۴ـ درباره جنگ غزه نیز مواضع دولت فرانسه به اندازه‌ای آشکار است که جایی برای فرار مکرون و احزاب فرانسوی از دادگاه افکار عمومی دنیا باقی نمی‌گذارد. لابی‌های «سوسیال - صهیونیست» و «سوسیال - محافظه‌کار» در پاریس دست به هر گونه اقدامی در دفاع از نسل‌کشی فلسطینیان مظلوم و بی‌دفاع ‌زده‌اند؛ از محکومیت برگزاری تظاهرات در دفاع از کودکان فلسطینی تا جرم‌انگاری هر گونه انتقاد از رژیم سفاک و متوحش صهیونیستی به بهانه دروغین یهودستیزی! امروز حتی یهودیان دنیا نیز از شدت عمل رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان بویژه زنان و کودکان و سالخوردگان و قتل‌عام ۴۰ هزار فلسطینی طی ۹ ماه شگفت‌زده‌اند و با برگزاری تظاهرات این اقدامات جنایتکارانه اسرائیل را محکوم می‌کنند. فرانسه همان کشوری است که در جریان جنگ غزه، ده‌ها قرارداد همکاری تسلیحاتی و امنیتی با رژیم اشغالگر قدس به امضا رساند و توان اطلاعاتی خود در غرب آسیا را به طور مطلق در اختیار موساد و نتانیاهو قرار داد. بر هیچ کس پوشیده نیست گرای برخی مناطق غیرنظامی که بمباران آنها منجر به شهادت هزاران کودک و زن بیگناه در غزه شده، توسط فرانسوی‌ها به ارتش رژیم اشغالگر قدس داده شده است. نقش منفی فرانسوی‌ها در مذاکرات قاهره نیز بارزتر از آن است که بخواهیم شاهد مثالی در اثبات آن بیاوریم. پاریس نیز مانند واشنگتن، آتش‌بس دائم در غزه در برهه کنونی را به سبب شکست مطلق صهیونیست‌ها در رسیدن به ۳ هدف خود یعنی تسلط بر نوار غزه، نابودی حماس و آزادی اسرای اسرائیلی نمی‌پذیرد؛ هر چند در مواضع ظاهری، ریاکارانه و منافقانه خود ناچار به ابراز ناخرسندی از استمرار نسل‌کشی فلسطینیان است. 

۵ ـ همان گونه که مشاهده می‌شود، فرانسه به صورت مستقیم، در هر ۴ بحران امنیتی امروز در نظام بین‌الملل نقش دارد. در چنین شرایطی مستاجر جوان و جویای نام الیزه ادعای مبارزه با ناامنی و بحرانی را دارد که خود یکی از مصادر اصلی آن محسوب می‌شود. این پارادوکس و تناقض صرفا در غرب قابل مشاهده است و نمونه آن در کمتر جای دیگری در دنیا قابل رصد و کشف است. بهتر است مکرون و همراهانش بدانند شوی امنیت در فرانسه مانع تمرکز افکار عمومی دنیا بر وقاحت این کشور در خلق و استمرار کشتار، نسل‌کشی، جنگ و تروریسم در جهان امروز نمی‌شود. بیداری افکار عمومی جهان خصوصا غرب، به مراتب عمیق‌تر و سریع‌تر از حد تصور سیاستمداران فرانسوی و آمریکایی رخ می‌دهد.