. دلیل این کار هم این بود که تیم برکان نقشه مراکش را به شکلی روی پیراهن‌های خود حک کرده بود که مناطق صحرای غربی هم بخشی از این کشور ترسیم شده بود و همین مساله موجب نارضایتی مقامات الجزایری شد.

این مساله به لغو بازی انجامید و کنفدراسیون فوتبال آفریقا تیم برکان را با نتیجه ۳ بر صفر برنده اعلام کرد. در بازی برگشت هم که قرار بود در مراکش برگزار شود، تیم یواس‌ام از حضور در این مسابقه انصراف داد. کنفدراسیون فوتبال آفریقا این دیدار را هم ۳ بر صفر به سود تیم مراکشی اعلام کرد و یواس‌ام حذف شد.

طبق گزارش رسانه Medi 1 TV، گاریدو اعلام کرده است او هیچ دخالتی در مساله مربوط به لباس‌ها نداشته و تمرکز اصلی او روی مسائل فنی فوتبال بوده است. او همچنین اعلام کرده بود از رخدادهای پیرامون این اختلاف ناراضی است و اینکه علاقه‌ای به درگیر شدن در مسائل خارج از زمین فوتبال ندارد. این مربی اسپانیایی اظهار داشت اصلی‌ترین دلیل استعفای او این است که نمی‌خواهد درگیر مسائل خارج از زمین شود.