گروه فرهنگ و هنر: هجدهمین جلسه نهمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، با نمایش ۴ فیلم کوتاه در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد. در این جلسه از فصل نهم پاتوق که به همت انجمن سینمای جوانان ایران برگزار شد، فیلم‌های کوتاه «شکار» به کارگردانی رامین محمدیار، «ته‌لنجی» به کارگردانی علی کیوان، «شب‌بخیر ملیکا» به کارگردانی البرز پورصیاد و «نفس» به کارگردانی مرسده فلاح‌نژاد روی پرده رفتند و در ادامه شاهین امین، منتقد و روزنامه‌نگار سینمایی و محمد صابری به‌ عنوان مجری - ‌کارشناس در گفت‌وگو با کارگردانان این آثار به بررسی آنها پرداختند.

در ابتدا علی کیوان، کارگردان فیلم ‌کوتاه «ته‌لنجی» با اشاره به شکل‌گیری ایده اولیه این اثر بیان کرد: من دوستی دارم که عکاس و مستندساز است. او روزی پیش من آمد و عکس‌هایی از قایقی که به سمت یونان در حرکت بود نشانم داد. در عکس‌ها دیدم یک سری جنازه روی آب شناورند و متأسفانه در میان‌شان هم چند ایرانی وجود داشت. در آن جلسه خیلی با هم صحبت کردیم و دوست داشتم درباره این موضوع کار کنم. این را هم باید بگویم که من در جنوب تصویربرداری مستندی را انجام می‌دادم که آنجا با ناخدایی صحبت کردم و در نتیجه به قصه «ته‌لنجی» رسیدیم.

شاهین امین درباره این فیلم کوتاه گفت: در «ته‌لنجی» صحنه‌ها اصلا شل و لَخت نیست. در خیلی از فیلم‌ها حتی فیلم‌های بلند این لختی تصاویر کسل‌کننده است اما این فیلم اینگونه نیست. این فیلم اما یک ایراد اساسی دارد و آن، این است که قصه باورپذیر نیست. ما باید در فیلم مسائلی را ببینیم که این حجم از خشونت را باور کنیم. مهارت آنجا شکل می‌گیرد که بتوانیم فضایی ایجاد کنیم که مخاطب این حجم از خشونت را باور کند. من «ته‌لنجی» را باور نکردم در حالی که در ابتدای فیلم، خیلی خوب با آن همراه شده بودم اما بعد برایم سوالاتی ایجاد شد که نمی‌توانستم پاسخی برای‌شان پیدا کنم.

در ادامه این برنامه البرز پورصیاد، کارگردان فیلم‌ کوتاه «شب بخیر ملیکا» روی صحنه آمد و درباره اثر خود گفت: قبل از این فیلم تعدادی فیلم کوتاه ساخته بودم، در این بین یک فیلم بلند هم با نام «دست‌ساز» ساختم و سپس چند فیلم کوتاه دیگر هم ساختم. «شب‌بخیر ملیکا» کلاژی از اتفاقات اطرافم بود و روایت بچه‌های طلاقی بود که دیده بودم. از زمان شکل‌گیری ایده اولیه هم همین اسم را برایش مدنظر داشتم.

شاهین امین گفت: فیلم یک داستان بشدت تکراری دارد اما تکراری بودن یک قصه هیچ ایرادی ندارد. مگر چقدر قصه غیرتکراری در عالم داریم؟ اما مهم این است که داستان تکراری را جوری تعریف کنیم که پرکشش باشد. اشکال فیلم هم از همین جا می‌آید که نمی‌تواند ما را متقاعد کند و فیلم مشکل روایت دارد.

در ادامه شاهین امین در غیاب کارگردان فیلم‌ کوتاه «نفس» درباره این فیلم گفت: «نفس» یک ایراد اساسی دارد و به نظرم خیلی بی‌معنی است. سوال من از سازندگان «نفس» این است: چطور در فیلم نتیجه گرفتید مادری بچه خود را خفه کند تا یک عملیات لو نرود؟ نسل من با جنگ بزرگ شده و من نمی‌خواهم از جنگ تقدس بسازم ولی اصلاً در جنگ از این خبرها نبود. برای اینکه حماسه بسازیم نباید سراغ روایت جعلی برویم. این فیلم یک جعل به تمام معناست.

امین همچنین در ادامه در غیاب کارگردان فیلم ‌کوتاه «شکار» هم بیان کرد: این فیلم ضعف‌هایی دارد اما با تمام ضعف‌های تکنیکی ولی می‌شود آن را قابل بحث‌ترین فیلم این جلسه دانست. خط روایی داستان در فیلم کاملا درست است اما برخلاف فیلم اول، اینجا در اجرا، کار درنیامده است. یک نکته باید مطرح کنم و آن این است که ساده برگزار کردن اتفاقات و اجرای آن، فیلم را نابود می‌کند.