فرزندم. بدان که، دریای براندازی دارای ساحل نیست. پس هرچه دچار زوال عقل شدی از این راه دست مکش و نصایح مرا به گوش گیر که من دو بار خود را بیشتر از تو پاره کرده‌ام. 

پس ای باعث واریز یارانه پدر‌؛ بدان از ضروریات تغییر جامعه و نظام حاکمیت و این حرفا این است که بدانید نوشتن روی برگه رأی تأثیری ندارد اما نوشتن پشت درب دستشویی موثر است.

برانداز جماعت باید بداند که هرچه کمتر بداند بیشتر ندانسته. پس واجب است ندیدن برنامه کاندیدا و تبلیغات حکومتی. 

اصلا چه فرقی می‌کند چه کسی در پاستور بنشیند. چه فرقی می‌کند سیاست خارجی و داخلی چه باشد. مشکلات ما بزرگ‌تر از این حرف‌هاست. مشکل ما اساسی است. مشکل ما این است چه رأی بدهیم و چه ندهیم در هر صورت من و تو کله‌سیاه و خاور‌میانه‌ای هستیم... تا به حال دیده‌ای کسی با رأی دادن کله‌‌بور و چشم آبی شود؟ 

فرقی نمی‌کند وزیر خارجه کی هست. ما شعار دادیم نان و پنیر و خاویار/ ظریف آن کثافت را بیار. اما نیاورد. از این پس هم کسی نخواهد آورد. ما چه گناهی کرده‌ایم که نمی‌توانیم این خارجی‌ها را از نزدیک ببینیم؟ 

فرقی نمی‌کند چه کسی وزیر نفت باشد. من ده بار تو را به وزارت نفت بردم تا استخدام شوی اما هر بار بهانه آوردند که این بچه هنوز دبستانی است و از این حرف‌های مفت! 

فرقی نمی‌کند چه کسی وزیر آموزش و پرورش بشود. همین ده سال گذشته ده وزیر داشتیم که من نظرات همه‌شان را دیدم. هیچ‌کدام خواستار تعطیلی مدارس نبودند. 

فرقی ندارد چه کسی وزیر مسکن باشد. فوق فوقش یکی مسکن می‌سازد و یکی نه. اما هیچ‌کدام برای من و تو در تورنتو خانه نخواهد ساخت. ما هم که خانه در ایران نمی‌خواهیم. 

وزیر کار هم که از همه بدتر. نه کارچاق می‌کند و نه می‌رود به جای ما کار کند تا ما آسوده بخوابیم. 

تو تا به حال دیده‌ای که وزیر نیرو، نیروی کار بفرستد برای منزل ما؟ یا مثلا همین وزیر ارتباطات کی برای تو دوست اجتماعی پیدا کرده؟ وزیر بهداشت را هم نگویم. این همه سال ما وزیر بهداشت داشتیم اما همیشه مادرت مرا چرک و کثافت صدا می‌زند و می‌گوید تو بهداشت فردی را رعایت نمی‌کنی! 

پس ای کسی که تو را می‌فرستم چای برایم بیاوری، گوشت را به این مناظرات و تبلیغات انتخاباتی مسپار و رأی دیگران را بزن که رأی ندهند. اصلا هم نترس. 

سوای این که ما همه با هم هستیم به غیر از سلطنتی و مجاهد و پولی‌نژاد و کومله و تجزیه‌طلب. امروز دیگر کسی را به تیمارستان نمی‌برند. می‌گویی نه؟ نگاهی به اینستاگرام بینداز. 

نور دیده ورپریده من. تجربه نشان داده با شرکت نکردن در انتخابات، سازمان ملل وارد عمل نمی‌شود و سران حاکمیت را دستگیر نمی‌کند اما خدا را چه دیدی، سنگ مفت، رأی ندادن مفت. ان‌شاء الله در بیست و یکمین انتخاباتی که شرکت نکنیم، این‌بار وارد عمل می‌شوند. البته فکر کنم تا امروز چهل‌تایی شده. ولی مهم نیست. شاید حساب از دست‌شان در رفته. 

چهل و خورده‌ای سال شکست اگر مقدمه پیروزی نباشد، مقدمه ورود به پنجاه سال شکست و ثبت در گینس حتما هست.